Αρχική Σχέδιο Νόμου Ρύθμιση Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 20 Κατηγορίες πιστοποίησης καταστημάτωνΣχόλιο του χρήστη Βασίλης Σάλτης | 29 Ιανουαρίου 2011, 00:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Σάλτης' | 29 Ιανουαρίου 2011, 00:01

    Ο περιορισμός τον 30 μηχανημάτων ανά κατάστημα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Τριάντα υπολογιστές στο χωριό, τριάντα και στην πόλη; 30 υπολογιστές ένα μικρό κατάστημα 50τμ, τριάντα και ένα κατάστημα 500τμ. Ίδιοι οι επιτρεπόμενοι υπολογιστές σε όλα τα μαγαζιά ανεξάρτητα από τα έξοδά τους ή από τις ανάγκες της πόλης; Ίδιο το επιτρεπόμενο όριο σε ένα κατάστημα που είναι μονοπώλιο με ένα κατάστημα που έχει δεκάδες ανταγωνιστές; Ποιο το νόημα του τριάντα; Γιατί όχι 29 ή 31; Ποια η λογική σε αυτό το 30; Γενικότερα η λογική του να βάλουμε όριο σε ένα κατάστημα για το πόσους υπολογιστές θα έχει είναι λάθος. Σα να λέμε στο φούρνο πόσα ψωμιά να βγάλει ή στο κατάστημα υποδημάτων πόσα ζευγάρια παπούτσια θα έχει στο μαγαζί του. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο το όφελος του κράτους ή του κοινωνικού συνόλου από τον περιορισμό των μηχανημάτων. Ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης απαγορεύεται να παίξει πια ρόλο στην αγορά; Εκτός από το γεγονός ότι μειώνει σίγουρα τον τζίρο τον καταστημάτων αυξάνει την τιμή ανά ώρα στα μηχανήματα (αναγκαίο κακό για να επιβιώσουν οι ελάχιστες επιχειρήσεις που ίσως μείνουν μετά από αυτό το νομοσχέδιο). Η μείωση του τζίρου των καταστημάτων σημαίνει λιγότερο ΦΠΑ για το κράτος και η αύξηση της τιμής ανά ώρα ζημιά για τον καταναλωτή... κανείς δεν κερδίζει, όλοι χάνουν. Πολύ φοβάμαι πάντως ότι οι επιπτώσεις ενός τέτοιου νόμου θα είναι πολύ χειρότερες, ουσιαστικά κλείνει όλα τα ίντερνετ καφέ. Δημιουργεί χιλιάδες άνεργους στην ήδη μαστιζόμενη από την ανεργία Ελλάδα μας και μας αφαιρεί μια εξοικείωση με την πληροφορική στην οποία έχουμε ήδη μείνει πίσω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν αντιμετωπίζεται με ηρεμία και χωρίς πανικό το ζήτημα των ίντερνετ καφέ και ψηφίζονται τόσο εξοντωτικά για την επιχειρηματική δραστηριότητα νομοσχέδια.