Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κ. ΚΡΕΜΑΛΗΣ' | 25 Ιανουαρίου 2011, 15:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ – ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣIΩΝ Εκπρόσωπος Κ. Κρεμαλής Το «ανοικτό» επάγγελμα του μηχανικού και ο γολγοθάς των μη προνομιούχων ειδικοτήτων Από την ανάγνωση του Σ/Ν διαπιστώνουμε ότι η Κυβέρνηση είτε αγνοεί τις διατάξεις για την άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού, είτε επιθυμεί τη διαιώνιση ενός καθεστώτος που συνέβαλε τα μέγιστα στην τεχνολογική καθυστέρηση της χώρας. Καλά δεν υπήρξε ένας χριστιανός να υποβάλει την απλή ερώτηση «ποιού μηχανικού» ? Πιστεύουμε ότι με το κείμενο μας θα συμβάλλουμε στη διαλεύκανση του θέματος. Στη χώρα μας και από την ίδρυση του ΤΕΕ κατοχυρώνονται οι ακαδημαϊκοί τίτλοι διπλ. μηχανικών και συνδέονται με επαγγελματικές δραστηριότητες, που με τους νόμους 4663/30 και 6422/34, διακρίνονται αντίστοιχα σε «Αρχιτεκτονικές, Οικοδομικές και Τοπογραφικές Εργασίες» και σε εργασίες επί «Ηλεκτρομηχανολογικών ή Η/Μ και Χημικών εγκαταστάσεων». Είναι φανερό ότι η γενικότητα και η αοριστία των όρων, επιτρέπει διάφορες ερμηνείες, ώστε οι εργασίες να καλύπτουν κάθε τεχνική λειτουργία ή «πάν το επιστητό» και να κατευθύνονται προς τις παραδοσιακές ή «προνομιούχες» ειδικότητες των διπλ. μηχανικών. Επί πλέον οι «διαμάχες» για τον χαρακτηρισμό μιάς εγκατάστασης ως Η/Μ ή Χημικής καλά κρατούν. Η κατοχύρωση, που εκφράζεται ως «επαγγελματικό δικαίωμα», ευρίσκει με Κανονιστικές Πράξεις την πρακτική εφαρμογή της στις διαδικασίες αδειοδότησης της κατασκευής τεχνικών και κτιριακών έργων και της ίδρυσης και λειτουργίας εγκαταστάσεων και βιομηχανικών μονάδων κατά τις οποίες τα υποβαλλόμενα προς έγκριση στις αρμόδιες αρχές τεχνικές εκθέσεις και σχέδια, επιβάλλεται να υπογράφονται από ορισμένες ειδικότητες μηχανικών, προς τους οποίους απευθύνονται οι πελάτες και οι οποίοι δικαιούνται και προσδιορισμένων από διατάξεις αμοιβών. Το πιο πάνω πλαίσιο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εύλογο στην εποχή της θέσπισής του, με κριτήρια την ανάπτυξη της χώρας περί την οικοδομή, το είδος, το μέγεθος και τον εξαρτημένο από το εξωτερικό τρόπο ανάπτυξης της μεταποιητικής δραστηριότητας, την ανάγκη στατικής επάρκειας των κατασκευών και την διάρθρωση των σπουδών των παραδοσιακών ειδικοτήτων των μηχανικών. Αφετέρου όμως και αντί πνεύματος συνεργασίας μεταξύ των μηχανικών όλων των βασικών ειδικοτήτων, καλλιέργησε συντεχνιακές λογικές για μονομερείς απαράδεκτες επεκτάσεις επαγγελματικής ύλης στις παραδοσιακές ειδικότητες, που παρεμπόδισαν νεώτερες ειδικότητες να εμπλακούν απρόσκοπτα στη διαχείριση τεχνολογικών τομέων στους οποίους προορίζονται να ασχοληθούν και να αναπτύξουν νέους. Η συμπλήρωση των κατοχυρώσεων με Κανονιστικές Πράξεις, που προκύπτουν από νόμους της μεταπολιτευτικής περιόδου, αλλά ακολουθούν το πνεύμα της προηγούμενης, αφορά τον προσδιορισμό αντικειμένου και αμοιβής για τους μελετητές Δημοσίων Έργων ορισμένων ειδικοτήτων και τον προσδιορισμό του είδους και του προϋπολογισμού έργων βασικών κατηγοριών, που επιτρέπεται να εκτελούνται από εργολήπτες Δημοσίων Έργων ορισμένων ειδικοτήτων (Συγκοινωνιακά, Λιμενικά, Υδραυλικά, Οικοδομικά, Ηλεκτρομηχανολογικά, Βιομηχανικά – Ενεργειακά). Ορισμένες εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. H λεπτομερής διερεύνηση των κατοχυρώσεων, οδηγεί στις ακόλουθες διαπιστώσεις: • Οι διατάξεις των Κανονιστικών Πράξεων συγκρούονται με τους νόμους, διακρίνονται από αντιεπιστημονικότητα, αυθαίρετες επιλογές και προσανατολισμούς στη βάση πελατειακών σχέσεων και εν τέλει δημιουργούν διακρίσεις, άνιση μεταχείριση και απογοήτευση σε δεκάδες χιλιάδες επιστημόνων και τεχνολόγων, που εναγωνίως αναζητούν «επαγγελματικά δικαιώματα». • Η ανοχή ή η συνδρομή του ΤΕΕ όπου οι ευάριθμες ειδικότητες ευρίσκονται υπό καθεστώς ομηρίας που επιβάλλεται από τις προνομιούχες ειδικότητες, ευνοούν την έκδοση αυτών των Κανονιστικών Πράξεων. • Το κανονιστικό πλαίσιο γενικά τροχοπεδεί την ανάπτυξη και δεν εξυπηρετεί το Δημόσιο συμφέρον. Τα χαρακτηριστικά παραδείγματα που ακολουθούν, πιστεύουμε ότι αποδεικνύουν του λόγου το αληθές και επιπλέον τη σύγκρουση με το Κοινοτικό Δίκαιο και αποφάσεις του ΔΕΚ σύμφωνα με τι οποίες οι περιορισμοί πρόσβασης σε δραστηριότητα ή στην άσκησή της, μπορούν να διατηρηθούν μόνο εφόσον δεν εισάγουν διακρίσεις, δικαιολογούνται από επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος και είναι αναλογικοί με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Τα παραδείγματα επικεντρώνονται στην άσκηση του επαγγέλματος του διπλ. ΧΜ. Εξαιρετικά χειρότερα είναι τα πράγματα για άλλες ειδικότητες και ιδιαίτερα τις νέες διπλ. και τεχνολόγων μηχανικών. Βασικό Θεσμικό Πλαίσιο Άσκησης του Επαγγέλματος του Μηχανικού. • Δεν υφίσταται ορισμός του επαγγέλματος του Μηχανικού. Δεν υφίστανται ορισμοί και διακρίσεις των τεχνικών επαγγελμάτων σε Πανεπιστημιακούς Μηχανικούς, σε Τεχνολόγους Μηχανικούς, σε Τεχνίτες και σε Χειριστές, σύμφωνα με τον Επαγγελματικό Κώδικα του ΟΗΕ, της ΕΕ αλλά και της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Δεν είναι συμβατοί οι νόμοι του Υπ. Υποδομών με του νόμους του Υπ. Ανάπτυξης και του Υπ. Παιδείας. Υφίσταται επομένως ένα άναρχο καθεστώς, που επιτρέπει ονοματοδοσίες ή «βαπτίσια» έργων και εγκαταστάσεων κατά το δοκούν και στεγανοποίηση αρμοδιοτήτων, καθηκόντων και αμοιβών υπέρ «προνομιούχων» και σε βάρος χιλιάδων ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων διαφόρων βαθμίδων. • Τα «επαγγελματικά δικαιώματα» του διπλ. Μηχανολόγου Μηχανικού χωρίς επαγγελματικό περίγραμμα ταυτίζεται επί δεκαετίας με αυτά του διπλ. Ηλεκτρολόγου και του διπλ. Ναυπηγού Μηχανικού. Αν η εξήγηση αναζητηθεί στην συνταγματική ελευθερία δράσης διπλ. Μηχανικών, τότε η παρεχόμενη ελευθερία είναι σε βάρος των λοιπών ειδικοτήτων διπλ. Μηχανικών. Αν η εξήγηση αναζητηθεί σε όμοιους προορισμούς λόγω πολλών κοινών ακαδημαϊκών προσόντων αυτών των ειδικοτήτων, τότε αυτή η εξήγηση δεν θα βρει κανένα λογικό υποστηρικτή. Μόνο αν η εξήγηση αναζητηθεί σε κανονιστικές πράξεις που διαστρεβλώνουν το γράμμα και το πνεύμα του Ν. 6422/34 μπορεί να βρεθεί άκρη. • Η παρερμηνεία του όρου «εγκατάσταση» από εργασία ανέγερσης, τοποθέτησης και συναρμολόγησης εξοπλισμού σύμφωνα με το ν. 6422/24 σε μονάδα με οποιοδήποτε λειτουργικό σκοπό, επέτρεψε με κανονιστικές πράξεις την «κατοχύρωση» αποκλειστικών επαγγελματικών δικαιωμάτων υπέρ ΜΜ, ΗΜ, ΝΜ στο σχεδιασμό, την κατασκευή και τη λειτουργία κάθε είδους «Η/Μ εγκατάστασης» σε κάθε κτιριακό, βιομηχανικό ή τεχνικό έργο. Το γεγονός είχε καταλυτική σημασία ειδικά για την άσκηση του επαγγέλματος του διπλ. ΧΜ δεδομένου ότι ο ορισμός των χημικών εγκαταστάσεων του ν. 6422/34 έγινε με το Π.Δ. 274 το 1997, στο οποίο και καθορίστηκαν και οι ευθύνες των διαφόρων εμπλεκόμενων διπλ. Μηχανικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ευθύνη λειτουργίας στα διυλιστήρια πετρελαίου έως το 1997 μπορούσε να έχει ΗΜ ή ΜΜ ή ΝΜ και όχι ΧΜ. Με το σκεπτικό ιστορικής απόφασης (2834/2001) το ΣτΕ ανέδειξε παρανομίες δεκαετιών κατά την εφαρμογή του ν. 6422/34 εις βάρος της ελεύθερης άσκησης του επαγγέλματος του ΧΜ. Το ΤΕΕ επί 63 χρόνια αποδέχεται τη διαστρέβλωση και αντέδρασε στην έκδοση του Π.Δ. 274/97. Παράλληλα η στελέχωση υπηρεσιών έγινε από «προνομιούχες» ειδικότητες που προωθούν συντεχνιακές λογικές και η κοινωνία κατευθύνεται στο να αγνοεί τις πάμπολλες ειδικότητες διπλ. μηχανικών και υπομηχανικών ή αποφοίτων ΤΕΙ που εξειδικεύονται σε σχεδιασμό, οργάνωση της κατασκευής και λειτουργία εγκαταστάσεων. Επιδιώχθηκε δηλαδή από συντεχνιακούς, τοποθετημένους σε υπεύθυνες θέσεις και με την ανοχή του ΤΕΕ οι διάφορες ειδικότητες διπλ. μηχανικών και τεχνολόγων (πλην ΜΜ, ΗΜ, και ΝΜ) να εξοβελιστούν θεσμικά από δραστηριότητες σχεδιασμού κατασκευής και ευθύνης της λειτουργίας κάθε Η/Μ εγκατάστασης ως μονάδας. Με τη λογική όμως αυτή πώς ήταν δυνατό να υπάρξει ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα, καινοτομία στην Ελληνική πραγματικότητα; Σε απάντηση προς βουλευτές για τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν συνάδελφοι ΧΜ κατά τις επαφές του με τη Δημόσια Διοίκηση, ο Υφυπουργός Ανάπτυξης καταργεί την επιστήμη και το επάγγελμα του ΧΜ και αναρμοδίως με άψογα (!) Ελληνικά και παραβαίνοντας τους νόμους σημειώνει: «Οι διπλ. Χημικοί Μηχανικοί έχουν καταρτισθεί και εξετασθεί σε ζητήματα διεργασιών υλικών που διενεργούνται σε διακριτές σύνθετες μηχανολογικές, ηλεκτρολογικές ή ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις (μηχανές), που συνιστούν το πεδίο στο οποίο καταρτίσθηκαν και εξετάσθηκαν οι αντίστοιχες ειδικότητες των Διπλωματούχων Μηχανολόγων Μηχανικών, των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και των Ηλεκτρονικών Μηχανικών. Συνεπώς δεν θα πρέπει να γίνεται σύγχυση μεταξύ της επεξεργάζουσας μηχανής, που είναι αρμοδιότητα του Διπλωματούχου Μηχανολόγου ή Ηλεκτρολόγου, με το επεξεργαζόμενο από τη μηχανή υλικό ή προϊόν που είναι αρμοδιότητα του Χημικού Μηχανικού. Το Υπουργείο μας θα προχωρήσει, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση 2834/2001 του ΣτΕ, στην τροποποίηση και εκσυγχρονισμό του Π.Δ. 274/97 "περί χαρακτηρισμού των χημικών εγκαταστάσεων", το οποίο έχει προκαλέσει και συνεχώς προκαλεί, σωρεία προβλημάτων και διαμαρτυριών. Το υπόψη ΠΔ δεν έτυχε σύμφωνης γνώμης του ΤΕΕ , που αντιπρότεινε άλλο διαφορετικό και επίσης προσεβλήθη στο ΣτΕ από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών και εκείνο των Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων». Δεν έχουμε την απαίτηση να γνωρίζουν οι συντάκτες του κειμένου χημική θερμοδυναμική, κινητική, φαινόμενα μεταφοράς και εξοπλισμό των διεργασιών ή «επεξεργάζουσες μηχανές» που αποτελούν όμως το κορμό της χημικής μηχανικής, ούτε θα επεκταθούμε στην απόφαση του ΣτΕ που καταδικάζει παρανομίες δεκαετιών. Ας μας επιτραπεί όμως να σημειώσουμε ότι το ΥΠΑΝ είναι αρμόδιο (!) για τις καινοτομίες και την ανταγωνιστικότητα των παραγωγών της χώρας. Επίσης σημειώνουμε την απάντηση του π. Πρύτανη του ΕΜΠ Ν. Μαρκάτου στην «γνωμοδότηση» του κ Υφυπουργού: «Η Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) που λειτουργεί από το 1917, έλαβε γνώση του ως άνω σχετικού εγγράφου του Υπουργείου σας που υπογράφεται από τον Υφυπουργό κ. Στ. Καλαφάτη και με λύπη διαπιστώνει ότι ειδικά στην παράγραφο 4 του εγγράφου παρατίθεται ακαδημαϊκή κρίση του γνωστικού αντικειμένου των σπουδών και του προορισμού του Χημικού Μηχανικού. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η εν λόγω αβάσιμη κρίση έγινε αναρμοδίως από υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου σας. Προς αποκατάσταση των πραγμάτων σας αποστέλλουμε συνημμένα τον Οδηγό Σπουδών του Χημικού Μηχανικού όπως εκδόθηκε στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος Εκπαίδευσης και Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΠΕΑΕΚ) του Υπουργείου Παιδείας και εφαρμόζεται από τις τρείς Ανώτατες Σχολές Χημικών Μηχανικών της χώρας. Eπισυνάπτουμε επίσης τη γνωμάτευση της Συγκλήτου του ΕΜΠ με ΑΠ 37281/22.02.1966 για τα εφόδια και τις δυνατότητες πρόσβασης των αποφοίτων Χημικών Μηχανικών σε διάφορες επαγγελματικές δραστηριότητες. Προκύπτει συνοπτικά ότι βασικός προορισμός των διπλ. Χημικών Μηχανικών ως Μηχανικών είναι η ανάληψη της κύριας τεχνικής ευθύνης για το σχεδιασμό, την κατασκευή και τη λειτουργία εγκαταστάσεων διεργασιών με τον κατάλληλο εξοπλισμό για τον μετασχηματισμό της ύλης, με όρους απόδοσης, ασφάλειας και προστασίας των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Ο ίδιος προορισμός ισχύει για όλους τους Χημικούς Μηχανικούς του κόσμου από το 1888, όταν για πρώτη φορά αποφασίσθηκε στο ΜΙΤ η εκπαίδευση αυτής της ειδικότητας με αρχικά βασικά μαθήματα μηχανολογίας και βιομηχανικής χημείας. Η Χημική Μηχανική στη συνέχεια εξελίχθηκε σε αυτόνομη και αυτοδύναμη επιστήμη της μηχανικής που προσέφερε σημαντικά στην τεχνολογική ανάπτυξη του κόσμου και της χώρας μας. Θεωρούμε αυταπόδεικτο ότι η Κυβέρνηση και η Δημόσια Διοίκηση της χώρας, πρέπει να αντιλαμβάνονται και να σέβονται τα εφόδια και τους προορισμούς των αποφοίτων των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων μας. Λυπούμεθα ιδιαίτερα για το απροσδόκητο και εξαιρετικά σοβαρό ατόπημα του κ. Υφυπουργού κ. Στ. Καλαφάτη και αναμένουμε τις δικές σας διορθωτικές ενέργειες».  Σε απάντηση προς βουλευτές για την παράλειψη των ΧΜ από Π.Δ. που εκδόθηκε για την ίδρυση Πρατηρίων Υγρών Καυσίμων (Χημικής Εγκατάστασης σύμφωνα με το Π.Δ. 274/97) ο Υπουργός Μεταφορών κ. Κ. Χατζηδάκης καταλήγει : «Για το θιγόμενο με την ερώτηση θέμα της δυνατότητας υπογραφής των παραπάνω σχεδίων και μελετών και από διπλωματούχο χημικό μηχανικό, σύμφωνα με τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, το Υπ.Μ.Ε. μετά από σχετικό ερώτημα του Πανελληνίου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών, έχει ήδη απευθυνθεί εγγράφως προς το Γραφείο Επαγγελματικών Θεμάτων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), η απάντηση του οποίου και αναμένεται». Οποιοσδήποτε μπορεί να αναρωτηθεί, αν το Υπουργείο κυβερνά ο κ. Υπουργός ή το ΤΕΕ. Μελέτες και κατασκευές Δ.Ε. • Στις μελέτες και κατασκευές των Δημοσίων Έργων οι ΧΜ δεν εστερούντο τη δεκαετία του 1930 θεσμοθετημένης επαγγελματικής ύλης. Όμως οι Κανονιστικές Πράξεις του ΥΠΕΧΩΔΕ της μεταπολιτευτικής περιόδου την υποβαθμίζουν και την προσανατολίζουν εμμέσως και αυθαιρέτως προς παραδοσιακές ειδικότητες. Ειδικότερα και χαρακτηριστικά :  Η κατηγοριοποίηση των έργων δεν είναι συμβατή με σχετικό Ευρωπαϊκό Κανονισμό που διακρίνει τα έργα ανάλογα με το είδος και το σκοπό τους.  Βιομηχανικά – Ενεργειακά Έργα, όπου θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση ως Μελετητές ή Εργολήπτες οι συν. ΧΜ δημοπρατούνται από τις αναθέτουσες αρχές ως «Έργα Οικοδομικά και ΗΜ». Παράδειγμα αποτελεί ο «Αποτεφρωτήρας των Λιοσίων» (!).  Ο ορισμός του λειτουργικού σχεδιασμού των εγκαταστάσεων καθαρισμού αποβλήτων (Χημικές Εγκαταστάσεις κατά το Π.Δ. 274/97) διαστρεβλώνεται, αφαιρείται ως αντικείμενο των «Μελετητών Χημικής Μηχανικής και Χημικών Εγκαταστάσεων» και παραχωρείται στους «Μελετητές Υδραυλικών Έργων» και «Έργων Η/Μ». Σημειώνεται ότι ως Μελετητές Υδραυλικών Έργων θεωρούνται από τη Γνωμοδοτική Επιτροπή Μελετών (ΓΕΜ) του Υπ. Υποδομών μόνο οι ΠΜ και ΤΜ, οι οποίοι υπό τον τίτλο αυτό καθίστανται ειδικοί στις μελέτες Έργων Επεξεργασίας Αποβλήτων τα οποία με ΠΔ εντάσσονται στα «Υδραυλικά Έργα».  Η ευθύνη κατασκευής των εγκαταστάσεων επεξεργασίας υγρών αποβλήτων ανατίθεται σε εργολήπτες των βασικών κατηγοριών Υδραυλικών Έργων και Έργων Η/Μ και όχι στους εργολήπτες ΧΜ ή ΜΜΜ, «Έργων καθαρισμού νερού και αποβλήτων» διότι η εξειδικευμένη αυτή κατηγορία των έργων δεν είναι βασική (!) και το αντικείμενο της δεν προδιαγράφεται αυτόνομα σε υφιστάμενες διατάξεις. Πολλές Υ.Α. για τα πιο πάνω θέματα είναι ήδη στο ΣτΕ που όμως καθυστερεί επί χρόνια να εκδώσει αποφάσεις. • Ο Υφυπουργός του ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Θ. Ξανθόπουλος σε απάντηση του προς ερωτήσεις βουλευτών, για τα ως άνω προβλήματα συναδέλφων ΧΜ, τα παρακάμπτει και σημειώνει ότι «… το ΤΕΕ έχει συγκροτήσει ομάδα εργασίας και επανεξετάζει το σύνολο της επαγγελματικής νομοθεσίας για την ορθολογική ένταξη όλων των ειδικοτήτων των μηχανικών στα δημόσια και ιδιωτικά έργα». Όμως οι ηγεσίες του ΤΕΕ που όπως αποδεικνύεται από τα προηγούμενα αποτελεί «Κράτος εν Κράτει», επανεξετάζουν επί δεκαετίες (!) τα επαγγελματικά δικαιώματα των μελών του. Το έργο συνεχίζεται… • Με απόφαση (!) της κ. Μπιρμπίλη φωτογραφίζονται ως αρμόδιοι να εκπονούν τις μελέτες ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων όσοι είχαν το δικαίωμα (!) να εκπονούν αρχιτεκτονικές μελέτες και μελέτες Η/Μ εγκαταστάσεων. Η απόφαση έχει ήδη προσβληθεί στο ΣτΕ. • Με ΠΔ για τους ενεργειακούς επιθεωρητές δεν αρκεί η επάρκεια όσων την αποδεικνύουν κατόπιν εξετάσεων, αλλά απαιτείται επιπρόσθετα και εμπειρία κατόπιν ενασχόλησης με τα κτίρια και όχι (!!!) με τη βιομηχανία. Είναι προφανής η εύνοια προς όσους είχαν το «δικαίωμα» να υποβάλλουν σχέδια και μελέτες για την έκδοση οικοδομικών αδειών. Έτσι στον κατάλογο των ενεργειακών επιθεωρητών του ΥΠΕΧΩΔΕ εμφανίζονται Αρχιτέκτονες ως αρμόδιοι να επιθεωρούν λέβητες και υπάρχει μόνο ένας ΧΜ. Απουσιάζει δηλαδή η ειδικότητα που προορίζεται επαγγελματικά να σχεδιάζει και να λειτουργεί διυλιστήρια, όχι όμως να επιθεωρεί λέβητες κτιρίων. • Με τον κανονισμό του ΥΠΕΚΑ για τις εγκαταστάσεις Φυσικού Αερίου αγνοείται το ΠΔ 274/97 που χαρακτηρίζει ως Χημικές αυτού του είδους της εγκαταστάσεις. • Με τα σχέδια του Υπ. Υποδομών για τις αλλαγές στους νόμους «Περί Μελετών και Κατασκευών Δ.Ε.» διατηρούνται όλες οι αντιευρωπαϊκές διατάξεις «Περί Μητρώων Μελετητών και Κατασκευαστών» όπως τούτο προκύπτει από πλήθος αιτιάσεων στη Δημόσια Διαβούλευση για το θέμα. • Και το πλέον εντυπωσιακό. Οι επί δεκαετίας αντιεπιστημονικές ενέργειες και παρανομίες ενός γραφείου επαγγελματικών θεμάτων του Υπ. Ανάπτυξης, όπως τούτο έχει αποδειχθεί με αποφάσεις του ΣτΕ, επιχειρείται να νομιμοποιηθούν με το Σ/Ν «Αδειοδότηση Τεχνικών Επαγγελμάτων και Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων», ορισμοί του οποίου καταστρατηγούν κάθε δεοντολογία και πρακτική και αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας. Και τούτο προκειμένου να διατηρηθούν συντεχνιακά συμφέροντα και μάλιστα εν όψη του «ανοίγματος των επαγγελμάτων». Διά ταύτα… Δεν είναι δυνατόν η Βουλή να προσυπογράψει την συντήρηση ενός καθεστώτος που όχι μόνον αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας αλλά προσβάλλει βάναυσα την αξία του ανθρώπου. Ευελπιστούμε ότι η γενική ρύθμιση του Σ/Ν για την κατάργηση των περιορισμών στην επαγγελματική ελευθερία, θα συμπεριλάβει και το επάγγελμα του μηχανικού. Θα ήταν δε ευχής έργο να υπάρξουν στο νόμο προβλέψεις όπως : • Ορισμός του επαγγέλματος του μηχανικού και διάκριση της τεχνικής ιεραρχίας σε Πανεπιστημιακούς μηχανικούς, τεχνολόγους μηχανικούς, τεχνίτες και χειριστές σύμφωνα με τους διεθνείς Κώδικες των Επαγγελμάτων. • Θεσμοθέτηση επαγγελματικών περιγραμμάτων και των διαδικασιών για τη χορήγηση επαγγελματικών τίτλων στα τεχνικά επαγγέλματα. • Απαίτηση ψήφισης νόμου για την αντιστοίχιση επαγγελματικών δραστηριτοτήτων με επαγγελματικούς τίτλους διπλ. και τεχνολόγων μηχανικών όταν τούτο απαιτείται για λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος. • Αλλαγή του τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας του ΤΕΕ με εθελοντική εγγραφή όλων των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και με πρόνοια την προστασία των ενδιαφερόντων και συμφερόντων των ευάριθμων ειδικοτήτων. Είναι καιρός η Ελλάς να πάψει να τρώει τα παιδιά της. Κ. Κρεμαλής Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ Εκπρόσωπος ΤΕΕ και ΠΣΧΜ στο Δ.Σ. Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Χημικών Μηχανικών