Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 1 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη thal | 12 Σεπτεμβρίου 2010, 03:45
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κύριοι, Εάν ένας παίκτης διάβαζε αυτά που γράφονται στην παρούσα διαβούλευση, το πιθανότερο θα ήταν ότι θα άρχιζε να παίζει κολτσίνα ή μπιρίμπα σε καφενείο. Με 1 ευρώ έπαθλο θα μπορούσε να ανεβάσει την αδρεναλίνη του στα ύψη. Στην φιλοσοφία όμως που κινείστε άπαντες, ξεχνάτε τον ένα και μοναδικό παράγοντα που ορίζει το παιχνίδι. Τον παίκτη. Όσες άδειες και αν δοθούν, όσα λεφτά και να επενδύσει κάποιος, εάν ο παίκτης δεν σε επιλέξει, είναι «δώρο άδωρον». Τον παίκτη για την υγεία του οποίου το νομοσχέδιο δεν αφιέρωσε ούτε ένα άρθρο. Γιατί ως γνωστόν, ο τζόγος προκαλεί εθισμό στο 8% περίπου του συνόλου των παικτών, εκ των οποίων περίπου το 1,6% του συνόλου είναι παθολογικά άρρωστοι με το τζόγο. Επίσης δεν αφιέρωσαν ούτε ένα άρθρο για τα παντός είδους ηλεκτρονικά «τεχνικά» παιχνίδια, που το ίδιο το παιχνίδι δημιουργεί παθολογική εξάρτηση σε παιδιά ή νεαρά άτομα, σε ποσοστό 2,7% επί του συνόλου αυτών, απ’ όπου και αν παίζονται. Το ποσοστό αυτό βαίνει αυξητικά. Το άρθρο 4 - Υπεύθυνο παιχνίδι, δεν καλύπτει αυτές τις περιπτώσεις. Παρόλο που η Κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει περισσότερο χώρο στους επαγγελματίες, αυτό το νομοσχέδιο πάσχει σε πολλά σημεία, είναι ελλιπές και δεν μπορεί να ξεχωρίσει ούτε τα αυτονόητα (μπερδεύει τον τζόγο με τα τεχνικά παιχνίδια, π.χ. μπιλιάρδο). Κύριοι της Κυβέρνησης, τα νομοθετήματα δεν είναι ασκήσεις multiple choice. Πιο πολλά προβλήματα δημιουργείτε κατ’ αυτόν τον τρόπο παρά λύνετε. Ούτε ο επαγγελματίας ούτε ο ιδιώτης που έχουν άμεσο συμφέρον μπορούν να νομοθετήσουν πόσο μάλλον οι παίκτες. Κανείς δεν μπορεί να μπει στο πνεύμα του νομοθέτη που συντάσσει το νόμο πριν αυτός τον ολοκληρώσει, όπως ακριβώς ορίζεται από τις αρχές δικαίου. Ερωτήσεις θα μπορούσατε να απευθύνετε σε τεχνικά θέματα ή ακόμα καλύτερα να τα θέσετε σε ψηφοφορία, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Πέραν των παραπάνω: Οι ορισμοί είναι λανθασμένοι. Δεν είναι σαφή τα όρια της κάθε κατηγορίας. Για παράδειγμα τα VLTs και τα Slot Machines παράγουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα ως προς τη χρήση. Είναι δυσδιάκριτο στον τελικό χρήστη εάν το μηχάνημα που παίζει είναι VLT ή Slot Machine. Στην κατηγορία των AWPs εμπεριέχονται και τυχερά παιχνίδια. Ορισμένα AWPs έχουν Jackpot, το οποίο είναι το δέλεαρ στον παίκτη ώστε να παίξει, οπότε αυτόματα γίνονται «τυχερά» παιχνίδια. Δεν διαχωρίζονται τα «τεχνικά» παιχνίδια. Βεβαίως, δεν δημιουργεί απορία, γιατί στο αιτιολογικό μέρος του προσχέδιου νόμου έγινε λανθασμένη χρήση-πρόσχημα, ότι το παρόν νομοσχέδιο ξεκινά για την άρση του προστίμου των 32.000 ευρώ ημερησίως, το οποίο όμως σαφώς αφορά τα «τεχνικά» και καθόλου τα «τυχερά» παιχνίδια. Έπρεπε να αποσαφηνιστεί από την αρχή. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να γίνουν δύο εντελώς διαφορετικά νομοσχέδια. Αφού γίνει σαφής διαχωρισμός μεταξύ των παιχνιδιών, σε δεύτερη φάση να γίνει διαβούλευση μόνο για τα «τυχερά» παιχνίδια ώστε να μην προκύπτουν τρίτα προβλήματα. Για παράδειγμα αν βγει κοινή τεχνική προδιαγραφή για τα εγκατεστημένα μηχανήματα, που να λέει, «ότι η απόσταση δύο διαδοχικών τερματικών σταθμών, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 μέτρα το ένα από το άλλο, για να μην τραυματιστεί ο θαμώνας ή διπλανός παίκτης από τη μπάλα του μπάσκετ» θα εφαρμοστεί και στα τερματικά των «τυχερών» παιχνιδιών στα καζίνο; Κάθε φορά θα πρέπει να γράφονται εξαιρέσεις και ξανά εξαιρέσεις. Τα «τεχνικά» παιχνίδια είναι ένας κλάδος που συνεχώς εξελίσσεται. Κάθε φορά που παρουσιάζεται ένα νέο και πρωτοποριακό προϊόν θα πρέπει να έρχονται σε δικαστικές διαμάχες τα καζίνο με τον κατασκευαστή και αντίστροφα λόγω προδιαγραφών; Ή θα γεμίσουμε διατάξεις επί διατάξεων που θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε ατελείωτη γραφειοκρατία; Όπως θα διαβάσετε έχουν γίνει αχταρμάς όλα τα άρθρα εκτός του 13. Έτσι για παράδειγμα στο άρθρο 6 που αφορά τα «τεχνικά» ψυχαγωγικά παιχνίδια, διαβάζεται διαφορετικά από τον κάθε ενδιαφερόμενο ανάλογα με το τι εκπροσωπεί, όπως φαίνεται από τα σχόλια των posters. Έτσι ο (α) μιλάει για arcades, flippers, ο (β) για παιδικά, όπως αλογάκια, τρενάκια και ο (γ) για τυχερά με μικρό όφελος παιχνίδια (όπως τα fruit machines των JPM και QPS ή τα Ιαπωνικά Pachinko). Όλοι μαζί έχουν δίκιο, γιατί πολύ σωστά μιλάνε για την ίδια κατηγορία παιχνιδιών. Με τη διαφορά ότι ο (γ) μιλάει για «τυχερό» παιχνίδι, γιατί ο παίκτης έχει πιθανό οικονομικό όφελος έστω και μικρό. Διαχωρίζοντας τις δύο μεγάλες κατηγορίες παιχνιδιών, «τυχερών» και «τεχνικών» απελευθερώνεται ο διάλογος και το ίδιο το νομοσχέδιο. Για ποινές, άδειες, κ.λπ. αυτά έρχονται σε δεύτερη φάση και πάντα ανά κατηγορία. Προφανώς άδειες για «τεχνικά» παιχνίδια ακούγεται κάπως παράξενο, λόγω της παράλληλης εξάπλωσης που έχει ο κλάδος των consoles (PS2, XBOX, κ.λπ.). Τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές χρειάζονται και όχι άδειες, για να ξεκινήσει ο κλάδος των «τεχνικών» παιχνιδιών να δουλεύει. Στα «τυχερά» παιχνίδια ή θα πάτε «με το έτσι θέλω» ως Κυβέρνηση ή ο κλάδος δεν θα ανοίξει άμεσα, λόγω των ενστάσεων και κόντρα ενστάσεων που θα προκύψουν μεταξύ των εμπλεκομένων, ελέω μνημονίου. Δεν είναι όμως κρίμα να μείνουν πίσω τα «τεχνικά» για τα οποία πληρώνουμε το πρόστιμο; Κατά τη γνώμη μου ο αριθμός αδειών και ο νομικός τρόπος που θα δίνονται αυτές, έπρεπε να έχει ήδη οριστεί. Αυτό που θα μπορούσε να μείνει για διαβούλευση είναι το ύψος της επένδυσης και τα κριτήρια επιλογής. Έτσι έχουμε όλα τα στοιχεία της πολιτικής τοποθέτησης, αλλά δεν έχουμε κανονιστικά στοιχεία, τα οποία πολύ εύστοχα έχουν παρατηρήσει πολλοί posters (ιδιώτες και εταιρείες) στο Άρθρο 11, το οποίο σημειωτέον θεωρώ ότι είναι το πιο ολοκληρωμένο από πλευράς απόψεων. Έτσι η παρούσα διαβούλευση έγινε «πεδίο μάχης» επαγγελματιών που θίγονται άμεσα. Εν κατακλείδι, ελπίζω αυτή η διαβούλευση να αποτελέσει ένα επαρκές think tank για το τελικό νομοσχέδιο. Κατά τη γνώμη μου έχουν καλυφθεί σχεδόν όλες οι παράμετροι που αφορούν το τζόγο. Περιμένω να απελευθερωθούν επιτέλους τα «τεχνικά» παιχνίδια μέσω του διαχωρισμού τους από τα «τυχερά». Ευχαριστώ Με κάθε επιφύλαξη στις εταιρείες PS3 is copyright of SONY. XBOX is copyright of Microsoft. SONY, Microsoft, JPM, QPS are trademarks. Υ.Σ. Χάρηκα τους κυρίους που σημείωσαν στο Άρθρο 13 - Ο.Δ.Ι.Ε. οι οποίοι πραγματικά προσπαθούν να αναβαθμίσουν το χώρο του ιπποδρόμου με όσο το δυνατόν εμπεριστατωμένα επιχειρήματα. Κύριοι, εύχομαι οι προσπάθειές σας να τελεσφορήσουν.