Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΧΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ' | 20 Ιανουαρίου 2011, 15:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ερώτηση: Με ποιο τρόπο διασφαλίζεται στην πράξη η εφαρμογή των άρθρων 1, 2,και 3 στην περίπτωση των ΧΗΜΙΚΩΝ; Τοποθέτηση: Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1804/1988, για την άσκηση του επαγγέλματος του Χημικού απαιτείται άδεια, η οποία χορηγείται από το ΝΠΔΔ με την επωνυμία ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ. Σε αυτό το ΝΠΔΔ απευθύνονται υποχρεωτικά για εγγραφή όλοι οι Ελληνες πτυχιούχοι χημικών τμημάτων των σχολών Θετικών Επιστημών των Ελληνικών Πανεπιστημίων και των Ομοταγών Ανωτάτων Σχολών του εξωτερικού. Το γεγονός αυτό από μόνο του είναι "αδικαιλόγητο" γραφειοκρατικό εμπόδιο στην άσκηση του επαγγέλματος του χημικού, χωρίς ουσιαστικό λόγο ύπαρξης και συντήρησης. Η επιστημονική επάρκεια των ατόμων ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ελέγχεται από Επαγγελματικές Ενώσεις (όπως η ΕΕΧ, ή τα επιμελητήρια). ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ των Πανεπιστημίων, ή φορέων όπως το ΔΟΑΤΑΠ. Οι επαγγελαμτικές ενώσεις μπορούν και πρέπει να ελέγχουν το ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ (και αυτό ΜΟΝΟ μέσα από θεσμοθετημένες από την αγορά επαγγελματικές πιστοποιήσεις όπως συμβαίνει στα περισσότερα ανεπτυγμένα Κράτη) και την ΗΘΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ των μελών τους. Στην περίπτωση της ΕΕΧ και των Χημικών, για παράδειγμα, η διαπίστωση της κατοχής του πτυχίου και η εγγραφή του κατόχου στα Μητρώα της, έχει σαν αποτέλεσμα ο πτυχιούχος χημικός να υπόκειται σε ανούσια γραφειοκρατική αγγαρεία και να επιβαρύνεται χωρίς λόγο με την καταβολή των ποσών της εγγραφής και της ετήσιας συνδρομής. Επιπλέον, στην πράξη, η ΕΕΧ προσπαθεί να επιβάλλει σε εργοδότες και στον ΕΟΦ την υποχρέωση να προσφέρουν εργασία, ή να αποδέχονται υποψηφιότητες, μόνο σε όσους χημικούς είναι μέλη της (προφανώς για να διασφαλίσει τα στενά συντεχνιακά συμφέροντα των μελών της). Επίσης προσπαθεί να επιβάλλει σε φορείς όπως το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Χημικών να μην καταβάλει επικουρική σύνταξη σε όσους χημικούς δεν είναι μέλη της, παρά το γεγονός ότι όλοι οι χημικοί είναι υποχρεωμένοι εκ του νόμου να καταβάλουν τις προβλεπόμενες εισφορές στο Επικουρικό Ταμείο, ανεξάρτητα από την ιδιότητα του μέλους της ΕΕΧ. Το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι ότι τα παραπάνω προσπαθεί να τα επιβάλλει ορίζοντας δικά της αυθαίρετα κριτήρια εγγραφής μέλους, τα οποία ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ στον ισχύοντα νόμο, για την επιλογή του ποιος μπορεί να γίνει μέλος της ένωσης και ποιος πρέπει να αποκλειστεί. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ; Η εξάσκηση του επαγγέλματος του Χημικού συνδέεται άμεσα με το αν είναι κάποιος μέλος της ΕΕΧ (και όχι με το αν είναι επαγγελματίας Χημικός), και δημιουργούνται αδικαιολόγητοι περιορισμοί στην πρόσβαση και την άσκηση του επαγγελμάτος του Χημικού. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ πρόνοια ώστε να μην είναι εφικτές παρόμοιες παρεμβατικές δραστηριότητες (όπως της ΕΕΧ) που αλλοιώνουν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας. ΑΛΛΙΩΣ με την υπάρχουσα κατάσταση (ακόμα και για επαγγέλματα που κανονικά ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ) η αγορά εργασίας καθίσταται δυσκίνητη, περισσότερο ταξική και πολύ πιο ακριβή. ΟΙ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΝΟΜΟΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ, και οι πολίτες αναγκάζονται να προσφεύγουν στο ΣΤΕ (ή άλλα διοικητικά δικαστήρια) για την κατοχύρωση επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Το τελευταίο είναι οικονομικά επαχθές τόσο για τους πολίτες όσο και για το Κράτος, του οποίου ο προυπολογισμός επιβαρύνεται επιπλέον με διάφορα έξοδα όπως η συντήρηση εγκαταστάσεων, η πληρωμή αποδοχών σε υπαλλήλους (που θα μπορούσαν, μεταταγόμενοι, να προσφέρουν δημιουργικά από άλλο πόστο), καθώς και οι υψηλές αμοιβές για μέλη Διοικητικών Συμβουλίων και διάφορες επιτροπές. Επιπλέον, οι δικαστικές διαδικασίες (για αυτονόητες ή αυταπόδεικτες τις περισσότερες φορές υποθέσεις) είναι εξαιρετικά χρονοβόρες και συσσωρεύουν άχρηστη γραφειοκρατία στο Διοικητικό σύστημα αλλά και υποθέσεις στους μηχανισμούς απονομής δικαιοσύνης. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ; Η εργασία και η ζωή των πολιτών «παίρνουν αναβολή» όταν οι υποχρεώσεις τρέχουν και ο δημιουργικός χρόνος δεν ξαναγυρνά. Όσο προφανές είναι ότι δεν πρέπει να απαιτείται άδεια από την ΕΕΧ για την άσκηση του επαγγέλματος του χημικού (όπως δεν απαιτείται άδεια άσκησης του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού, ή του οικονομολόγου, ή του λογιστή κλπ. από αντίστοιχες ενώσεις), ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ προφανές είναι λοιπόν ότι ο νόμος πρέπει να εξειδικεύσει λίγο περισσότερο. Και αυτό μπορεί να γίνει με τη αναπροσαρμογή προσανατολισμού των επαγγελματικών ενώσεων. Στο παράδειγμά μου, η κατοχή του πτυχίου είναι αρκετή για την άσκηση του επαγγέλματος του χημικού. Στην πραγματικότητα μπορεί η οποιαδήποτε ένωση να καθορίζει τα κριτήρια με τα οποία δέχεται μέλη (αρκεί αυτό να μην έχει σχέση με το αν ένας επαγγελματίας μπορεί να έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας), πως αυτά πρέπει να συμπεριφέρονται, και πως αυτά διευκολύνονται στην επαγγελματική τους κατάρτιση. Στην περίπτωση των Χημικών είναι επιβεβλημένο να γίνει απευθείας αναφορά στον κλάδο (όπως γίνεται με τα επαγγέλματα που ήδη αναφέρονται σε άλλα άρθρα), εξαιτίας των στρεβλώσεων που αναφέρω πιο πάνω. Ένας τρόπος ενδεχομένως να είναι η αναφορά σε κατάργηση της υποχρέωσης εγγραφής των πτυχιούχων χημικών στην ΕΕΧ και την άσκηση του επαγγέλματος του χημικού με άδεια της ΕΕΧ, ώστε κάθε πτυχιούχος χημικός να μπορεί να ασκεί το επάγγελμά του απρόσκοπτα σύμφωνα με τις επιταγές του προτεινόμενου νόμου.