Αρχική Ανοιγμα Κλειστών ΕπαγγελμάτωνΆρθρο 5 ΔικηγόροιΣχόλιο του χρήστη ΒΙΒΗ - ΛΙΛΥ | 20 Ιανουαρίου 2011, 17:56
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Όσοι νομίζουν ότι η απελευθέρωση του επαγγέλματος των δικηγόρων ωφελεί τους πολίτες και καθιστά φθηνότερη την πρόσβαση στην δικαιοσύνη θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα εξής (ενδεικτικά): -Το παράβολο για την κατάθεση μήνυσης αυξάνεται από 10 σε 100 ευρώ, αυξάνονται δηλαδή κατά 1.000% τα έξοδα που πρέπει να πληρώσει το θύμα για να καταγγείλει τον δράστη που π.χ. τον χτύπησε ή τον έκλεψε. -Το τέλος πολιτικής αγωγής αυξάνεται από 10 σε 50 ευρώ, αυξάνονται δηλαδή κατά 500% τα έξοδα που πρέπει να πληρώσει το θύμα για να μπορεί να ζητήσει αποζημίωση και να έχει τα ίδια δικαιώματα με τον δράστη. -Το παράβολο ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων για αίτηση ακυρώσεως, έφεση, υπαλληλική προσφυγή αυξάνεται από 50 σε 150 ευρώ. Αυξάνονται δηλαδή κατά 300 % τα έξοδα που πρέπει να πληρώσει κάποιος για να ακυρώσει μια παράνομη πράξη της διοίκησης ή να διεκδικήσει από το δημόσιο χρήματα που δικαιούται. Επισημαίνεται ότι τα ανωτέρω έξοδα, και πολλά άλλα που καθημερινώς επιβάλλονται με την δικαιολογία της μεταρρύθμισης και της οικονομικής κρίσης, θα έχουν ως αποτέλεσμα να αφήσουν εκτός πρόσβασης στην Δικαιοσύνη ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που φυσικά είναι οι οικονομικά ασθενέστεροι και αδυνατούντες να τα καταβάλλουν. Διότι τα έξοδα αυτά πληρώνει ο πολίτης που επιθυμεί να προσφύγει στην Δικαιοσύνη, ανεξαρτήτως του εάν έχει διορίσει ή όχι δικηγόρο. Ενώ λοιπόν όλοι κόπτονται για να διασφαλισθεί η φθηνή πρόσβαση στην δικαιοσύνη, καμία συζήτηση δεν γίνεται για τις τεράστιες αυξήσεις στα δικαστικά έξοδα, που έχουν καθαρά εισπρακτικό χαρακτήρα και πλήττουν τα κατώτερα κυρίως οικονομικά στρώματα των πολιτών. Ταυτόχρονα στις δικηγορικές υπηρεσίες επιβάλλεται ΦΠΑ 23% (δηλαδή το 1/4 περίπου της αμοιβής), τον οποίο ΦΠΑ, ας σημειωθεί, επιβαρύνονται οι πολίτες (ενώ οι επιχειρήσεις τον συμψηφίζουν με τον οφειλόμενο από τις ίδιες), ενώ το ποσοστό της νόμιμης αμοιβής των δικηγόρων μειώνεται ΜΟΝΟ στις υποθέσεις με ΜΕΓΑΛΟ οικονομικό αντικείμενο. Μήπως πρέπει να μας πουν ξεκάθαρα πλέον ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι οι φθηνές υπηρεσίες στους πολλούς, αλλά στους λίγους, ισχυρούς (π.χ. τράπεζες, κατασκευαστικές κλπ), με μεγάλα οικονομικά αντικείμενα, που επιθυμούν φθηνό κόστος σε όλα τα επίπεδα προκειμένου να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους ? Είναι γνωστό ότι όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι έχουν ένα ελάχιστο όριο αμοιβών για τις υπηρεσίες που παρέχουν είτε αυτό είναι θεσμοθετημένο είτε όχι. Είναι γνωστό ότι η αμοιβή του ιδιώτη γιατρού ξεκινά από ένα ποσό και ανεβαίνει, είναι γνωστό ότι η αμοιβή του υδραυλικού ξεκινά από ένα ποσό και ανεβαίνει, είναι γνωστό ότι η αμοιβή της κομμώτριας ξεκινά από ένα ποσό και ανεβαίνει, είναι γνωστό ότι σε κάθε επάγγελμα έχει διαμορφωθεί ένα ελάχιστο όριο αμοιβής κάτω από το οποίο δεν θα βρεις επαγγελματία να σου παρέχει υπηρεσία και εάν βρεις η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας συνήθως θα είναι αμφίβολη. Η υπηρεσία δεν παρέχεται δωρεάν, αμείβεται. Ο κανόνας είναι αυτονόητος. Το ύψος της αμοιβής από εκεί και πέρα καθορίζεται ελεύθερα ανάλογα με την υπηρεσία που παρέχεται, αυτό όμως αφορά κατά κανόνα τις μεγαλύτερες αμοιβές και όχι τις ελάχιστες κάθε κλάδου. Οι "ελάχιστες αμοιβές" των δικηγόρων είναι όπως προκύπτει τόσο από την ονομασία τους όσο και από το ύψος τους ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ και ανταποκρίνονται στο ελάχιστο κόστος των επιστημονικών γνώσεων που παρέχονται. Υπάρχουν δε για να εξασφαλίζουν την προείσπραξη του φόρου στην πηγή και τις εισφορές των ασφαλιστικών ταμείων και πλέον και του ΦΠΑ. Ποτέ κανείς δικηγόρος δεν τα "κονόμησε" γιατί εισέπραττε τις ελάχιστες προβλεπόμενες για τις υπηρεσίες του αμοιβές και αυτό το γνωρίζουν όλοι "οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ". Τους ελάχιστους δικηγόρους που εισπράττουν μεγάλες αμοιβές, συνήθως τηλεοπτικοί αστέρες, η κατάργηση δεν τους αγγίζει διότι, είτε καταργηθούν είτε όχι, αυτοί θα συνεχίσουν να αμείβονται με τον ίδιο τρόπο. Οι αναφορές περί συντεχνιών και ισχυρών κλάδων, που πρέπει να χτυπηθούν αδιακρίτως, είναι επικοινωνιακά αποτελεσματικές, αλλά δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος. Πρέπει επιτέλους να σταματήσει η προπαγάνδα, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να στρέψει την μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη, όταν αυτό που με κάθε τρόπο προωθείται είναι η συρρίκνωση και εξουθένωση των μικρών και μεσαίων στρωμάτων. Μας αφορά ΟΛΟΥΣ.