Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 11 – Διαδικτυακό ΣτοίχημαΣχόλιο του χρήστη socratis | 9 Σεπτεμβρίου 2010, 16:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'socratis' | 9 Σεπτεμβρίου 2010, 16:52

    Αφού λοιπόν η BF, έθεσε την άποψη της για το κείμενο της διαβούλευσης και προτείνει την περίπτωση Α. Γενικά με την περίπτωση Α σκοπός του κράτους πρέπει να είναι: 1. Η πιστοληπτική ικανότητα και το απόθεμα κεφαλαίων που πρέπει να έχουν οι νέοι διαδικτυακοί πάροχοι 2. Η συγκέντρωση δίκαιων φορολογικών εσόδων 3. Η προστασία από τον εθισμό 4. Η προστασία των ανηλίκων 5. Οι ασφαλείς συναλλαγές 6. Η προστασία της πραγματικής απασχόλησης 7. Οι τοπικές κοινωνίες 8. Η πρόληψη της εγκληματικότητας και του ξέπλυμα μαύρου χρήματος 9. Οι τριγωνικές συναλλαγές 10.Η πάταξη της παραοικονομίας 11.Η καζινοποίηση της χώρας Κατά τη γνώμη μου για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι οι λύσεις που ενδείκνυται είναι οι εξής: 1. Υψηλό τίμημα εισαγωγής στην αγορά μεγαλύτερο από τα 2 εκ για κάθε χρόνο λειτουργίας. Έτσι επιτυγχάνεται η είσοδος εταιριών με μεγάλο οικονομικό υπόβαθρο με έδρα την Ελλάδα και θα αποτελείται από Έλληνες ιδιοκτήτες και υπαλλήλους που θα είναι υπεύθυνοι στις αρχές. 2. Με βάση τη διεθνή πρακτική και για την αποφυγή σύνδεσης των παρόχων με μητρικές ή θυγατρικές offshore εταιρίες, είναι απαραίτητη η φορολόγηση στον τζίρο με ένα ποσοστό όχι μικρότερο του 10% που εξασφαλίζει δίκαιο φόρο για την υπηρεσία και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία. Η φορολόγηση στα κέρδη δημιουργεί συνθήκες αλλοίωσης των οικονομικών αποτελεσμάτων και σε φυγή κεφαλαίων σε offshore προορισμούς προς αποφυγή της φορολόγησης με τριγωνικές συναλλαγές. 3. Ουσιαστικός έλεγχος των παικτών με φραγή στις συναλλαγές του, ώστε να προστατεύεται από την υπερβολική έκθεση στα τυχερά παιχνίδια και έλεγχο των εισοδημάτων του ώστε να μπαίνει όριο ανάλογο με τα έσοδα που δηλώνει στη φορολογική του δήλωση, στα πρότυπα των δανείων που εγκρίνουν οι τράπεζες με ορισμό ενός πλαφόν π.χ. στο 10% του φορολογητέου εισοδήματος, ως μέγιστο ποσό στοιχηματισμού. 4. Προμήθεια καρτών από εξουσιοδοτημένα καταστήματα με επίδειξη ταυτότητας και έλεγχο από το σύστημα του διαθέσιμου ποσού προς στοιχηματισμό ανάλογα με τα εισοδήματα του. 5. Η συγκέντρωση όλων των συναλλαγών σε ένα κεντρικό σύστημα διαχείρισης του κύκλου εργασιών με ασφαλιστικές δικλίδες με τα πιο υψηλά στάνταρ πιστοποίησης, με online έλεγχο από την Επιτροπή. 6. Πρόβλεψη επιδότησης των επίγειων καταστημάτων με ευνοικούς όρους επιχειρηματικότητας φορολογίας ώστε να αντέξουν στο νέο νόμιμο ανταγωνισμό που θα έχουν στα πλαίσια της διεξαγωγής των παιχνιδιών με ίσους όρους υγιούς ανταγωνισμού. 7. Η απελευθέρωση του διαδικτυακού τζόγου είναι πιθανό να φέρει ένα πλήθος από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος συνεργαζόμενα με εταιρίες του διαδικτύου προκειμένου να προωθούν πελατεία στα sites με ανάλογη προμήθεια ενεργώντας ως αντιπρόσωποι των εταιριών με φυσικό δίκτυο, που έχει μονοπωλιακό χαρακτήρα. 8. Η αδειοδότηση εταιριών ανταλλακτηρίου δημιουργεί προυποθέσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος και αναιρεί την φύση του νομοσχεδίου περί περιορισμό του. Είναι γνωστό ότι ακόμη και η ίδια η φύση του ανταλλακτηρίου δεν έχει την πρόθεση στοιχηματισμού αλλά την ανταλλαγή αποδόσεων με άλλους χρήστες, προς πώληση ή εξαγορά διάφορων ποσών. Δημιουργεί εν γένη, το πλαίσιο λειτουργίας παράνομων μπουκ, που μπορούν να πωλούν στους πελάτες τους μία απόδοση και να την ανταλλάσουν με κάποιον άλλο που έχει πουλήσει το αντίθετο σημείο κάνοντας νόμιμο και εύκολο risk management. Από τη φύση του επίσης δεν μπορεί να θεωρηθεί στοιχηματική εταιρία επιπλέον διότι με τη διαρκή ανταλλαγή αποδόσεων είναι πάγια πρακτική των χρηστών να πιέζουν αποδόσεις σε μία ή άλλη κατεύθυνση με χρηματοοικονομικούς όρους κάνοντας trading ή arbitrage, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί Στοιχηματισμός και τυχερό παιχνίδι, γεγονός που είναι δυσδιάκριτο στον μέσο παίκτη. 9. Είναι πασίγνωστο ότι οι περισσότερες εταιρίες που επιθυμούν δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο έχουν ιδρύσει δεκάδες θυγατρικές τους σε διάφορες χώρες φορολογικής ασυλίας (offshore). Με αυτή τη πρακτική μεταφέρουν κεφάλαια από τη μία στην άλλη προσποιούμενοι τους παίκτες μηδενίζοντας έτσι τα μεικτά κέρδη, εμφανίζοντας ποσοστά που δεν υπερβαίνουν το 3-5% επί του τζίρου και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το φόρος έτσι περιορίζεται στο 0,5-1% επί του τζίρου γεγονός που καθιστά ουσιαστικά αφορολόγητη την δραστηριότητα. 10. Από τη στιγμή που επιλέξετε την αδειοδότηση των εταιριών του διαδικτύου ουσιαστικά θα πρέπει να απαγορεύσετε την οποιαδήποτε εκκαθάριση ή διενέργεια συναλλαγών με μη αδειοδοτημένες εταιρίες. Η ουσιαστική απαγόρευση είναι αδύνατη και η παραοικονομία θα επανέλθει προκειμένου να πετύχουν καλύτερες αφορολόγητες αποδόσεις. Τα παράνομα στέκια θα συνεχίσουν ανενόχλητα τη δουλειά τους και το φαινόμενο θα ενταθεί αν δεν υπάρχουν αυστηρότατα διοικητικά πρόστιμα αποτρεπτικά στην ενασχόληση με την παρανομία. 11. Η επιλογή της λύσης Β και Γ θα βοηθούσε σε αυτή την κατεύθυνση αφού θα περιοριστεί η αγορά αν και με το διαδικτυακό τζόγο κάθε υπολογιστής είναι ένα εν δυνάμει Καζίνο και κάθε κατάστημα με Η/Υ είναι εν δυνάμει πρακτορείο. Συνεπώς επί της αρχής η νομιμοποίηση του ίντερνετ αν και παράδοξη αναπόφευκτα θα Καζινοποιήσει τη χώρα. Επιμένω εν τέλει στην αρχική μου άποψη, ότι ο τζόγος δεν αποτελεί οικονομική δραστηριότητα που πρέπει να επιδιώκεται η Ανάπτυξη, αλλά μια οικονομική δραστηριότητα που φρενάρει την Ανάπτυξη, στερώντας πολύτιμα κεφάλαια από την πραγματική οικονομία. Σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, μοιάζει με αυτοκτονία!