Αρχική Καταπολέμηση ΦοροδιαφυγήςΆρθρο 12 Διαδικασία διακρίσεως των ληξιπροθέσμων οφειλών προς το Δημόσιο σε ανεπίδεκτες είσπραξης και μηΣχόλιο του χρήστη Κ.Π. | 31 Ιανουαρίου 2011, 14:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Π.' | 31 Ιανουαρίου 2011, 14:05

    ΠΡΟΤΑΣΗ: Στην διανομή του αποτελέσματος της εκποίησης/ ρευστοποίησης της περιουσίας μιας επιχείρησης ─η οποία είτε πτώχευσε κατά τις διατάξεις του ισχύοντος Πτωχευτικού Κώδικα, είτε υπάγεται σε εκκαθάριση κατά τις διατάξεις του προϊσχύοντος Ν.1892/90─ το Δημόσιο, για ό,τι αφορά ─κατ’εξαίρεση─ μη αποδοθέντες παρακρατούμενους φόρους (ΦΠΑ, ΦΜΥ, ΦΕΕ κ.α.), πρέπει να είναι στην πρώτη σειρά προνομίων, έχοντας έτσι ειδικό προνόμιο για την είσπραξη των φόρων αυτών, πέραν του γενικού προνομίου που προβλέπεται για το Δημόσιο σήμερα. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Οι παρακρατούμενοι φόροι (ΦΠΑ, ΦΜΥ, ΦΕΕ κ.α.) είναι, κατ’ ουσίαν, φόροι τρίτων και όχι της επιχείρησης η οποία λειτουργεί ως ενδιάμεσος εν προκειμένω και πρέπει να τους αποδίδει όπως προβλέπεται. Με την έννοια αυτή, οι παρακρατούμενοι φόροι, δεν έχουν την ίδια βάση σε σχέση με την ικανοποίηση των πιστωτών της επιχείρησης, κατά την διανομή της πτωχευτικής περιουσίας. Πρέπει να προηγούνται των άλλων απαιτήσεων. Θεωρώ οτι με μια τέτοια ρύθμιση το Δημόσιο μπορεί να εισπράξει, τώρα και μελλοντικά, σημαντικά ποσά.