Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 1 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Χαράλαμπος Διονυσόπουλος | 11 Σεπτεμβρίου 2010, 10:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χαράλαμπος Διονυσόπουλος' | 11 Σεπτεμβρίου 2010, 10:22

    Είναι πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου να επισημανθεί η απουσία από τη διαβούλευση όλων των κοινωνικών, επαγγελματικών, Συνδικαλιστικών Εργατικών, εμπορικών, Βιομηχανικών και λοιπών φορέων, επιμελητηρίων, οργανώσεων και οργανισμών. Ειδικά όμως να επισημάνω την απουσία των "μεγάλων" στρατευμένων δημοσιογράφων και αρθρογράφων, που υπηρετούν με αυταπάρνηση την σκοπιμότητά του ο κάθε ένας και η κάθε μία τους. Τί να υποθέσει κανείς…; Είναι το θέμα μικρής σημασίας…; Τότε γιατί και από ποιούς ξεσηκώθηκαν "και οι πέτρες" και επέβαλαν, πριν αρκετά χρόνια, την γενική απαγόρευση των ψυχαγωγικών παιχνιδιών; Τί λοιπόν ελπίζουν; τι επιδιώκουν; γιατί σιωπούν; Γνωρίζουμε και γνωρίζουν ασφαλώς, πολύ καλά τους λόγους της προηγούμενης συμπεριφοράς τους καθώς και τους λόγους που επιβάλλουν τη σημερινή τους στάση. Προφανώς έχουν "άλλες" προτεραιότητες. Τώρα στο θέμα της Διαβούλευσης: Πρέπει, όλα τα παιχνίδια, να επινοούνται και να κατασκευάζονται ελεύθερα. Εκ των πραγμάτων η Κυβέρνηση πρέπει να ρυθμίσει όλη την λειτουργία της δραστηριότητας που αφορά στα παιχνίδια κάθε μορφής. Να εισπράξει ότι λογαριάζει να εισπράξει αλλά oι ρυθμίσεις πρέπει να είναι στοχευμένες και ανάλογες με τα προβλήματα που φιλοδοξούν να αντιμετωπίσουν, να μη δημιουργούν ανεπιθύμητες παρενέργειες, δια της εσκεμμένης πλημμέλειας και της ασάφειας των ρυθμίσεων η της καταστρατήγησης δια της υπερβολής στην εφαρμογή τους. Υπάρχει διάχυτη η αντίληψη, σε πολλές αναφορές-σχόλια αλλά και σχέδια νόμων, ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται η κατασκευή από Ελληνικές επιχειρήσεις παιχνιδιών η άλλων προηγμένων τεχνολογικά συσκευών και συστημάτων, αλλά ότι θα πρέπει δήθεν, για την προστασία των ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού και των χρηστών , να αποκλειστούν και τώρα και στο μέλλον από αυτή τη δραστηριότητα και να τα προμηθεύεται η χώρα μας από εταιρείες του εξωτερικού. Είναι πολύ μεγάλο λάθος. Είναι έγκλημα για την οικονομική πραγματικότητα που ζούμε. Που είναι τα βιομηχανικά, τα βιοτεχνικά, τα οικονομικά επιμελητήρια και όλοι όσοι κόπτονται για την ανεργία, την παραγωγή, την αποβιομηχάνιση, την καινοτομία, την έρευνα, την υψηλή τεχνολογία και την εξωστρεφή ανάπτυξη της οικονομίας; Μήπως δεν είναι σημαντικό το οικονομικό μέγεθος της κατασκευαστικής δραστηριότητας; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δίνεται από τα στατιστικά στοιχεία των χωρών που έχουν αναπτύξει βιομηχανία παραγωγής παιχνιδιών και τα διαθέτουν με κάθε τρόπο μέχρι σήμερα προνομιακά στην παγκόσμια αγορά, αλλά και από τις προθέσεις, που διαφαίνονται στην παρούσα διαβούλευση, ότι η αξία του εξοπλισμού καθώς και η συντήρηση η ανάπτυξη και η διαρκής ανανέωση του συνιστούν ένα, πολύ σημαντικού οικονομικού ύψους, κατασκευαστικό αντικείμενο. Μήπως δεν μπορεί η Ελληνική βιομηχανία να ανταποκριθεί; Όλοι διαβεβαιώνουν ότι μπορεί. Ανάμεσά τους και εγώ, αλλά και στην υποθετική περίπτωση που χωλαίνει σε κάποιον τομέα γιατί πρέπει να μην έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει την απαραίτητη τεχνολογία η να την αγοράσει και να την ενσωματώσει. Φτάνει να της δοθεί ο απαραίτητος χρόνος δεδομένου ότι πρόκειται για δραστηριότητα που θεσμοθετείται για πρώτη φορά. Πώς όμως αποκλείεται η Ελληνική κατασκευαστική συμμετοχή; Είναι προφανές ότι οι περισσότερες νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούσαν εδώ και πολλά χρόνια είτε προμήθειες του Δημοσίου είτε παρόμοια τεχνικά έργα και λύσεις, επέβαλαν εν πολλοίς, αναξιοκρατία, ευνοιοκρατία και εξυπηρέτηση παράνομων και ιδιοτελών συμφερόντων, μέσα από πολυδαίδαλες γραφειοκρατικές διαδικασίες αδειοδοτήσεων, περιττές και άχρηστες πρόνοιες καθ υπερβολή και χωρίς καμία ασφάλεια δικαίου που οδήγησαν και θα οδηγούν και στο μέλλον στον αποκλεισμό Ελληνικών κατασκευαστικών επιχειρήσεων και « ανάθεση» του κατασκευαστικού έργου σε «ημέτερους» προμηθευτές του εξωτερικού (και πως να γινόταν αλλιώς αφού εκτός των άλλων "κατασκευάζουν και τα καλλίτερα μηχανήματα"). Πληθώρα παραδειγμάτων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι από το 1995 που δόθηκαν οι άδειες στα καζίνο μέχρι σήμερα δεν αγόρασαν από Ελληνική επιχείρηση ούτε ένα μηχάνημα παιχνιδιών, ούτε ένα μέτρο ύφασμα τσόχα που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα. Δεν κατηγορώ μόνο τους ιδιοκτήτες των Καζίνο, αλλά και την ηθελημένη πρόνοια του νόμου που απαγορεύει σε Ελληνικές επιχειρήσεις, χωρίς ειδική άδεια που αποκτά κανείς με πολύ περίπλοκες διαδικασίες, να κατασκευάζει, να εκθέτει να προμηθεύει και να επισκευάζει μηχανήματα παιχνιδιών και άλλα υλικά και εξοπλισμό στις επιχειρήσεις καζίνο, που είναι εγκατεστημένες στην Ελλάδα η οπουδήποτε σε όλον τον κόσμο!!!! Φοβούμαι και διαισθάνομαι ότι και στο νόμο αυτό θα περιλαμβάνονται αντίστοιχες διατάξεις που θα θέτουν ανώφελα εμπόδια και διαδικασίες ώστε η κατασκευή, επισκευή , η ανανέωση των όποιων μηχανών η μηχανημάτων η πληροφοριακών συστημάτων και οποιαδήποτε άλλη σχετική δραστηριότητα να περνά προνομιακά σε κατασκευαστές προερχόμενους από την αλλοδαπή "επειδή διαθέτουν ειδική τεχνογνωσία και εμπειρία και επειδή δήθεν προστατεύεται καλλίτερα η κοινωνία και ο καταναλωτής από την απάτη των εγχωρίων». Παρακαλώ να μην επαληθευτή αυτός ο φόβος μου και χαθεί για μια ακόμη φορά η ευκαιρία για εγχώρια ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας δεδομένου ότι είναι στο χέρι της πολιτείας: α) Να διασφαλίσει την λειτουργία όλων των επιχειρήσεων εντός των νόμιμων πλαισίων που η ίδια θεσμοθετεί. β)Να επιτρέψει την ανάπτυξη κατασκευαστικών και άλλων δραστηριοτήτων με ασφάλεια δικαίου, χωρίς αβεβαιότητες, περιττές, πολύπλοκες και υπερβολικού κόστους (σε χρόνο και σε χρήμα) διαδικασίες αδειοδοτήσεων και κυρίως ακραίο περιορισμό των εν δυνάμει πελατών-διακινητών (που θα δημιουργήσουν trust) με την πρόνοια να χορηγηθούν μόνο, μία; Τρεις; εν πάση περιπτώσει, ακραία μικρός αριθμός, αδειούχων διακινητών παιχνιδιών. Ας σημειώσω επίσης ότι όλες οι χώρες της Ευρώπης ανέπτυξαν και κάλυψαν τις ανάγκες τους σε εξοπλισμό με δική τους κατασκευαστική βιομηχανία παιχνιδιών που απλώθηκε εν συνεχεία σε όλες τις χώρες που αμέλησαν , όταν ρύθμισαν το ίδιο θέμα. Να σημειώσω εδώ ότι, αναπτύσσονται εκ των προτέρων συμμαχίες και συνέργιες υποψηφίων ενδιαφερομένων κατασκευαστικών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών του εξωτερικού, όπως ευρέως ακούγεται, με δεσμεύσεις για χρήση εξοπλισμού που κατασκευάζεται αποκλειστικά από μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού, και ότι είναι απολύτως βέβαιο, ότι θα είναι οι μελλοντικοί αδειούχοι, διότι αυτές μόνο έχουν την οικονομική δυνατότητα να καταβάλλουν τα προϋπολογισμένα δικαιώματα και τέλη του Υπουργείου των Οικονομικών . Μερικοί δε που παρουσιάζονται ως «κολλητοί τους» ζητούν και προκαταβολές από εύπιστους αφελείς και απελπισμένους ώστε να τους δώσουν αυτοί το δικαίωμα (την άδεια) να διακινούν τυχερά παιχνίδια . Η τεχνολογία διαθέτει τα απαραίτητα μέσα και διασφαλίζει απόλυτα όσα επικαλούνται αυτοί που προτείνουν δρακόντεια μέτρα και υπερβολικές προφυλάξεις και περιορισμένο αριθμό αδειούχων, που όμως τάχα πρέπει να είναι λίγο ξένοι και οι διοικήσεις των κρατικών επιχειρήσεων. Γιατί λοιπόν τρείς και όχι χίλιοι δέκα τρεις.