• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Καριδάκης' | 26 Ιανουαρίου 2011, 16:54

    Σχετικά με το άρθρο 3, παράγραφος 2, (Ομοίως και για το αδίκημα μη απόδοσης ληξιπροθέσμων χρεών προς το Δημόσιο, εφ’ όσον η καθυστέρηση καταβολής τους υπερβαίνει ένα εύλογο χρονικό διάστημα ανοχής (π.χ. 6 ή 8 μήνες). Αγαπητοί κύριοι, σκεφτείτε το καλύτερα, γιατί αν το εφαρμόσετε, ετοιμάστε νέες φυλακές για να χωρέσουν όλοι. Μα είναι δυνατόν να απειλείτε, ένας νόμιμος επιχειρηματίας, ο οποίος τα δηλώνει όλα αλλά έχει στερέψει από ρευστότητα; Μήπως είστε, μακριά από την πραγματικότητα; Οι μεταχρονολογημένες επιταγές έχουν φτάσει τον 1 χρόνο και βάλε, είναι επόμενο, να υπάρχει καθυστέρηση καταβολής φόρου ή ΦΠΑ, εφόσον, στην ουσία ΔΕΝ έχει εισπραχτεί ο φόρος από την επιχείρηση, και θα πρέπει να τα βάλει από την τσέπη του ο επιχειρηματίας. Ουδείς θέλει να χρωστάει, όλοι θέλουν να είναι εντάξει με τους λογαριασμούς τους, αλλά, άλλο να θέλεις και άλλο να μπορείς. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι λάθος πέρα για πέρα, θα έλεγα ότι θα μπορούσατε να το αντικαταστήσετε με π.χ. στους 8 μήνες, έλεγχος βιβλίων και περιουσιακών στοιχείων, για να βεβαιωθεί το δημόσιο ότι δεν υπάρχει ρευστό. Μετά τον έλεγχο των βιβλίων και εφόσον διαπιστωθεί αδυναμία πληρωμής, λόγο ρευστότητας, να του δοθεί η δυνατότητα να κεφαλαιοποιήσει το χρέος και να τα πληρώσει σε 2-3 δόσεις. Αλλά πρώτα από όλα, δώστε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να πληρώνουν το ΦΠΑ, σε 2-3 δόσεις, που είναι πολύ σωστό μέτρο και θα δείτε ότι θα λυθούν πολλά προβλήματα. Όσο για το έσχατο μέτρο, αν επιμένετε ότι πρέπει να γίνει βάλτε μεγαλύτερη περίοδος, ίσως 12-14 μήνες. Πρέπει να καταλάβετε ότι η αγορά έχει στεγνώσει από ρευστό, έλεος επιτέλους… άλλο ο επιχειρηματίας που είναι έντιμος αλλά δεν δίνατε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του και άλλο ο επιχειρηματίας που φοροδιαφεύγει…