Αρχική Σχέδιο Νόμου Ρύθμιση Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 1 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη O ΤΣΙΜΠΙΔΑΣ | 31 Ιανουαρίου 2011, 14:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'O ΤΣΙΜΠΙΔΑΣ' | 31 Ιανουαρίου 2011, 14:28

    Πριν μιλήσουμε για την καμπούρα των άλλων, καλό θα ήταν να μιλήσουμε πρώτα απ’ όλα για την καμπούρα τη δική μας. Το λάθος το δικό μας, κι όταν λέω δικό μας, εννοώ ολόκληρου του ελληνικού λαού, ήταν το ότι δεν αντιδράσαμε, ως οφείλαμε, στην πώληση του 65% της ΟΠΑΠ ΑΕ, από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Μιας ΟΠΑΠ που πρόσφερε και που συνεχίζει να προσφέρει στην Ελλάδα και η προσφορά της οποίας στον ελληνικό αθλητισμό και τον πολιτισμό γενικότερα, είναι ανεκτίμητη. Η μη ουσιαστική αντίδραση λοιπόν του ελληνικού λαού στην πώληση του μεγαλύτερου κομματιού και του καλύτερου «ασημικού» της χώρας, ήταν ένα τραγικό λάθος, το οποίο τώρα το βρίσκουμε μπροστά μας και πολύ φοβάμαι πως θα το πληρώσουμε ακριβά στο μέλλον. Αφού λοιπόν αναλαμβάνω κι εγώ τις ευθύνες που μου αναλογούν σε όσα αναφέρω πιο πάνω, ας παραθέσω τη γνώμη μου για το σχέδιο νόμου. Το ενημερωτικό σημείωμα ξεκινάει με την πρόταση πως «σήμερα έχουμε μία πλήρως απορυθμισμένη αγορά τεχνικών και τυχερών παιγνίων, χωρίς κανένα έλεγχο, εις βάρος των δημόσιων εσόδων και κυρίως του κοινωνικού συνόλου». Κι ερωτώ. Είναι δυνατόν ένα Κράτος να παραδέχεται πως λειτουργεί κάτι στο εσωτερικό του, χωρίς κανένα έλεγχο; Ποιος ευθύνεται γι αυτό; Και ποιος μας εγγυάται πως με αυτό το νομοσχέδιο θα επιτυγχάνεται από εδώ και πέρα ο έλεγχος; Σήμερα, τώρα, αυτή τη στιγμή, υπάρχουν νόμοι που διέπουν τα τυχερά παιχνίδια στη χώρα μας. Γιατί δεν εφαρμόζονται; Θυμάμαι πολύ καλά, πως το ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ξεκίνησε να παίζεται στα Πρακτορεία της ΟΠΑΠ τον Ιανουάριο του 2000 κι ένας λόγος που έγινε αυτό ήταν, όπως δήλωναν οι τότε «υπεύθυνοι», για να καταπολεμηθεί το παράνομο στοίχημα που εκείνη την εποχή έκανε στη χώρα μας τα πρώτα του βήματα! Έντεκα χρόνια μετά, το αποτέλεσμα το γνωρίζετε. Κι ενώ μέχρι να ξεκινήσει το ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ στα Πρακτορεία της ΟΠΑΠ, έπαιζαν στο παράνομο μερικές εκατοντάδες άτομα, μόλις άρχισε το συγκεκριμένο παιχνίδι να παίζετε στα πρακτορεία, οι παίκτες έκαναν εκεί το… αγροτικό τους και οι μερικές εκατοντάδες που έπαιζαν μέχρι τότε στο παράνομο έγιναν σε μερικά μόλις χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες. Μήπως αύριο με τη νέα ρύθμιση έχουμε τα ίδια και χειρότερα και σε άλλους τομείς των τυχερών παιχνιδιών; Μιλούν ορισμένοι για ιντερνετικό στοίχημα και μάλιστα ζητούν τη νομιμοποίησή του στην Ελλάδα, χάρη στην ελεύθερη διακίνηση των… αγαθών! Από πότε έγινε ο τζόγος αγαθό; Και γιατί πρέπει η Ελλάδα να επιτρέψει να γίνει κάθε σπίτι κι ένα μικρό καζίνο; Και για ποιους περιοριστικούς όρους μιλάμε και για ποιόν έλεγχο, όταν το ίντερνετ και ο τζόγος μέσω αυτού, μπορούν να μπαίνουν ακόμη και μέσα στα σχολεία, ακόμη και μέσα στις… εκκλησίες; Κι έχουν μάλιστα το… θράσος να ζητούν κι από το Κράτος χαμηλή φορολογία, σε περίπτωση που αυτό επιτρέψει το άνοιγμα της αγοράς! Ποιοι, αυτοί που για μία δεκαετία τώρα δεν έχουν αποδώσει στο ελληνικό δημόσιο ούτε ένα σεντς. Αυτοί που πρόσφεραν στοιχηματικούς παραδείσους κι οδήγησαν έμμεσα τους Έλληνες παίκτες του στοιχήματος στον άκρατο δανεισμό από τις Τράπεζες μέσω δανείων και πιστωτικών καρτών. Αυτοί μιλούν για χαμηλή φορολογία για να μας κάνουν τη… χάρη να μπουν και νόμιμα στην ελληνική αγορά! Δισεκατομμύρια ευρώ όντως ταξιδεύουν μέσω του ίντερνετ από τη χώρα μας σε εταιρίες στοιχημάτων, στερώντας αυτά τα δισεκατομμύρια πρώτα απ’ όλα από την ελληνική εμπορική αγορά. Ποια ρύθμιση και ποιο νομοσχέδιο μπορεί να σταματήσει αυτή την οικονομική αιμορραγία; Αν το Κράτος έχει κάποια απορία ή δεν παραδέχεται τις βλαβερές συνέπειες του ιντερνετικού στοιχηματισμού δεν έχει παρά να κάνει κάτι πολύ απλό. Ας ζητήσει από τις Τράπεζες να του παραδώσουν, ανώνυμα φυσικά, τα ποσά από τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες που έχουν καταλήξει τα τελευταία χρόνια στις ιντερνετικές εταιρίες στοιχημάτων. Μα είναι δυνατόν να συζητάμε καν για ρύθμιση του τζόγου μέσω του ίντερνετ; Καθολική απαγόρευση του τζόγου μέσω του ίντερνετ, για την προστασία του πολίτη, μία ευθύνη που έχει το Κράτος και πρέπει να σταθεί αντάξιά της. Άλλωστε το ίντερνετ γι άλλους λόγους, για λόγους μόρφωσης, ενημέρωσης, επικοινωνίας, δημιουργήθηκε κι όχι για τζόγο και μάλιστα… επί πιστώσει! Το Κράτος πρέπει να προστατεύει τον πολίτη, τον κάτοικο, κι όχι να τον αφήνει έκθετο στη σειρήνα του τζόγου, που μέσω του ίντερνετ μπορεί να μπαίνει στο σπίτι του όλο το εικοσιτετράωρο. Και μάλιστα το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου αναφέρεται και στη δυνατότητα στοιχηματισμού μέσω τηλεόρασης ή κινητού τηλεφώνου!!! Είναι δυνατόν να επιτρέπεται να παίζεται στοίχημα στο ίντερνετ επί πιστώσει, με πιστωτικές κάρτες δηλαδή και με το επιτόκιο των τραπεζών να αγγίζει το 20% περίπου; Μειώστε ή εκμηδενίσετε επιτέλους τον αριθμό των παικτών των τυχερών παιχνιδιών που με την ελπίδα του κέρδους ή καλύτερα με την ελπίδα του να πάρουν τα χαμένα χρήματά τους πίσω, καταλήγουν στη λύση των δανείων και των πιστωτικών καρτών. Και καμία ρύθμιση δεν πρόκειται να δώσει τέλος σε αυτό, παρά μόνο η απαγόρευση. Δώστε κύριοι ένα τέλος στο στοίχημα μέσω του ίντερνετ. Προστατεύστε τους νέους που ξεκινούν να παίζουν στοίχημα από το πρωί στο ίντερνετ με αγώνες της Ιαπωνίας και καταλήγουν στα άγρια χαράματα της επόμενης μέρας με τους αγώνες του Μεξικού! Κι όσον αφορά την διαβούλευση, καλό θα ήταν η επόμενη διαβούλευση να έχει σκοπό τη γνώμη των πολιτών για τον εκσυγχρονισμό της ΟΠΑΠ. Μιας εταιρίας που έχει τεράστιες δυνατότητες και της οποίας η σωστή και σύγχρονη λειτουργία, ταυτόχρονα με την προστασία των ανηλίκων, αλλά κι όλων των παικτών των τυχερών παιχνιδιών, και περισσότερα έσοδα θα επιφέρει στο Κράτος, αλλά και θα κάνει τους κάτοικους αυτής της χώρας να μην έχουν ανάγκη να καταφεύγουν ούτε στο παράνομο, αλλά ούτε και στο ιντερνετικό στοίχημα. Εκείνη η διαβούλευση θα πρόσφερε μεγαλύτερη υπηρεσία στην πατρίδα και να είσαστε σίγουροι πως όλοι θα έσπευδαν να πουν τη γνώμη τους. Γιατί κανένας παίκτης του στοιχήματος δεν θέλει να καταφεύγει στο ιντερνετικό στοίχημα ή στο παράνομο. Αναγκάζεται να το κάνει αυτό και φυσικά το πληρώνει ακριβά, παίζοντας τις περισσότερες φορές με δανεικά λεφτά μέσω των πιστωτικών καρτών. Και λέω το πληρώνει ακριβά, καθώς επίσης, η ευκαιρία να μπορεί να στοιχηματίζει καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου μέσω του ίντερνετ, δεν του επιτρέπει τις περισσότερες φορές να πιάσει στα χέρια του τα πιθανόν κερδισμένα χρήματα. Το μυστικό λοιπόν είναι ο εκσυγχρονισμός και η ανταγωνιστικότητα της ΟΠΑΠ. Μόνο αν γίνει αυτό, θα σταματήσει η οικονομική αιμορραγία προς το εξωτερικό και τα έσοδα που θα έχει το Κράτος από αυτή την κίνηση, θα είναι πολλαπλάσια από αυτά που προσδοκά να έχει με την εφαρμογή του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Σε κάθε περίπτωση ο νομοθέτης ή οι νομοθέτες του συγκεκριμένου νόμου, καλούνται να νομοθετήσουν αφού λάβουν υπόψη τους τα άρθρα 1β και 1γ του Συντάγματος που αναφέρουν πως θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία και το ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Απαιτείται να δείξουν επιτέλους όλοι σεβασμό στους Νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας! Αδυναμία ελέγχου από το Κράτος, δεν αναγνωρίζεται από τους πολίτες! Ρίξτε όλο το βάρος στον εκσυγχρονισμό της ΟΠΑΠ, έτσι ώστε οι Έλληνες παίκτες του στοιχήματος, αλλά και των υπόλοιπων τυχερών παιχνιδιών, να μην αναγκάζονται να ψάχνουν να βρουν αλλού για… πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Τα έσοδα που θα επιφέρει στο Κράτος και στο δημόσιο συμφέρον αυτή η απλή κίνηση, θα είναι πολλαπλάσια αυτών που προσδοκάτε να φέρει με όσα αναφέρει το σχέδιο νόμου. Και κυρίως, θα έχετε κάνει και το καθήκον σας και θα έχετε προστατεύσει και τον κάτοικο αυτής της χώρας που δεν θα είναι έκθετος στον άκρατο στοιχηματισμό, καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου, μέσω του ίντερνετ, της τηλεόρασης και της κινητής τηλεφωνίας! Και μάλιστα… επί πιστώσει! Όσον αφορά τα φρουτάκια και τα υπόλοιπα τυχερά παιχνίδια, που αποτελούν ακόμη πιο σκληρό τζόγο από το στοίχημα, πιστεύω πως δεν υπάρχει κάτοικος αυτής της χώρας που έζησε μάλιστα τη… χρυσή εποχή τους τη δεκαετία του ’90 που να μην πιστεύει πως όχι μόνο προκαλούν σοβαρό εθισμό, αλλά και πως θα καταστρέψουν ακόμη περισσότερο κόσμο, απ’ όσο κατέστρεψαν τη δεκαετία που προανέφερα…