Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 11 – Διαδικτυακό ΣτοίχημαΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Ριζεάκος | 12 Σεπτεμβρίου 2010, 20:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Ριζεάκος' | 12 Σεπτεμβρίου 2010, 20:08

    Εχουμε ένα κυβερνητικό σκεπτικό ξεκάθαρα «μαζικό» και «βιαστικό». Πολύ άδικο δεν έχουν… Τόσα προβλήματα καίνε και τσουρουφλίζουν την Ελλαδίτσα μας, οπότε, «Εκπονούμε έναν νόμο και ρυθμίζουμε: φρουτάκια, διαδικτυακό στοίχημα, πόκερ, ανταλλακτήρια και νοικοκυρεύουμε τον τζόγο που επιβάλλεται να διεξάγεται κάτω από κρατική εποπτεία. Και το κράτος θα κερδίσει 700 εκ. σε ένα, ή 1,3 δις σε δύο χρόνια. Τόσα έχουμε δεσμευτεί ότι θα εισπράξουμε από το μνημόνιο!». Σαφώς και η κίνηση ρύθμισης της αγοράς του ελληνικού τζόγου είναι ο σωστός δρόμος που κινείται η Κυβέρνηση. Ενας νόμος που θα έπρεπε ήδη να έχει παρασκευαστεί από τις κυβερνήσεις της περιόδου 2002 – 2009. Η νομοθεσία του 2002, απλά, ισοπέδωσε (από ασχετοσύνη και βιασύνη) όλη την αγορά Ελληνικών ηλεκτρονικών παιχνιδιών, μαζί με τη βιοτεχνική – τεχνική πλευρά του κλάδου. Για να ξεριζώσει τα «φρουτάκια», ισοπέδωσε και τα τεχνικά παιχνίδια. Αυτό, το έχει γράψει ήδη η ιστορία… Φτάσαμε λοιπόν στο 2010 και μια ακόμα Κυβέρνηση αυτής της χώρας, αντί να ξεκινήσει στοχεύοντας να λύσει ΣΩΣΤΑ το θέμα που τρέχει (το πρόστιμο της Κοινότητας για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια), αποφασίζει να φέρει έναν νόμο – σκούπα για ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΑ θέματα. Και μάλιστα, κάτω από μια νομική ομπρέλα. Πώς μοιάζει όλο αυτό? Σαν να προσπαθούν να φτιάξουν έναν νέο ΚΟΚ που να θεσπίζει νέους κοινούς κανόνες και σε ναυσιπλοΐα – ακτοπλοΐα, έχοντας ως αξίωμα ότι όλα ανήκουν στις… μεταφορές! Στον ΟΣΕ και την ΕΘΕΛ, γιατί έχουν κατανοήσει τις κομβικές διαφορές (κι ας είναι ΟΝΤΩΣ μεταφορές) και στο θέμα των τυχερών παιχνιδιών δεν σκέφτονται ότι ίσως πρέπει να γίνει κάτι ανάλογο? Και μόνο το να ρυθμίσετε ΣΩΣΤΑ την αγορά ηλεκτρονικών παιχνιδιών θα είναι ένα πολύ σοβαρό νομοθετικό βήμα για το νοικοκύρεμα του τζόγου. Δείτε το σαν ένα βήμα που δεν κατάφερε να κάνει κανένας από τους προκατόχους σας της οκταετίας… Δεν είναι πρόκληση να το καταφέρετε εσείς? Φτιάχτε υποδομές και θεσμικό πλαίσιο «παιχνιδιών», με σαφείς και ξεκάθαρους διαχωρισμούς ανάμεσα σε τεχνικά και τυχερά παιχνίδια. Λειτουργήστε το και μετά ασχοληθείτε με διαδικτυακό παιχνίδι κ.λπ. Δεχτείτε τουλάχιστον το μέγεθος του διαδικτυακού παιχνιδιού (και του ίδιου του διαδικτύου) ως πρόβλημα, καθώς, όλες οι χώρες του πλανήτη ακόμα δεν έχουν φτιάξει κάποιο μοντέλο που να είναι το ιδανικό. Και οι χώρες τους δεν έχουν τόσο πολύπλοκη δομή αγοράς στα τυχερά παιχνίδια, ούτε πολίτες με τον τζόγο στο DNA τους. Το νομοσχέδιο που θα ρυθμίζει το διαδικτυακό στοίχημα – ανταλλακτήρια θα έπρεπε να υπάγεται σε ένα σχέδιο νόμου για το διαδίκτυο. Και όχι για τον τζόγο. Το πόκερ είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που χρίζει ξεχωριστής νομοθεσίας καθώς θα έχει διπλή παρουσία στο έδαφος (αδειοδοτημένα καζίνο και μέσω μηχανημάτων) συν το διαδίκτυο. Στο θέμα «εδάφους» υπάρχει και η εκκρεμότητα με τη διαμάχη του Ελληνικού Δημοσίου με τη Stanleybet International και το μοντέλου του διασυνοριακού Στοιχήματος μιας ενωμένης Ευρώπης. Σε κανένα από τα άρθρα της διαβούλευσης δεν υπάρχει αναφορά σε μια, αναμφίβολα, υπαρκτή νομική αντιπαράθεση που, κάποια στιγμή, θα φτάσει σε Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ο όποιος συνολικός νόμος για τα τυχερά παιχνίδια, όταν ολοκληρωθεί, είναι ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και το παιχνίδι στο έδαφος. Μετά το πρώτο τμήμα του νόμου που θα αφορά τα επίγεια ηλεκτρονικά παιχνίδια και αφού προχωρήσει σε διαδικτυακό παιχνίδι, (βάσει δηλώσεων της διοίκησης της ΟΠΑΠ Α.Ε. «μέχρι τον Μάιο του 2011») ανταλλακτήρια και πόκερ θα έπρεπε να υπάρχει σχεδιασμός και για το έδαφος. Ακόμα και να ρυθμιστεί σε σχέδιο νόμου για τον τζόγο το διαδικτυακό παιχνίδι (και όχι σε νόμο για το διαδίκτυο), αυτό θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Τελευταίο βήμα (μετά τον Μάιο του 2011) η επίγεια αγορά. Μια αγορά που η ΟΠΑΠ Α.Ε. έχει εξαγοράσει το δικαίωμα διεξαγωγής τυχερών παιχνιδιών από το Ελληνικό Δημόσιο έως το 2020. Εως τον Μάιο του 2011 θα έχει αναβαθμίσει ένα μεγάλο μέρος του δικτύου της, ολοκληρώνοντας σε μεγάλο βαθμό την ενιαία εταιρική εικόνα του. Ένα δίκτυο που θα μπορεί να εκμεταλλευτεί άριστα. Τα πρακτορεία της ΟΠΑΠ Α.Ε. μπορεί να λειτουργήσουν με μορφή σούπερ μάρκετ τυχερών παιχνιδιών. Μόνο έτσι εξασφαλίζονται κανόνες ελεύθερης ανταγωνιστικής αγοράς που σέβεται τον πελάτη – παίκτη ως πολίτη – καταναλωτή. Οι πράκτορες της ΟΠΑΠ Α.Ε. είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και ένας τέτοιος επιχειρησιακός σχεδιασμός θα αντικαταστούσε τη δικαιολογημένη ανησυχία για το εισόδημά τους, με χαμόγελα για ένα δρομολογημένο καλύτερο αύριο. Η επιλογή «Γ» στα ερωτήματα του Αρθρου 11, ενώ είναι μεν άτοπη για δίκαιη και ανταγωνιστική λειτουργία του διαδικτυακού παιχνιδιού (η λύση «Α» είναι το αυτονόητο), αν μελλοντικά εφαρμοζόταν στο επίγειο παιχνίδι θα δημιουργούσε: 1)Ανταγωνιστική αγορά προς το συμφέρον των παικτών 2)Επιπλέον έσοδα στους πράκτορες, αλλά και λιγότερες διαμαρτυρίες από τους πελάτες τους για το μετριότατο προϊόν που προσφέρουν στα αθλητικά στοιχήματα. 3)Δεν θα έκανε εξαιρέσεις και θα ήταν συμφέρουσα για τους πολίτες, οπότε δεν θα προσέκρουε σε ανυπέρβλητες κοινοτικές ενστάσεις. 4)Θα ενίσχυε τη θέση της ΟΠΑΠ Α.Ε. στην αγορά, καθιστώντας την πραγματικό τοποτηρητή παιχνιδιού, αφήνοντας την να ανοίξει τα φτερά της σε όλο τον κόσμο. 5)Θα αύξανε τα φορολογικά, αλλά και τα μετοχικά έσοδα του κράτους. Το κακό βέβαια είναι ότι οι πιεστικές συνθήκες, κρίσης, μνημονίου, προστίμων, πιέσεων, κάνουν την κυβέρνηση να βλέπει την αριθμητική σειρά «1-2-3-4-5» με τη βαρύτητα του αριθμού και όχι με ορθή σειρά προτεραιότητας, με γνώμονες τη λογική και την ανάπτυξη. Πάμε να τα δούμε και με διαφορετικό τρόπο την ίδια σειρά θεμάτων στο άρθρο 12 «Ανταλλακτήρια Στοιχημάτων».