• Σχόλιο του χρήστη 'Διονύσιος Β.' | 26 Ιανουαρίου 2011, 15:23

    Είναι απαράδεκτο να συναρτάται το ανασταλτικό αποτέλεσμα της εφέσεως με την καταβολή των οφειλομένων φόρων, αφού κάτι τέτοιο αντιστρατεύεται στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της έννομης προστασίας από τα δικαστήρια (αρ. 20 παρ. 1 Σ)και αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση του τεκμηρίου αθωότητος του κατηγορουμένου. Αναλογισθήκατε τι θα συμβεί για τα χρέη προς το Δημόσιο που προέρχονται από τρίτους και βεβαιώθηκαν προς είσπραξη; Θα στερείται κάποιος των δικαιωμάτων του για χρέη που βεβαιώθηκαν από νπδδ και ΟΤΑ; Αποκλείσατε την αναστολή εκτέλεσης (προφανώς του αρ. 99 ΠΚ) θέτοντας ως όρο την προηγούμενη καταβολή των φόρων. Τι σχέση έχει ο όρος αυτός με τις προϋποθέσεις που ισχύουν γενικά όπως το αν είναι ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων και την ανεπανόρθωτη βλάβη στον ίδιο και την οικογένειά του; Τι θα γίνεται αν εκκρεμμεί προσφυγή κατά της πράξης επιβολής στα διοικητικά δικαστήρια; Πως είναι δυνατόν να εξαρτάται η μετατροπή σε χρήμα της πφ κατά την οποία λαμβάνεται υπόψη η οικονομική και οικογενειακή κατάσταση του κατηγορουμένου από την προηγούμενη καταβολή των φόρων στο Δημόσιο. Προφανώς αν μπορεί να καταβάλει τους φόρους δεν συντρέχει ζήτημα καταδίκης του. Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις σας, αλλά όπως λένε ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.