Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα1) Προτείνεται μια ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα.Σχόλιο του χρήστη Alekos Papastratos-Livanis | 23 Δεκεμβρίου 2009, 19:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Alekos Papastratos-Livanis' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 19:59

    Ο υπερπληθωρισμός της δημοσιοϋπαλληλίας είναι ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα των επαγγελματιών της πολιτικής σε βάρος του κοινωνικού σώματος: Διορίζουν στο δημόσιο εξαγοράζοντας συνειδήσεις, εγκλωβίζοντας ψηφοφόρους στο κομματικό τους ποιμνιοστάσιο. Αλλά, τουλάχιστον, διαθέτουν με ειδεχθή ιδιοτέλεια το κοινωνικό χρήμα ασκώντας ένα είδος κοινωνικής πρόνοιας. Αν αυτό το χρήμα πρέπει να περισταλεί όταν είναι συντελεσμένη η οικονομική χρεοκοπία, πόσο πιο ριζική πρέπει να είναι η περιστολή των πακτωλών που διοχετεύονται απευθείας από το κρατικό ταμείο στα κόμματα. Χορηγείται το κοινωνικό αυτό χρήμα για την εξυπηρέτηση καθαρά συντεχνιακών συμφερόντων, πρόστυχης ιδιοτέλειας, εγωλαγνικών φιλοδοξιών: Να γίνει μηχανισμός προπαγανδιστικής εξαπάτησης του λαού, μισθοί και γραφεία της κομματικής καμαρίλας, στόλος από λιμουζίνες, καταιγισμός διαφημιστικής πλύσης εγκεφάλου των αφελών. Θεσμικές αλλαγές για σωτηρία της χρεοκοπημένης οικονομίας σημαίνει: Διακοπή της χρηματοδότησης των κομμάτων. Να συναγωνιστούν επί ίσοις όροις (το επιτάσσει το Σύνταγμα) με οποιαδήποτε άλλη ομάδα πολιτών που έχουν διαμορφώσει πρόταση πολιτική και διεκδικούν την ψήφο των πολιτών. Να συναγωνιστούν προτάσεις, τεκμηριωμένες απόψεις, στοχεύσεις κοινωνικές. Οχι χρυσοπληρωμένα «επικοινωνιακά» τεχνάσματα και ψεύδη σε πολυτελείς συσκευασίες. Θεσμική αλλαγή στη λειτουργία της οικονομίας είναι και η διακοπή μισθοδοσίας των άεργων «νονών» του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού, που για την κοινή συνείδηση πληρώνονται με κοινωνικό χρήμα μόνο για να μηχανορραφούν γκανγκστερικούς εκβιασμούς του λαϊκού σώματος, ετοιμάζοντας βουλευτικούς θώκους για πάρτη τους. Αλλά και περικοπή των κονδυλίων που χρειάζονται κάθε χρόνο τα Πανεπιστήμια για να επισκευάσουν τις φθορές και να αντικαταστήσουν κατεστραμμένο υλικό από τις «καταλήψεις», τους βανδαλισμούς, το πλιάτσικο που είναι το σπορ της «προοδευτικής» ψυχανωμαλίας. Και ας καταφύγει η αδρανοποιημένη πλειοψηφία διδασκόντων και διδασκομένων στη Δικαιοσύνη, να διεκδικήσει το κόστος των καταστροφών από τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των εγκληματικών πράξεων.