Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 7 – Τυχερά παιχνίδια περιορισμένου οφέλουςΣχόλιο του χρήστη Π. Αλεξόπουλος | 12 Σεπτεμβρίου 2010, 18:41
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Οι ερωτήσεις είναι λιγο παράξενες. Τα όρια είναι ίδια για οποιονδήποτε; Το ίδιο είναι τα 300 ευρώ για κάποιον με μηνιαίο εισόδημα 1.000 ευρώ και το ίδιο για κάποιον με μηνιαίο εισόδημα 10.000 ευρώ; Το ίδιο είναι να παίζω 300 ευρώ το μήνα αποκλειστικά σε τυχερά παιχνίδια περιορισμένου οφέλους για τη διασκέδασή μου, με το να παίζω 300 στα VLT, 300 στοίχημα στο internet, 300 στον ιππόδρομο, άλλα 300 κίνο και πάει και μια φορά το μήνα στο Λουτράκι; Μπορεί ένα τέτοιο όριο να προστατεύσει πραγματικά τις ευπαθείς ομάδες όταν η χώρα κατακλύζεται από διαφημίσεις και σημεία πώλησης τυχερών παιχνιδιών; Επειδή σε ένα σύστημα με πολλαπλούς παρόχους δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ενιαία ταυτότητα παίκτη για όλα τα τυχερά παιχνίδια, νομίζω ότι η επιβολή τέτοιων ορίων είναι υποκριτική. Για να προστατευθεί πραγματικά ο πολίτης θα πρέπει να υπάρχουν περιορισμένοι χώρουι τζόγου και περιορισμοί διαφήμισης.