Αρχική Ρύθμιση της Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 6 – Τεχνικά ψυχαγωγικά παιχνίδιαΣχόλιο του χρήστη Μιχάλης Συράκης | 12 Σεπτεμβρίου 2010, 21:07
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με βάση ένα σωστο διαχωρισμο σε καταστηματα που έχουν παιχνίδια με ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ όφελος για τον πελάτη και σε αυτά που δεν έχουν, είναι άδικο να επιβληθεί χρηματικό ποσό ή περιορισμός στον αριθμό υπολογιστών σε ΑΜΙΓΗ καταστήματα παροχής υπηρεσιών διαδικύου που παρέχουν πρόσβαση στο διαδύκτιο και κατ’ επέκταση παιχνίδια στα οποία ο κάθε πελάτης έχει ελεύθερη πρόσβαση, πχ τα παιχνίδια του facebook. Τα έσοδα ενός καταστήματος internet café (το οποίο χρονοχρεώνει τους πελάτες του) είναι ανάλογα με τον χρόνο που ξοδεύουν οι πελάτες σε αυτό. Είναι προφανές ότι στα έσοδα ενός τέτοιου καταστήματος υπάρχει όριο, το οποίο εξαρτάται από τον αριθμό των υπολογιστών. Εφόσον ένα internet café πληρώνει ΦΠΑ και φόρο, δεν πρέπει να επιβαρυνθεί με επιπλέον φόρο ανά υπολογιστή. Αν πρέπει να επιβληθεί φόρος, τότε δε θα πρέπει να ξεπερνά τα 100 € ανά τερματικό ετησίως που αντιστοιχούν περίπου σε 2-6% των ακαθάριστων εσόδων. Για τον αριθμό τερματικών ανά 1000 κατοίκους εφόσον πρόκειται για αμιγή καταστήματα παροχής υπηρεσιών διαδικύου δεν πρέπει να υπάρχει περιορισμός. Θα ήταν παράλογο και οπισθοδρομικό να περιοριστεί η πρόσβαση σε τερματικά υπολογιστών δημόσιας χρήσης, λόγο αριθμητικού περιορισμού των τερματικών