Αρχική Ανοιγμα Κλειστών ΕπαγγελμάτωνΆρθρο 1 Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίαςΣχόλιο του χρήστη Dimitirs o | 24 Ιανουαρίου 2011, 13:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Dimitirs o' | 24 Ιανουαρίου 2011, 13:25

    - Να καταργηθούν τώρα όλοι οι παράνομοι και αντισυνταγματικοί (Ολομέλεια ΣτΕ - 3665/2005) περιορισμοί, πληθυσμιακοί και γεωγραφικοί, που εμποδίζουν εδώ και χρόνια τους νέους Φαρμακοποιούς από την είσοδο στο επάγγελμα. Τέλος στα προνόμια των λίγων παλιών Φαρμακοποιών και των τέκνων τους. - Να μπεί ένα τέλος στο παράλογο κληρονομικό δικαίωμα της εργασίας και της μεταβίβασης αδειών Φαρμακείων από γονείς Φαρμακοποιούς στα παιδιά τους. Υπάρχει κληρονομικότητα στην Ευρώπη που επικαλείστε; Λαμόγια. Ντροπή σας κύριε... Λοβέρδο. - Να μπεί επιτέλος ένα τέλος στην παράνομη πωληση κρατικών αδιών Φαρμακείου από ιδιώτες Φαρμακοποιούς (όπως έκαναν για χρόνια και τα λαμόγια οι φορτηγατζήδες). Είμαστε σοβαροί..; Αποφασίζει ο κάθε ιδιώτης (70άρης) Φαρμακοποιός για το ποιός (νέος) Φαρμακοποιός θα λάβει την κρατική άδεια; Ντροπή σας κύριε... Λοβέρδο. > H πρόσφατη απόφαση 3665/2005 της Ολομελείας του ΣτΕ, οδηγεί, μετά την κατάργηση της διατάξεως του άρθρου 2 ν. 1963/91 για την ίδρυση φαρμακείων με πληθυσμιακά κριτήρια, στην «απελευθέρωση» του συστήματος αδειοδότησης για τη λειτουργία φαρμακείων, αφού κρίνει ότι τα νομοθετικά κριτήρια που έχουν τεθεί την τελευταία 15ετία για την πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού παραβιάζουν τις συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν την προσωπική, οικονομική και επαγγελματική ελευθερία. > Με το άρθρο 5 της παρ. 1 του Συντάγματος της Ελλάδας, κατοχυρώνεται η προσωπική και οινομική ελευθερία ως ατομικό δικαίωμα. Ειδικότερη εκδήλωση αυτής της ελευθερίας αποτελεί η επαγγελματική ελευθερία, δηλαδή η ελευθερία επιλογής και σκήσεως ορισμένου επαγγέλματος, ως αναγκαίου στοιχείου της προσωπικότητας του ατόμου. Στην ελευθερία αυτή μπορεί ο νόμος να επιβάλει περιορισμούς, αναφερόμενους στην άσκηση ή και την επιλογή ορισμένου επαγγέλματος. Οι τασσσόμενοι όμως από το νόμο όροι και προϋποθέσεις επιλογής και ασκήσεως του επαγγέλματος είναι συνταγματικώς επιτρεπτοί, εφόσον ορίζονται γενικώς κατά τρόπο αντικειμενικό και δικαιολογούνται από αποχρώντες λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση πρέπει να τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο και τον χαρακτήρα της ρυθμιζόμενης επαγγελματικης δραστηριότητος. Η νομοθετική ρύθμιση που περιορίζει την ελευθερία αυτή, δεν μπορεί να έχει ως μοναδικό σκοπό την προστασία του οικονομικού συμφέροντος των ήδη ασκούντων συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα προς βλάβη εκείνων που ενδιαφέρονται να επιλέξουν ορισμένο επάγγελμα. Εξάλλου σύμφωνα με τη συνταγματικήα ρχή της αναλογικότητας, οι επιβαλλόμενοι από το νόμο περιορισμοί πρέπει να είναι πρόσφοροι και αναγκαίοι για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από τον νομοθέτη σκοπού δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος και να μην είναι δυσανάλογοι σε σχέση προς αυτόν. Ειδικότερα, όταν ο θεσπιζόμενος περιορισμός αφορά, όχι απλώς την άσκηση, αλλά την πρόσβαση στο επάγγελμα προσώπων που συγκεντρώνουν τα νόμιμα προσόντα, η αρχή της αναλογικότητας επιβάλλει να είναι εμφανής και σαφώς διαγνώσιμη η αναγκαιότητα επιβολής ενός τέτοιου εξαιρετικού περιορισμού για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από το νόμο σκοπού. > H θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων, τονίζει το ΣτE, για τη χορήγηση άδειας φαρμακείου, δηλαδή για την πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού, που αποσκοπεί (κατά την εισηγητική έκθεση του νόμου 1963/91) στην εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των ήδη λειτουργούντων φαρμακείων και περαιτέρω στην προστασία της δημόσιας υγείας, δεν είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα.