Αρχική Σχέδιο Νόμου Ρύθμιση Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 1 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Παντελής Αναστασίου | 28 Ιανουαρίου 2011, 01:19
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Συμφωνώ ότι ο ΟΠΑΠ έχει ιστορία και την ξέρω από κάθε πλευρά καθώς ασχολούμαι δημοσιογραφικά με τα της εταιρείας και τα παιχνίδια της από το 1980. Εργάστηκα ταυτόχρονα την δεκαετία του 1980 σε ορισμένα από τα κορυφαία πρακτορεία , ΟΠΑΠ και ΟΔΙΕ, της Αθήνας . Την δεκαετία του 1990 είχα αποκλειστικά την επιμέλεια της σελίδας των συνδικαλιστικών σωματείων πρακτόρων σε κορυφαία ειδική εφημερίδα .Παράλληλα από το 1999 μέχρι και το 2007 ήμουν ο εκδότης του μηνιαίου περιοδικού "Τα Παιχνίδια της Τύχης. " που η έκδοση του ανεστάλη τον Ιούλιο του 2007.Σήμερα διατηρώ την ιστοσελίδα valuebet.gr Ο χαρακτήρας της ΟΠΑΠ ΑΕ έχει αλλάξει και από μια κρατική εταιρεία αμοιβαίων παιχνιδιών έγινε ένας σκληρός μπουκμέικερ και ένας σκληρός καζινάρχης. Ο ΟΠΑΠ τα τελευταία 10 χρόνια έδωσε στην κοινωνία ψίχουλα με αυτά που αφαίρεσε και με βρίσκει κάθετο το επιχείρημα ότι πρέπει να προστατευτεί επειδή ελέγχεται από το κράτος. Θα προσθέσω ότι κατά τη γνώμη μου είναι ασύμβατο και ανήθικο το κράτος να βάζει στοίχημα με τους πολίτες του η να παίζει ΚΙΝΟ και φρουτάκια μαζί τους. Το θεωρώ εκπεσμό και πηγή δεινών. Το κράτος οφείλει να ελέγχει τον τζόγο αλλά όταν θα καλείται να ελέγξει τον εαυτό του δεν θα το κάνει. Διαφωνώ πλήρως στην αποδοχή ενός κράτος μπουκμέικερ η ενός κράτους καζινάρχη και αυτό ισχύει και για τα ευρωπαϊκά κράτη που πιστεύω ότι θα υποχρεωθούν από τις συνθήκες να απαλλαγούν στο μέλλον από αυτή τη δραστηριότητα. Φυσικά το πιο ανήθικο από όλα είναι ότι το κράτος από τον ΟΠΑΠ παίρνει 1 ευρώ , και οι ιδιώτες 2 ευρώ κάτι που θα έπρεπε να κάνει τους πολιτικούς μας να κοκκινίζουν από ντροπή όταν μιλάνε για κρατικό μονοπώλιο και δημόσιο συμφέρον και που οι πιο γραφικοί την αποκαλούν εθνική εταιρεία τζόγου. Κατά την εκτίμηση μου αργά η γρήγορα τα κράτη θα υποχρεωθούν να θέσουν όρια στο κοινό μέσω προσωπικών καρτών που ήδη υπάρχουν στις εταιρείες του διαδικτύου. Αυτό θα ισχύσει για όλα τα δίκτυα επίγεια και ιντερνετικά παγκοσμίως στα επόμενα χρόνια και είναι ο μοναδικός τρόπος για υπεύθυνη συμμετοχή κρατικά η ιδιωτικά. Εννοείται ότι μάστιγα της κοινωνίας είναι ο ανώνυμος και ανεξέλεγκτος τζόγος και διαπιστώνω ότι το νομοσχέδιο προβλέπει την προσωπική κάρτα και αυτό είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο. Η προσωπική κάρτα πρέπει να ισχύει παντού σε διαδίκτυο, ΟΠΑΠ καζίνο και καφετέριες. Να οριστεί ένα ποσό ελεύθερο πχ απώλεια 300 ευρω τον μήνα και κατά αίτημα του παίκτη το ποσό να αυξάνεται ανάλογα με τα έσοδα του αλλά και έχει συγκεκριμένη οροφή απωλειών. Σαν ένα πρώτο συμπέρασμα θα έλεγα ότι η κυβέρνηση έχει δύο επιλογές με βάση το τοπίο που έχει διαμορφωθεί σήμερα στην βιομηχανία του τζόγου. Η μια επιλογή είναι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο με κάποιες αλλαγές που τις θεωρώ απαραίτητες με έλεγχο μέσα από την προσωπική κάρτα του παίκτη. Ενδεχομένως η προσωπική κάρτα να μην είναι απαραίτητη στο Λόττο, το Τζόκερ και το ΠΡΟ-ΠΟ η το λαχείο αλλά σε όλα τα τζογαδόρικα παιχνίδια είναι απαραίτητη. Η δεύτερη επιλογή της κυβέρνησης είναι κάτι αλλά Πούτιν. Διακοπή όλων των σκληρών τυχερών παιχνιδιών ΚΙΝΟ, Στοίχημα, φρουτάκια, κλείσιμο των καζίνο για Έλληνες υπηκόους με φορολογική δήλωση κάτω από 100.000 ευρώ , διακοπή του διαδικτύου μέσω IP, και μετατροπή της παρανομίας επειδή θα βρει έδαφος σε κακούργημα. Η δεύτερη επιλογή θα ισοπεδώσει την βιομηχανία του τζόγου μέχρι να της δοθεί δεύτερη ευκαιρία αλλά είναι προτιμότερη από τη σημερινή άναρχη κατάσταση και τον ανεξέλεγκτο ανώνυμο και επικίνδυνο τζόγο που βαφτίζεται ακίνδυνος επειδή παίζεται στον νόμιμο ΟΠΑΠ και στα νόμιμα καζίνο. Τι άλλο θα ακούσουμε σε αυτή τη χώρα και μάλλον δεν πρέπει να απορούμε με την οικονομική κατάρρευση με τόση υποκρισία που επικρατεί. Ελπίζω ότι με την πλήρη διακοπή του σκληρού τζόγου θα συμφωνούν και οι οργανώσεις που είναι υπέρ της προστασίας των πολιτών και οι μεγαλοδημοσιογράφοι που σκίζουν τα ρούχα τους μόλις άκουσαν για το νομοσχέδιο αλλά εδώ και δέκα χρόνια που η Ελλάδα διαλύεται από τον ανώνυμο τζόγο δεν έβγαλαν κιχ.