Αρχική Καταπολέμηση ΦοροδιαφυγήςΆρθρο 30 Διαδικασίες της διαιτητικής επίλυσης διαφορώνΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Αλ, Ιωαννίδης | 28 Ιανουαρίου 2011, 14:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Αλ, Ιωαννίδης' | 28 Ιανουαρίου 2011, 14:52

    Στο άρθρο 30 παρ. 1 του νομοσχεδίου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι ο Υπουργός Οικονομικών πρέπει να δηλώσει μέσα σε προθεσμία δύο μηνών (από την επίδοση της αίτησης) στο Διαιτητικό Δικαστήριο απλά το "...αν το Δημόσιο συμφωνεί για την διαιτητική επίλυση της διαφοράς...". Ποιό είναι το κίνητρο του Δημοσίου να αποδεχθεί την διαιτητική διαδικασία, την στιγμή που η διοικητική επίλυση, που προτείνει η φορολογική αρχή, θα είναι πιθανότατα ευνοϊκότερη για το Δημόσιο και τα εσοδά του, ενώ ταυτόχρονα ο φορολογούμενος θα είναι "στριμωγμένος" από πλευράς άσκησης προσφυγής με την προκαταβολή του 50% του αμφισβητούμενου φόρου, του 2% παραβόλου επί του ποσού του φόρου,έξοδα επιδόσεων και μία διαδικασία αναστολής, που έχει αυστηροποιηθεί στο έπακρον. Κατά την άποψή μου, συμφέρει το Δημόσιο να αρνείται την διαιτησία, την στιγμή που δεν χρειάζεται και να το αιτιολογεί, προκειμένου να πιέζει αφόρητα τον φορολογούμενο να καταβάλλει τους φόρους που το ίδιο ανακαλύπτει με τους ελέγχους του. Θα ήταν δικαιότερο, όταν αρνείται το Δημόσιο την παραπομπή της υπόθεσης στην διαιτητική διαδικασία, τότε ο φορολογούμενος να προκαταβάλλει, σε περίπτωση άσκησης προσφυγής, αντί του 50% του φόρου, το ισχύον σήμερα 25% και αντί του 2% του παραβόλου το 1%, προκειμένου το Δημόσιο να μην επαναπαύεται στην ανεξέλεγκτη άρνησή του. Τέλος, ας μην ξεχνάμε, ότι η διαιτησία αφορά ποσά κυρίου φόρου πάνω από 150.000 ευρώ, και ίσως θα μπορούσε να μειωθεί το ποσό στις 100.000 ευρώ, προκειμένου να συμπεριλάβει περισσότερες υποθέσεις φορολογουμένων, των οποίων η δυνατότητά για άσκηση προσφυγής, με τα σημερινά δεδομένα, στραγγαλίζεται.