Αρχική Ανοιγμα Κλειστών ΕπαγγελμάτωνΆρθρο 1 Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίαςΣχόλιο του χρήστη Μαρία | 24 Ιανουαρίου 2011, 00:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία' | 24 Ιανουαρίου 2011, 00:25

    Αξιότιμοι κύριοι, Είμαι και εγώ φαρμακοποιός χωρίς φαρμακείο και επειδή πολλά έχουν ακουστεί για τους "βολεμένους" παλιούς φαρμακοποιούς και την "κλίκα" τους αποφάσισα να μιλήσω στους ομοίους μου. Ποτέ κανείς δεν μου έταξε έτοιμη δουλειά όταν μπήκα στη σχολή. Ποτέ κανείς δεν μου είπε οτι μαζί με το πτυχίο θα πάρω κι ένα μαγαζί κάτω από το σπίτι μου. Όπως όλοι οι νέοι πτυχιούχοι έτσι κι εγώ καλούμαι να πάρω αποφάσεις για το μέλλον μου. Και επιλογές υπάρχουν. Οι κλινικές ζητούν φαρμακοποιούς, οι φαρμακευτικές εταιρείες το ίδιο, αρκετά φαρμακεία ψάχνουν υπαλλήλους και για τους συναδέλφους που τόσο πολύ ονειρεύονται να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο ανοίγοντας δικό τους φαρμακείο η επαρχία τους περιμένει. Και τους έχει ανάγκη. Κανείς δε βγήκε από τη σχολή του έχοντας την απαίτηση να βρει έτοιμη δουλειά. Αν ήταν έτσι όλοι οι αρχιτέκτονες θα είχαν δικά τους γραφεία, όλοι οι μαθηματικοί θα ήταν καθηγητές, όλοι οι δημοσιογράφοι θα είχαν τη δική τους εφημερίδα και δεν θα υπήρχε πουθενά κανένας υπάλληλος, μόνο επιχειρηματίες. Αλλά δεν είναι έτσι. Οι φαρμακοποιοί είναι οι μόνοι επαγγελματίες με την απαίτηση το πτυχίο τους να σημαίνει αυτόματα και το άνοιγμα δικής τους επιχείρησης. Είναι παράλογο να καταδικάζετε τους γεωγραφικούς και πληθυσμιακούς περιορισμούς τη στιγμή που οποιοσδήποτε σκεπτόμενος άνθρωπος βλέπει οτι είναι απαραίτητοι για την ορθολογική κατανομή των φαρμακείων και κατά συνέπεια την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού. Και αν είναι τόσο σημαντικό να ανοίξετε μαγαζί στο κέντρο της πόλης σας κανείς δεν σας εμποδίζει να το κάνετε. Γιατί αν το μόνο που σας λείπει είναι η άδεια ιδρύσεως και έχετε το κεφάλαιο να ανοίξετε μια επιχείρηση τότε σίγουρα έχετε το κεφάλαιο να αγοράσετε μια επιχείρηση (και όχι άδεια, αυτή δεν πωλείται και το γνωρίζετε πολύ καλά) στην περιοχή που θέλετε. Είναι τουλάχιστον ουτοπικό να περιμένετε να φυτρώσει ένα μαγαζί με το όνομά σας μόνο και μόνο επειδή πήρατε ένα πτυχίο και είναι ντροπή να θεωρείτε δεδομένα αυτά που ό λ ο ι οι άλλοι πτυχιούχοι παλεύουν να αποκτήσουν. Δεν άκουσα ποτέ κανένα λογιστή να παραπονιέται οτι καταπατείται το δικαίωμά της επαγγελματικής ελευθερίας επειδή δουλεύει υπάλληλος σε εταιρεία αντί να έχει το δικό του λογιστικό γραφείο. Δε λέω πως οι παλιοί φαρμακοποιοί είναι άγιοι. Κι εγώ τους τα'χω μαζεμένα. Αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν οτι μου στερεί το δικαίωμα να ασκήσω το επάγγελμά μου. Γιατί εγώ τελείωσα τη σχολή μου με σκοπό να γίνω φαρμακοποιός, όχι έμπορος.