Αρχική Ανοιγμα Κλειστών ΕπαγγελμάτωνΆρθρο 4 ΣυμβολαιογράφοιΣχόλιο του χρήστη Αντλωνιος Παπαδόπουλος | 21 Ιανουαρίου 2011, 16:56
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κε Υπουργέ, Πιστεύω ότι οι αλλαγές που προτείνονται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο βαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση και χαίρουν της συναίνεσης του συνόλου του νομικού κλάδου, όπως και εμάς των δικηγόρων. Πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό στην κοινή γνώμη, αυτό που δυστυχώς ο συνάδελφοι συμβολαιογράφοι για πολλά χρόνια, διότι το άνοιγμα του επαγγέλματός τους συζητείται για μία τουλάχιστον πενταετία, δεν έδωσαν οι ίδιοι να καταλάβει η κοινωνία και έχουν ευθύνη για αυτό, ότι ο συμβολαιογράφος συμβολαιογράφος ΔΕΝ είναι ελεύθερος επαγγελματίας, ούτε άμισθος δημόσιος λειτουργός, όπως ο δικηγόρος. Ο Συμβολαιογράφος αποτελεί ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΡΧΗ, Δημόσια Υπηρεσία, η οποία έχει καθήκοντα δημόσιας εξουσίας. Ειδικότερα: 1) Οι αρμοδιότητές του έχουν να κάνουν σχετικά με τη δημοσιότητα των συμβάσεων εμπραγμάτων δικαιωμάτων (δηλαδή κυρίως ακινήτων), αλλά είναι και αρμοδιότητες δικαστικές (π.χ. διενέργεια πλειστηριασμών). Μάλιστα πρόσφατα ο συμβολαιογράφος απέκτησε και χρέη αμιγώς Διοικητικής Αρχής (δηλαδή Υπουργείου, Επιμελητηρίου, Εφορίας, Πρωτοδικείου), στα πλαίσια της ίδρυσης κεφαλαιουχικών εταιριών ως Υπηρεσία μίας στάσης. Οι ανωτέρω αρμοδιότητες, προσδίδουν στο συμβολαιογράφο αρμοδιότητες δημόσιας εξουσίας. Σύμφωνα δε με την πάγια νομολογία του ΔΕΚ (Υπόθεση Eurogroup), οι φορείς δημόσιας εξουσίας δεν υπάγονται στην έννοια των "επιχειρήσεων", για τις οποίες εφαρμόζεται το δίκαιο του ανταγωνισμού. 2) Η δημοσιότητα των συμβάσεων αναλύεται στο ότι ο συμβολαιογράφος, ως δημόσια Αρχή, συντάσσει έγγραφα με ισχύ έναντι πάντων, για όσα βεβαιώνονται ότι έγιναν ενώπιόν του. Έτσι η δήλωση του πωλητή ότι μεταβιβάζει το ακίνητό του στον αγοραστή τον δεσμεύει διότι διενεργείται ενώπιον δημόσιας Αρχής. Η δήλωση του συμβολαιογράφου ότι ο Χ εμφανίστηκε και δήλωσε ότι μεταβιβάζει το ακίνητό του στον Ψ ισχύει έναντι πάντων και μπορεί να προσβληθεί μόνο ως πλαστή. Κατανοείτε τη δύναμη που έχει ο συμβολαιογράφος; Μπορεί να γίνει κατανοητό ότι με τη δική του επικύρωση και μόνο μεταβιβάζονται περιουσίες ανυπολόγιστης αξίας; Περαιτέρω ο συμβολαιογράφος διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα. Π.χ. παρακρατεί χρήματα για να αποδοθούν στην Εφορία, εισπράττει πλέον και φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου ως Υπηρεσία μιας στάσης. Τέλος ο συμβολαιογράφος ως υπάλληλος του πλειστηριασμού, εισπράττει και χρήματα για να τα αποδώσει στους δανειστές. Η δημόσια εξουσία του συμβολαιογράφου δεν απονέμεται μόνο από το Σύνταγμα, αλλά από τη φύση των αρμοδιοτήτων του. Ο Συμβολαιογράφος δεν είναι δημόσιος λειτουργός επειδή το λέει το Σύνταγμα, όπως ακούω, συνεπώς εάν σταματήσει να το λέει το Σύνταγμα, τότε αντίστροφα δεν είναι, αλλά είναι δημόσιος λειτουργός, διότι του ανατίθενται προνόμια άσκησης δημόσιας εξουσίας. Γι' αυτό και το Σύνταγμα τον αναγνωρίζει ως δημόσιο λειτουργό. Είναι ποτέ δυνατόν να θεωρεί κάποιος ότι οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει συμβολαιογράφος; Ο προβληματισμός που θέτουν μερικοί είναι, ότι "ναι μεν ο συμβολαιογράφος είναι δημόσιος λειτουργός, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ο αριθμός πρέπει να είναι περιορισμένος". Ο συλλογισμός αυτός δεν είναι ορθός, διότι ο περιορισμένος αριθμός των συμβολαιογράφων δε στηρίζεται σε τυχόν πληθυσμιακά κριτήρια, όπως τα φαρμακεία, αλλά αποκλειστικά στη δυνατότητα της δικαστικής εξουσίας να ελέγχει το συμβολαιογράφο, δυνατότητα η οποία επίσης κατοχυρώνεται συνταγματικά και ανήκει στους εισαγγελείς. Εάν ο αριθμός των συμβολαιογράφων αυξηθεί δεν είναι δυνατός ο έλεγχός τους. ΚΑΙ ΔΕ ΝΟΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΥ. Ήδη ο έλεγχος είναι δυσχερής, λόγω του αυξημένου αριθμού των συμβολαιογράφων και στις μεγάλες πόλεις, ειδικά στην Αθήνα, αρχίζει Ιανουάριο και τελειώνει Δεκέμβριο. Όσον αφορά δε τα προσόντα των επιτυχόντων, δεν μπορεί οι συμβολαιογράφοι να πετυχαίνουν σε ελεύθερες εξετάσεις. Ποια είναι η βάση που θα τεθεί για την επιλογή. Το 10, το 18 το 19; Σε κανένα από τα δημόσια λειτουργήματα δεν υφίστανται ελεύθερες εξετάσεις. Είναι δυνατόν να υπάρξουν εξετάσεις στις οποίες να μπορεί οποιοσδήποτε να περνάει δικαστής εάν έχει μέσο όρο πάνω από 10; Στις εξετάσεις επιβάλλεται να υπάρχει προκαθορισμένος αριθμός εισακτέων για να επιλέγονται οι καλύτεροι, όπως συμβαίνει σε όλα τα δημόσια αξιώματα. συνεπώς θεωρώ, ότι η αύξηση του αριθμού των συμβολαιογράφων, καταλύει τη μεγαλύτερη εξασφάλιση του πολίτη, που είναι ο έλεγχός τους από τον εισαγγελέα. Ο δε προκαθορισμένος αριθμός θέσεων εξασφαλίζει ότι στον κλάδο εισάγονται οι καλύτερα καταρτισμένοι νομικοί. Όσον αφορά το θέμα των αμοιβών, θεωρώ ότι η οποιαδήποτε κλιμάκωση των αμοιβών σε μεγάλες συμβάσεις είναι θεμιτή. Φυσικά και δε χωρεί συζήτηση για κατάργηση των πάγιων αμοιβών, καθώς κάτι τέτοιο θα σημαίνει υπέρμετρη αύξησή τους, π.χ. μπορεί το κόστος πληρεξουσίου από 30 ευρώ, να φτάσει τα 300 ευρώ, σαν να είναι εξώδικο. Και φυσικά η πλήρης κατάργηση των αναλογικών αμοιβών στις μικρές συμβάσεις θα αυξήσει το κόστος τους, με επιβάρυνση των χαμηλών εισοδημάτων. Θεωρώ ότι η οποιαδήποτε μείωση των συμβολαιογραφικών αμοιβών δεν μπορεί να γίνει για σκοπούς ανταγωνισμού αλλά μόνο στα πλαίσια αντιμετώπισης της υπάρχουσας οικονομικής κρίσης, καθώς δε νοείται η υπαγωγή του συμβολαιογράφου στις περί ανταγωνισμού διατάξεις. Σημειώνω, ότι το επάγγελμα του συμβολαιογράφου και αυτό είναι γνωστό, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες εφαρμόζεται το λατινικό σύστημα μεταβίβασης ακινήτων, πλην της Ολλανδίας, στην οποία μάλιστα το επάγγελμα του συμβολαιογράφου θα επανέλθει στο ίδιο θεσμικό πλαίσιο με τις άλλες χώρες της Ε.Ε. λόγω πληθώρας πειθαρχικών παραπτωμάτων συμβολαιογράφων που παρατηρήθηκαν. Και αυτό είναι λογικό, διότι εάν οποιοσδήποτε γινόταν συμβολαιογράφος, τότε θα συνέβαιναν περιστατικά σύνταξης πληθώρας εικονικών συμβολαίων. Δηλαδή κάποιος πρόσφατα αποβιώσας θα εμφανιζόταν π.χ. να έχει συστήσει δωρεά, κανονικά με συμβόλαιο, υπογραφές και βέβαια στρογγυλή σφραγίδα συμβολαιογράφου. Επίσης θα μπορούσε να υπάρχει κύκλωμα που να μεταβιβάζει ξεχασμένα ακίνητα, τα οποία οι ιδιοκτήτες τους έχουν παραμελήσει. Και προσοχή, στα συμβόλαια θα εμφανίζονταν, δήθεν οι πραγματικοί πωλητές, καθώς ο δικηγόρος δε νομιμοποιείται να ελέγξει την ταυτότητά τους, μόνο ο συμβολαιογράφος μπορεί. Συνεπώς ο κάθε δικηγόρος θα θεωρούσε καλόπιστα ότι αυτός που μεταβιβάζει είναι και ο πραγματικός πωλητής και θα έλεγε στον πελάτη του να δώσει τα χρήματα. Ακολούθως ο πραγματικός πωλητής θα έκανε αγωγή, προσβάλλοντας το συμβόλαιο και φυσικά θα την κέρδιζε, καθώς δε χωρεί καλόπιστη κτήση ακινήτου. Έτσι ο αγοραστής χάνει και το ακίνητο και τα χρήματα που έδωσε. Και ρωτά κάποιος, δε θα συλληφθεί ο συμβολαιογράφος; Βεβαίως, εάν δεν έχει διαφύγει στο εξωτερικό. Αλλά πόσοι θα είναι αυτοί που θα κάνουν την ίδια απάτη εάν ανοίξει ο αριθμός των συμβολαιογράφων και σταματήσει ο έλεγχος; Η απάντηση είναι πολλοί. Ενώ τώρα αυτός που γίνεται συμβολαιογράφος βγαίνει από πολύ σκληρές εξετάσεις, στις οποίες μπορεί να κάνεις μέχρι και πέντε χρόνια για να περάσεις, στα οποία κιόλας δεν μπορεί να δουλεύεις, καθώς η ύλη είναι ατελείωτη. Είναι οι εξετάσεις των συμβολαιογράφων ίδιες σε δυσκολία με τους δικαστές, οι οποίες βεβαίως είναι οι δυσκολότερες εξετάσεις στην Ελλάδα. Και είναι τόσο δύσκολες, ώστε αυτοί που περνούν να είναι απολύτως συνειδητοποιημένοι για τούς λόγους που επιλέγουν το λειτούργημα αυτό. Ο κλειστός αριθμός των συμβολαιογράφων εξασφαλίζει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το μη γίνεται κατάχρηση του αξιώματός τους και απάτες. Για το λόγο αυτόν είναι αδιανόητο θεσμικά σε μία ευνομούμενη κοινωνία να καταργηθεί. Τυχόν κατάργησή του όχι μόνο δε διασφαλίζει τις συναλλαγές αλλά είναι επικίνδυνη, ειδικά εάν λάβουμε υπόψη μας ότι ο συμβολαιογράφος συντάσσει, εκτός από συμβόλαια, διαθήκες και πληρεξούσια. Για το λόγο αυτόν η απόφαση του Υπουργείου σας, αναφορικά με τον αριθμό των ασκούντων συμβολαιογραφία είναι απολύτως ορθή, σύμφωνη με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και την Οδηγία Μπολκεστάιν, όπως ορθή είναι και η απόφαση για κλιμακούμενες αμοιβές