Αρχική Σχέδιο Νόμου Ρύθμιση Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 1 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Περδικάκης Σπύρος | 30 Ιανουαρίου 2011, 23:55
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κύριε νομοθέτη, είμαι κατασκευαστής τεχνικών παιγνίων, (μπιλιάρδων, ποδοσφαίρων Η/Υ με κερματοδέκτη για χρονοχρέωση). Βάση της εμπειρίας μου μπορώ να καταθέσω και τη δική μου άποψη για ένα νομοσχέδιο που προσπαθώντας να διασφαλίσει τη νομιμότητα και την ασφάλεια του στοιχήματος κάθε μορφής, πέφτει στο σοβαρό ατόπημα να μη διαχωρίζει ουσιαστικά τα παιχνίδια τζόγου με τα παιχνίδια για παιδιά. 1. Τα μαγαζιά (καφετέριες, καφενεία, ξενοδοχεία κλπ) που έχουν λίγα παιδικά μηχανήματα, ένα μπιλιάρδο και 5-6 υπολογιστές με κερματοδέκτη που κάνουν καθαθή χρονοχρέωση με κέρδος 1 έως 2 ευρώ την ώρα, είναι αδύνατον να πληρώσουν εγγυητικές μερικων δεκάδων χιλιάδων ευρώ, είναι αδύνατον να πληρώσουν σήμα και επιπλέον φορολογίες όταν πλέον τίθεται ζήτημα ακόμα και για το ρεύμα που καταναλώνουν τα μηχανήματα. Οι εισπράξεις είναι οριακά αρκετές για να καλύψουν τα έξοδα και ένα πολύ μικρό μεροκάματο. Τα μηχανήματα τζόγου βεβαίως και θα μπορέσουν να τα καλύψουν όλα αυτά. 2. Η προσωπική κάρτα είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά μας δεν θα μπορούν να παίξουν τζόγο. Τα παιδιά όμως είναι αστείο να είναι υποχρεωμένα να έχουν μία τέτοια κάρτα για να παίξουν ένα αθώο παιδικό παιχνίδι, να μπουν στο facebook ή απλά να σερφάρουν. Παρακαλώ λάβετε υπόψιν όλες τις απόψεις μας και μη μας κλείσετε εν μία νυκτί.. Ευχαριστώ