Αρχική Καταπολέμηση ΦοροδιαφυγήςΆρθρο 3 Μέτρα για την καταστολή της φοροδιαφυγής στην άμεση και έμμεση φορολογία.Σχόλιο του χρήστη Κ. Δρακινός | 26 Ιανουαρίου 2011, 19:50
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Προσωπικά θεωρώ μόνο ικανό και αναγκαίο μέτρο κατά της φοροδιαφυγής που αναπτύσσεται μέσα στα πλαίσια της νόμιμης οικονομίας (όπου μή νόμιμη ορίζεται κάθε οικονομική συναλλαγή που αφορά σε ποινικά διωκώμενες δραστηριότητες όπως ναρκωτικά ,όπλα,σωματεμπορία, λαθρεμπόριο κλπ) την ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΙΝΗΤΡΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΕΙΩΣΗΣ,ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΠΑΓΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ μεταξύ των πολιτών στο επίπεδο του φυσικού προσώπου. Τα γνήσια και αποτελεσματικά ΚΙΝΗΤΡΑ φορολογικής εντιμότητας και ειλικρίνειας για τον πολίτη, κατά προτεραιότητα δεν είναι άλλα από: 1. Το άμεσο οικονομικό του συμφέρον/όφελος (η τσέπη του) 2. Το έμμεσο οικονομικό του συμφέρον/όφελος μέσω των δημόσιων αγαθών και παροχών που απτά και έπρακτα του διασφαλίζει η καταβολή φόρου. 3. Το θετικό αίσθημα ύπαρξης και διασφάλισης του "κράτους Δικαίου" ως προς την κατανομή των φορολογικών υποχρεώσεων σε συνάρτηση με την φοροδοτική ικανότητα ενός εκάστου. 4. Το θετικό αίσθημα εμπιστοσύνης προς το κράτος, τόσο σε επίπεδο προσώπων όσο και θεσμών,ότι η εισφορά του αποτίθεται σε χέρια καί έντιμα αλλά και άξια να διαχειρισθούν το ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ. 5. Η άμεση αποφυγή των κινδύνων,(για την ατομική του ελευθερία και για την οικονομική και κοινωνική του υπόσταση) που απορρέουν από την επιβολή των κυρώσεων που ορίζει ο Νόμος εάν συνειδητά και δόλια προσχωρήσει στην φορολογική παραβατικότητα και ανομία. 6. Το όποιο δέος,ντροπή,φόβος απέναντι στην γενικευμένη ηθική και κοινωνική απαξίωση κατακραυγή ανυποληψία του προσώπου του και ενδεχόμενα των οικείων του ομού, στην περίπτωση διαπίστωσης και αποκάλυψης της συνειδητής και δόλιας παραβατικότητάς του ως προς τη φορολογική του συμπεριφορά και πρακτική. Σε συνάρτηση με την εμπέδωση των παραπάνω Κινήτρων προσωπικά θεωρώ ως αποτελεσματικά επί της αρχής τα εξής(ενδεικτικά): Για το Κίνητρο 1: Φορολόγηση των Φυσικών προσώπων κατ' απόλυτη αναλογία προς τα νομικά προσωπα αυστηρά και γενικευμένα με λογιστικό προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης. Δηλαδή ανεξαιρέτως ΚΑΘΕ ΔΑΠΑΝΗ του φορολογούμενου που αποδεικνύεται με έγκυρο παραστατικό, για την οποία καταβλήθηκε ή παρακρατήθηκε ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΦΟΡΟΣ και η οποία καθίσταται Έσοδο τρίτου Φυσικού ή Νομικού προσώπου (ιδιωτικού και δημοσίου), κατά το μέρος της Καθαρής Αξίας της, εκπίπτει ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ από το Φορολογητέο Εισόδημα. Επομένως παραμένει για άμεση φορολόγηση μόνο το Καθαρό Εισόδημα του φορολογούμενου, εκείνο που διατίθεται πλέον για αποταμίευση ή κεφαλαιοποίηση. Τεκμήρια, διαδικασίες "πόθεν έσχες" και άλλες μέθοδοι έμμεσης προσέγγισης της φορολογητέας ύλης μπορούν να χρησιμοποιούνται από την Αρχή ελεύθερα, υπό την αυστηρή και καθολική προϋπόθεση της Μαχητότητας για τον φορολογούμενο. Για το Κίνητρο 2: Σταδιακή γενίκευση τησ εφαρμογής Ανταποδοτικών Συστημάτων τύπου "κλειστών ταμείων" για την διάθεση και αξιοποίηση των εσόδων κυρίως των έμμεσων φόρων, αλλά και άλλων συναφών εσόδων από τέλη δασμούς κλπ σε συνάρτηση με δημόσια αγαθά που σχετίζονται θετικά ή αρνητικά με την δραστηριότητα που έδωσε αφορμή στην επιβολή του φόρου. (π.χ. ο φόρος Καπνού κατά μείζον ποσοστό κατευθείαν στο Υπουργείο Υγείας, ο ΦΠΑ από εμπορία εντύπων και δημόσια θεάματα στα υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας κλπ). Για το Κίνητρο 3 Θέσπιση κλιμάκων φορολόγησης μεγάλης αναλογικότητας. ( π.χ. 20 κλιμάκια στο φόρο εισοδήματος με έναρξη από τα πρώτα 1.000 €, κλίμακα συντελεστών για τη φορολόγηση ακινήτων με την αξία κλπ) Επίσης για το ίδιο κίνητρο, κατάργηση γενικά κάθε είδους ¨"αντικειμενικών" ή "συμβατικών" (δηλαδή ψευδών) αξιών ή τιμών για τον προσδιορισμό των φόρων πάνω σε αγθά και υπηρεσίες, όλα με πραγματικές εμπορικές αξίες και τιμές με τους ανάλογα εκλογικευμένους και πάντοτε αναλογικούς συντελεστές φόρου. Για το Κίνητρο 4: Είναι κυρίως θέμα θεσμών διαφάνειας και δικαίου όσο και αποτελεσματικότητας της διοίκησης κατά συνέπεια τα πάντα επαφίενται στην αξιάδα και το ήθος άρα στην ΠΑΙΔΕΙΑ των Λειτουργών και των Πολιτών . Για το Κίνητρο 5: Καλή η αυστηρότητα αλλά Καλύτερη η αποτελεσματικότητα των οργάνων εφαρμογής και γιατί όχι επιβολής του Νόμου. Απλα να θυμόμαστε ότι υπάρχει μία Χρυσή Τομή στην αυστηρότητα των κυρώσεων τέτοια που διασφαλίζει από μέρους των οργάνων την "ηθική" προθυμία να επιβάλλουν τις κυρώσεις (με άλλο κουράγιο στέλνεις κάποιον στη φυλακή και με άλλο στο εκτελεστικό απόσπασμα ότι κι άν έχει κάνει), και ελέγχει παράλληλα το κίνητρο των διωκομένων να καταφύγουν σε αθέμιτα μέσα (π.χ.σημαντικά δελεαστική δωροδοκία). Για το Κίνητρο 6: Δημοσιοποίηση των ονομάτων των τελεσίδικα κριθέντων και καταδικασθέντων για φορολογικά αδικήματα σε επίπεδο κακουργήματος. (αρκεί βέβαια να μήν ορίσουμε σαν κακούργημα την υπεξαίρεση ΦΠΑ της τάξης των 5.000 €. Ευχαριστώ για την κατανόηση.