Αρχική Ανοιγμα Κλειστών ΕπαγγελμάτωνΆρθρο 1 Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίαςΣχόλιο του χρήστη Γιάννης | 23 Ιανουαρίου 2011, 13:49
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμοι Κύριε Πρωθυπουργέ και Κύριε Παπακωνσταντίνου Με το νέο σχέδιο νόμου του κ. Λοβέρδου οι φαρμακοποιοί που λειτουργούν φαρμακείο αποφασίζουν οι ίδιοι για το ποιος νέος φαρμακοποιός θα μπει στο επάγγελμα, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις. Δηλαδή η πολιτεία εκχωρεί ένα δικαίωμα της - την άδεια ίδρυσης φαρμακείου – σε ιδιώτες, τους φαρμακοποιούς που μπορούν να την κληρονομήσουν στα παιδιά τους ή να την πωλήσουν σε νέους φαρμακοποιούς για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και μάλιστα αφορολόγητα. Το μέτρο αυτό είναι φεουδαρχικό, αναχρονιστικό, αντιαναπτυξιακό, κοινωνικά άδικο και οδήγησε στο να γεμίσουν οι φαρμακευτικές σχολές χωρών του εξωτερικού (π.χ. Σλοβακία, Βουλγαρία, Ρουμανία) από Έλληνες φοιτητές, κυρίως παιδιά φαρμακοποιών, που αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι το επίπεδο των σπουδών τους και η αξία των πτυχίων τους αλλά η «αγορά» ενός πτυχίου φαρμακευτικής που αποτελεί το διαβατήριο για να κληρονομήσουν το φαρμακείο των γονιών τους. Ακόμη, και στις φαρμακευτικές σχολές της Ελλάδας υπάρχει ένας άτυπος διαχωρισμός των φοιτητών σε αυτούς που είναι παιδιά φαρμακοποιών και που ενδιαφέρονται κυρίως για την ευκολότερη απόκτηση του πτυχίου φαρμακευτικής, αφού έχουν εξασφαλισμένο επαγγελματικό μέλλον στο φαρμακείο των γονιών τους, και στους άλλους φοιτητές που λόγω επαγγελματικής ανασφάλειας ενδιαφέρονται πρωτίστως για το περιεχόμενο των σπουδών τους. Σαφώς θα πρέπει να υπάρξουν κίνητρα για τη συστέγαση των φαρμακείων (οικονομίες κλίμακας), όπως γίνεται στην Ευρώπη όπου σε ένα φαρμακείο λειτουργούν πολλοί φαρμακοποιοί (με κατανομή του χρόνου εργασίας και των αρμοδιοτήτων τους), αλλά η συστέγαση να επιτρέπεται μόνο από φαρμακοποιούς που έχουν ήδη λάβει άδεια λειτουργίας φαρμακείου και όχι μόνο άδεια άσκησης επαγγέλματος (αποφυγή της κληρονομικότητας και της πώλησης της άδειας ίδρυσης φαρμακείου). Κατά τη γνώμη μου, για τον έλεγχο του αριθμού των αδειών για ίδρυση φαρμακείων – που είναι ήδη πολύ μεγάλος – θα πρέπει να μπορούν να μπουν στο επάγγελμα τόσοι νέοι φαρμακοποιοί όσοι αποχωρούν από το επάγγελμα, με βάση λίστα νέων φαρμακοποιών που ενδιαφέρονται να ανοίξουν φαρμακείο στο συγκεκριμένο ΟΤΑ και μάλιστα χωρίς αυστηρά χωροταξικά κριτήρια. Η δημιουργία της λίστας θα πρέπει να βασίζεται σε συνδυασμό ακαδημαϊκών κριτηρίων (π.χ. βαθμός πτυχίου, μεταπτυχιακές ή διδακτορικές σπουδές) καθώς και της προϋπηρεσίας κατά την άσκηση του φαρμακευτικού επαγγέλματος, με συγκεκριμένους συντελεστές βαρύτητας. Έτσι, θα περιορισθεί σημαντικά ο αριθμός φοιτητών φαρμακευτικής που φοιτούν στο εξωτερικό καθώς και το ανάλογο συνάλλαγμα που εξάγεται, θα βελτιωθεί σημαντικά η επίδοση των φοιτητών φαρμακευτικής στις σχολές φαρμακευτικής του εσωτερικού και θα δοθεί η δυνατότητα να μπουν στο επάγγελμα άξιοι νέοι επιστήμονες φαρμακοποιοί με μεταπτυχιακές φαρμακευτικές σπουδές και επάρκεια γνώσεων και δεξιοτήτων στη φαρμακευτική φροντίδα, κλινική φαρμακευτική και φαρμακοθεραπεία και όχι μόνο στα παιδιά των φαρμακοποιών ή σε αυτούς που διαθέτουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να αγοράσουν την άδεια φαρμακείου. Η είσοδος στο επάγγελμα νέων ικανών φαρμακοποιών θα προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου με οργανωμένο τρόπο, όπως για παράδειγμα υπηρεσίες φαρμακευτικής φροντίδας που αποτελεί το μέλλον της φαρμακευτικής.