Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 3 / παράγραφος 1Σχόλιο του χρήστη Βασίλειος Κοντοπίδης | 4 Νοεμβρίου 2009, 00:02
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Έχετε σκεφτεί κύριοι του υπουργείου οικονομικών, ότι υπάρχει άνθρωπος με μικρό εισόδημα, που διαμένει με την οικογένειά του σε ένα παλιό σπίτι 60 ετών στη Φιλοθέη, το οποίο έχει κληρονομήσει από τη γιαγιά του. Το ακίνητο αυτό είναι το μοναδικό ακίνητο που έχει στο όνομά του και με δυσκολία καταφέρνει και το συντηρεί. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα είναι και άνεργος με επίδομα από το ταμείο ανεργίας. Η αντικειμενική αξία αυτού του ακινήτου είναι μεγάλη και είναι αδύνατον ο συγκεκριμένος άνθρωπος να μπορούσε να αποκτήσει ένα ακίνητο τέτοιας αξίας αν δεν το είχε κληρονομήσει. Και ενώ με δυσκολία ψάχνει να βρει χρήματα να πληρώσει το ΕΤΑΚ, τώρα θα κληθεί εκτάκτως να πληρώσει και το τετραπλάσιο ποσό σαν «έκτακτη εισφορά κοινωνικής ευθύνης». Ακολούθως από του χρόνου θα πρέπει να πληρώνει ακόμα περισσότερα σαν φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Τι πρέπει να κάνει αυτός ο άνθρωπος; Να πάει να δανειστεί για αυτό τον άδικο φόρο; Να πουλήσει το σπίτι που μεγάλωσε και μεγαλώνει τώρα την οικογένειά του και να πάει να ζήσει αλλού; Γιατί θεωρείτε ότι όποιος έχει ένα μεγάλης αξίας ακίνητο ανήκει αυτόματα στους έχοντες μεγάλο εισόδημα; Γιατί δεν αφήνετε αφορολόγητη την πρώτη κατοικία ανεξαρτήτου αξίας; Γιατί δεν προσπαθείτε να βρείτε το πραγματικό εισόδημα του καθενός και να τον φορολογήσετε ανάλογα;