Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΗΡΑΚΛΗΣ | 23 Δεκεμβρίου 2009, 19:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΗΡΑΚΛΗΣ' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 19:29

    Είναι προφανές ότι η οποιαδήποτε απόδειξη, για να προσφέρει οικονομικό όφελος στον αποδέκτη, πρέπει να του δημιουργεί μείωση από τον φόρο μεγαλύτερη από την ενδεχόμενη έκπτωση που θα δώσει ο υποχρεωμένος να εκδόσει την απόδειξη. Με απλά λόγια, για να επιμείνω στον υδραυλικό να μου δώσει απόδειξη σε μια εργασία 100 ευρώ, θα πρέπει το όφελος που θα έχω να είναι μεγαλύτερο από τη συνήθη έκπτωση - χωρίς απόδειξη- που θα μου κάνει ο υδραυλικός (π.χ. 80 ευρώ). Το παραπάνω σημαίνει ότι πραγματικό κίνητρο για να ζητεί αποδείξεις έχει μόνον ο φορολογούμενος της κλίμακας 35-40%, γιατί μια τέτοια έκπτωση δύσκολα θα του κάνει ο εκδίδων την απόδειξη. Σημαίνει επίσης ότι η καθιέρωση των αποδείξεων ως κινήτρου έκπτωσης από το εισόδημα για φορολογούμενο της κλίμακας 15-20% είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει αφού ανάλογη έκπτωση είναι βέβαιο ότι θα του κάνει ο εκδίδων την απόδειξη, αν είναι να πληρωθεί χωρίς απόδειξη. Αναπόφευκτα επομένως η χρήση αποδείξεων για εκπτώσεις από το εισόδημα θα οφελήσει αποκλειστικά τους φορολογούμενους υψηλής κλίμακας. Οι χαμηλόμισθοι θα εξακολουθούν να μη ζητούν αποδείξεις αφού όφελος δεν θα υπάρχει. Επομένως η συσχέτιση του αφορολόγητου με την έκδοση αποδείξεων δεν έχει νόημα.