Αρχική Καταπολέμηση ΦοροδιαφυγήςΆρθρο 2 Εισαγγελέας Οικονομικού ΕγκλήματοςΣχόλιο του χρήστη Στέργιος Κουκούδης | 29 Ιανουαρίου 2011, 10:01
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Μεγάλη πληγή (ορατή από όλους) είναι το παραεμπόριο που ανθεί σε κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης από έγχρωμους (κυρίως) νεαρούς μικροπωλητές διάφορων καταναλωτικών αγαθών (τσάντες, ρολόγια, πάσης φύσεως αξεσουάρ κλπ). Πρόκειται για περιστατικό που δεν χρήζει ιδιαίτερης τεκμηρίωσης, αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί να το εξακριβώσει εύκολα σε έναν καθημερινό περίπατο π.χ. στις οδούς Ερμού ή Πανεπιστημίου ή Σταδίου στην Αθήνα ή στις οδού Τσιμισκή και Εγνατία στη Θεσσαλονίκη. Ο τζίρος προφανώς είναι ικανοποιητικός. Και αυτό δεν χρειάζεται τεκμηρίωση, διότι –δια της εις άτοπον απαγωγής- αν δεν είχε αντικείμενο δεν θα επιχειρούνταν σε καθημερινή βάση αυτό το παραεμπόριο, που στερεί από το Δημόσιο σημαντικά έσοδα από ΦΠΑ και όχι μόνο. Το παραεμπόριο αυτό, μάλιστα, γίνεται μπροστά σε μεγάλα και γνωστά εμπορικά καταστήματα και λειτουργεί ευθέως και αθεμίτως ανταγωνιστικά. Και αυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερη τεκμηρίωση, αφού είναι αυτονόητο. Έγινα πολλές φορές δέκτης χλευαστικών σχολίων περαστικών πολιτών σε βάρος των περιπολούντων οργάνων της Ελληνικής Αστυνομίας ή της τοπικής Δημοτικής Αστυνομίας , είτε διότι δεν συλλαμβάνουν τους παραβάτες (έστω και τους φυσικούς αυτουργούς) προβαίνοντας και σε κατάσχεση των «προϊόντων» τους, είτε πιθανώς διότι δεν έχουν λάβει τις σχετικές εντολές από τους ανωτέρους τους. Ένας άγνωστος μεσήλικα κύριος, μάλιστα, με τον οποίον άνοιξα συζήτηση μία φορά, κάνοντας τον ανήξερο και ρωτώντας την άποψή του, μου είπε επιχειρηματολογώντας ότι αν τολμήσει ο οποιοσδήποτε, αστυνομικός κατώτερος ή ανώτερος, πολιτικός κλπ. να θίξει τα «συμφέροντα» αυτά (διότι –όπως είναι αυτονόητο- πίσω από τους έγχρωμους πλανόδιους πωλητές κρύβονται πολύ μεγαλύτερα ψάρια του παραεμπορίου κλπ.) θα βρεθεί με καμένο αυτοκίνητο, με απειλές για τη ζωή της δική του ή/και των μελών της οικογενειάς του ή θα του συμβεί «κάποιο κακό». «Δεν βλέπεις, κύριέ, μου», συνέχισε ο άγνωστος μεσίληκας «ότι κανένας δεν τους ενοχλεί ;;; Τους κυνηγάνε «για τα μάτια», συλλαμβάνουν μερικούς από αυτούς, αλλά δεν ξεριζώνουν το κακό από τη ρίζα», που είπε και εξαφανίστηκε στο βάθος του δρόμου. Ενόψει των ανωτέρω, προτείνω και εγώ με τη σειρά μου : Το προπεριγραφόμενο παράδειγμα οικονομικού εγλήματος (φοροδιαφυγή) είναι απλώς ένα παράδειγμα. Το άρθρο 2 του σχεδιού Νόμου θα πρέπει να εμπλουτιστεί. Θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για αρμοδιότητες του κ. Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, ώστε αυτός όχι μόνο να περιορίζεται στη διενέργεια προανακριτικών πράξεων, καθώς και να εποπτεύει, να συντονίζει και να καθοδηγεί τη διενέργεια ανακριτικών πράξεων από τους γενικούς ή ειδικούς ανακριτικούς υπαλλήλους (υπαλλήλους ΣΔΟΕ, Εφοριών, Αστυνομίας, Λιμενικού, Τελωνείων κλπ.). Θα πρέπει να τους ανατεθεί, στα πλαίσια των καθηκόντων του, η υποχρέωση να συντονίζει τη δράση της Αστυνομίας (κρατικής τουλάχι-στον, αλλά και Δημοτικής), των υπαλλήλων του ΣΔΟΕ κλπ. ώστε να εκλείψουν φαινόμενα οικονομικών εγκλημάτων όπως το ανωτέρω, με απώλειες όχι μόνο για το Δημόσιο, αλλά και για τους εμπόρους. Οι ποινές θα πρέπει να είναι απαγορευτικές για τους επιχειρούντες τις σχετικές πράξεις (φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς) : Βαριά πρόστιμα, κατάσχεση προϊοντων αν κατέχονται μη νόμιμα και εξονυχιστικός έλεγχος των κινητών τηλεφώνων των μικροπωλητών για εντοπισμό των αθέατων «αφεντικών» τους, με τους οποίους επικοινωνούν συνεχώς.