Αρχική Σχέδιο Νόμου Ρύθμιση Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 12 Απόρρητο – υποχρέωση εχεμύθειαςΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Ριζεάκος | 28 Ιανουαρίου 2011, 22:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Ριζεάκος' | 28 Ιανουαρίου 2011, 22:23

    Το σχέδιο νόμου, στο σύνολο των 9.847 λέξεών του, περιέχει σε τρία σημεία του το «κλπ». Νόμος είναι ένα «βαρύ» ουσιαστικό. Είναι ένα κείμενο με όνομα, αρχή, μέση και τέλος. Το «κ.λπ» είναι μια συντομογραφία πραγμάτων που εννοούνται. Και σε ένα νόμο τίποτα δεν εννοείται, παρά μόνο αυτά που αναφέρονται. Από τα τρία «κ.λπ» του νόμου, το ένα δεν δημιουργεί ασάφειες και δεν ανοίγει «παράθυρα» όπως τα άλλα δύο. Το πρώτο «κ.λπ» είναι στο Αρθρο 4 – παράγραφος 3.ζ ζ) τη συνεργασία, το συντονισμό και την εκπροσώπηση με όλες τις συναφείς κρατικές και διεθνείς υπηρεσίες (Σ.Δ.Ο.Ε., Υ.Δ.Η.Ε., ΙΝΤΕΡΠΟΛ, αντίστοιχες αρχές των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, κλπ.) προκειμένου να εξασφαλίζεται η καλλίτερη και αποτελεσματικότερη δυνατή εφαρμογή του παρόντος νόμου, Αυτό, όντως, δεν επηρεάζει σοβαρά τη σαφήνεια του νόμου. Το δεύτερο «κ.λπ» είναι στο παρόν Αρθρο, το 12 – παράγραφος 2. 2. Τα στοιχεία για τους παίκτες που διαθέτει η Ε.Ε.Ε.Π. ή που διαβιβάζονται σε αυτήν από τους κατόχους των αδειών, ή τους φορείς εκμετάλλευσης, διεξαγωγής και λειτουργίας τεχνικών – ψυχαγωγικών και τυχερών παιγνίων, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για σκοπούς ελέγχου και εξακρίβωσης των υποχρεώσεων των φορέων διεξαγωγής και λειτουργίας τεχνικών – ψυχαγωγικών και τυχερών παιγνίων (περιορισμός της πρόσβασης ανηλίκων, αντιστοίχιση των παικτών με πραγματικά φυσικά πρόσωπα, διασταύρωση των φορολογικών υποχρεώσεων που προκύπτουν από τα κέρδη κλπ.). Εδώ, το «κ.λπ» δεν μπορεί να σταθεί σε ένα νόμο και σε ένα τόσο «ευαίσθητο» σημείο του όπως είναι τα προσωπικά δεδομένα του παίκτη – πολίτη. Πρέπει να γίνει πιο ξεκάθαρο αυτό το σημείο και να αναφέρονται ρητά όλοι οι λόγοι ελέγχου, καθώς στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών (έστω και αν αργήσαμε τουλάχιστον καμιά 10αριά χρόνια να το καταλάβουμε και να περάσουμε από τα λόγια – επί ημερών Φλωρίδη πχ – στις πράξεις) εμπλέκονται και θέματα υγείας πολίτη – παίκτη, που ενδεχομένως θα πρέπει να παρακολουθούνται. Εκτός από τα… εγκεφαλικά και τα… εμφράγματα που γενικώς θερίζουν περισσότερο τους τζογαδόρους από τους λοιπούς πολίτες, στη συγκεκριμένη λειτουργία της αγοράς θα πρέπει να επισημαίνονται και ψυχολογικές διαταραχές πολιτών. Όμως, κυρίως στα «φρουτάκια» όπου η επαφή του υπεύθυνου καταστήματος με τον παίκτη είναι άμεση, θα πρέπει ο υπεύθυνος καταστήματος (γι αυτό και διαπιστώνεται έλλειψη εφοδίων που πρέπει να έχει – στο Αρθρο 19) να έχει τη δυνατότητα να διακρίνει συμπεριφορές που δείχνουν εθισμό, αυτοκτονικές τάσεις και κάθε είδους ψυχική διαταραχή. Όμως, όλα αυτά ενδέχεται να αφορούν το «ιατρικό απόρρητο του πολίτη» που δεν έχει καμία σχέση με, πχ, το φορολογικό απόρρητο που αναφέρεται ξεκάθαρα. Πότε θα πρέπει να παραβιάζεται και το ιατρικό απόρρητο του πολίτη και για ποιους λόγους? Θα πρέπει λοιπόν να γίνει σαφέστερη συγγραφή της συγκεκριμένης παραγράφου. Το τρίτο «κ.λπ» του νόμου είναι στο Αρθρο 21 – παράγραφος 3 που μοιάζει ότι αφήνει ένα… ανοιχτό παράθυρο.