Αρχική Ανοιγμα Κλειστών ΕπαγγελμάτωνΆρθρο 1 Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίαςΣχόλιο του χρήστη Παύλος K. Kαμπούρης | 24 Ιανουαρίου 2011, 01:08
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ευκολότερα βγαίνει η ψυχή παρά το χούϊ. Έχουμε ξαναγράψει πως αν δεν υπήρχε ο «βούρδουλας» της Τρόϊκα ελάχιστα πράγματα θα γινόταν στη χώρα για να εξορθογιστεί η κατάσταση και να αρθούν οι τόσες αδικίες και παθογένειες. Αφορμή ήταν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η κατάργηση των κατώτατων αμοιβών και των τοπικών περιορισμών. Ήδη η πρώτη προσπάθεια του «ανοίγματος» του επαγγέλματος του δημόσιου μεταφορέα ήταν απλά μια προσπάθεια εξαπάτησης της Τρόϊκα και -κατ᾽ακολουθία- του ελληνικού λαού. Έπεσε το απαραίτητο τράβηγμα του αυτιού και είχαμε τις αναστατώσεις που όλοι θυμόμαστε. Βέβαια, η διακοπή των κινητοποιήσεων των φορτηγατζήδων διασφαλίστηκε με μπόλικο νερό στο κρασί της απελευθέρωσης… Το σημερινό σημείωμα έχει να κάνει με την «απελευθέρωση» (με εισαγωγικά) του επαγγέλματος του φαρμακοποιού. Ή, για να το πούμε σωστότερα -διότι ουδείς παρεμποδίζεται να σπουδάζει φαρμακοποιός και κατόπιν να κορνιζάρει το άνευ αντικειμένου πτυχίο του- της άρσης των περιορισμών δημιουργίας φαρμακείου όπου ο κάθε φαρμακοποιός επιθυμεί, έτσι ώστε να λειτουργήσει και σ’ αυτή τη χώρα ο ελεύθερος ανταγωνισμός και να γίνει πράξη η Συνταγματική ελευθερία του καθενός μας να επιχειρεί όπως αυτός κρίνει. Στις πρώτες δύο εκδόσεις του Μνημονίου το επάγγελμα του φαρμακοποιού θα άνοιγε με άρση των περιορισμών του αριθμού των φαρμακείων και του ελάχιστου περιθωρίου κέρδους τους. (σελ. 26, μνημόνιο v.2 Αύγουστος). Στη τελευταία έκδοση του Μνημονίου οι μέχρι τώρα «τακτοποιημένοι» κατάφεραν να ανοίξει το επάγγελμα όπως αυτοί επιθυμούν, δηλαδή μόνο ως εξής: με πιο ευέλικτα ωράρια και με μείωση του περιθωρίου κέρδους τους! (σελ. 30, μνημόνιο v.3 Νοέμβριος). Λες κι αυτό ήταν μόνο το πρόβλημα! Δηλαδή… κανένα άνοιγμα! Κανένας νέος πτυχιούχος φαρμακοποιός, να μην έχει ελεύθερη πρόσβαση στο επάγγελμα. Μόνο στη μαύρη αγορά να διακινούνται οι άδειες, όπως μέχρι τώρα. Είναι εντυπωσιακό πόσο αδιόρθωτοι είμαστε ως κράτος, με τον κάθε υπουργό να κάμπτεται από τις πιέσεις των συντεχνιών, υποσκάπτοντας το μέλλον της χώρας, όπως έκαναν μέχρι τώρα, με τον κάθε διοικητή ΔΕΚΟ να δίνει κρυφά… αυξήσεις την ίδια στιγμή που ο υπουργός περικόπτει τις προκλητικές αποδοχές, με τον κάθε πονηρό βολεμένο να βγαίνει στους δρόμους και να μυξοκλαίει, αποκρύπτοντας την αλήθεια και περιφρονώντας αυτούς που πραγματικά έχουν δικαίωμα στην ευκαιρία, με τον κάθε «προστατευμένο» να επιβιώνει δίχως το άχθος του ανταγωνισμού, όπως οι φαρμακοποιοί που ήδη διαθέτουν φαρμακείο, οι συμβολαιογράφοι κ.ά. Η εξέλιξη αυτή είναι άλλη μιa απόδειξη ότι μόνο αν και το τελευταίο περίπτερο το διοικήσει η… Τρόϊκα θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για τον μη προνομιούχο Έλληνα! Κρίμα.