Αρχική Καταπολέμηση ΦοροδιαφυγήςΆρθρο 14 Κατοικία και αλλαγή κατοικίαςΣχόλιο του χρήστη Άρης Γεωργιάδης | 27 Ιανουαρίου 2011, 10:42
  • Σχόλιο του χρήστη 'Άρης Γεωργιάδης' | 27 Ιανουαρίου 2011, 10:42

    Είναι προβληματική η διάταξη σύμφωνα με την οποία " Ως συνήθης θεωρείται η διαμονή στην Ελλάδα η οποία υπερβαίνει τις 183 ημέρες συνολικά μέσα στο ίδιο ημερολογιακό έτος. Η διαμονή τεκμαίρεται ως συνήθης, εκτός αν ο φορολογούμενος αποδείξει διαφορετικά". Κατ΄ αρχήν, τόσο ο όρος «θεωρείται» που χρησιμοποιείται στο πρώτο εδάφιο, όσο και ο όρος «τεκμαίρεται» που χρησιμοποιείται στο δεύτερο εδάφιο, στην επιστήμη του δικαίου, εισάγουν τεκμήρια μαχητά. Έτσι, με την υπάρχουσα διατύπωση η διάταξη εισάγει δύο τεκμήρια (τα οποία επιδέχονται ανταπόδειξη). Με το πρώτο τεκμήριο, "Ως συνήθης θεωρείται η διαμονή στην Ελλάδα η οποία υπερβαίνει τις 183 ημέρες συνολικά μέσα στο ίδιο ημερολογιακό έτος". Το τεκμήριο αυτό, είναι δικαιοπολιτικά ορθό, διότι, πράγματι, όποιος διαμένει στην Ελλάδα για 183 ημέρες λογικά θα πρέπει να ανταποδείξει ότι η «συνήθης διαμονή» του δεν είναι στην Ελλάδα. Άλλωστε στην Αγγλία το αντίστοιχο χρονικό διάστημα είναι 90 ημέρες και οι ημέρες αναχώρησης και άφιξης υπολογίζονται στο 90θήμερο [καλό θα ήταν να διευκρινιστεί και εδώ τι γίνεται με τις ημέρες αναχώρησης και άφιξης για λόγους ασφάλειας δικαίου και για να αποφευχθούν άσκοπες αντιδικίες]). Όμως είναι είτε πλεοναστική είτε εντελώς παράλογη η διάταξη του δευτέρου εδαφίου με την οποία εισάγεται δεύτερο τεκμήριο κατά το οποίο "...Η διαμονή τεκμαίρεται ως συνήθης, εκτός αν ο φορολογούμενος αποδείξει διαφορετικά....". Διότι, εάν η διάταξη ως «διαμονή» εννοεί την επί 183 ημέρες διαμονή του πρώτου εδαφίου, η προσθήκη του «τεκμαίρεται συνήθης» είναι πλεοναστική, εφόσον ήδη το τεκμήριο αυτό υπάρχει στο πρώτο εδάφιο. Όμως εάν η «διαμονή» η οποία «τεκμαίρεται» ότι είναι «συνήθης», είναι οποιαδήποτε διαμονή, δηλ. η επί τρίμηνο, ή επί τρεις εβδομάδες, ή επί τριήμερος, ή επί τρίωρο κ.ο.κ. εάν δηλαδή, κάθε πρόσωπο που διαμένει προσωρινά στην Ελλάδα τεκμαίρεται ότι έχει τη «συνήθη διαμονή» του στην Ελλάδα και θα πρέπει να αποδείξει στο Ελληνικό Δημόσιο ότι η συνήθης διαμονή του δεν βρίσκεται στην Ελλάδα, η διάταξη δεν είναι απλώς ατυχής και αντισυνταγματική, αλλά και επικίνδυνη, αφού κάθε πρόσωπο που θα μπαίνει στη χώρα για τουρισμό θα τεκμαίρεται ότι έχει τη συνήθη διαμονή του στην Ελλάδα. Τέλος, δεν μπορώ να μην επισημάνω και τούτο. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι το Υπουργείο παρά το ότι αντιλαμβάνεται τα λάθη του δεν τα διορθώνει. Με τον προηγούμενο φορολογικό νόμο επιβλήθηκε φόρος κληρονομίας στις κληρονομιές όλων των Ελλήνων του εξωτερικού [καταργήθηκε η απαλλαγή του άρθρου 25§2(ε) του ν/2961/2001]. Την ώρα που το κράτος εκδίδει ομόλογα και ζητάει κεφάλαια από την ομογένεια, σύσσωμη η ομογένεια γελάει μαζί μας. Κάντε κάτι….