Αρχική Καταπολέμηση ΦοροδιαφυγήςΆρθρο 27 Κάρτα αποδείξεων και ηλεκτρονική φορολογική ενημερότηταΣχόλιο του χρήστη Γερογιάννης | 31 Ιανουαρίου 2011, 20:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γερογιάννης' | 31 Ιανουαρίου 2011, 20:22

    ΣΧΕΤΙΚΑ με τη «ΚΑΡΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ» άριθ. 27 Σ.Ν. Μέσο εύστοχο και έξυπνο. Γιατί όμως ή κάρτα θα πρέπει να είναι «ανώνυμη και προαιρετική»? Αν το κρίνετε αναγκαίο, ας είναι προσωρινό μετρό. Για προκαθορισμένο από τούδε χρόνο (π.χ.για μία διετία). Αν στο μέλλον υπάρξει ανάγκη, παρατείνεται η μεταβατική περίοδος. Αλλά δώστε από σήμερα τη Κεντρική κατεύθυνση της «υποχρεωτικής» χρήσης. Επί πλέον η διάταξη, ως παρατίθεται στο Σ.Ν., νομίζω ότι είναι ανεπαρκής. Προϋποθέσεις αποτελεσματικότερου αποτελέσματος είναι: 1,- Η δυνατότητα πρόσβασης του κατόχου της κάρτας στον λογαριασμό του, ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορεί να ελέγξει το ποσόν πού τον πίστωσε ο συγκεκριμένος προμηθευτής του. 2.- Επέκταση του «μπόνους» (επιστροφής φόρου), ανεξάρτητα του αν και πόσο φόρο αναλογεί να καταβάλει ο φορολογούμενος, μέχρι και ποσού αποδείξεων 50.000,οο Ευρώ (για να μη πω απεριόριστα) και ταυτόχρονα ρητή εξαίρεση του συνόλου των επικαλουμένων στο Ε1 αποδείξεων από τεκμήρια διαβίωσης. (Διαφορετικά επιτυγχάνετε μια τρύπα στο νερό). 3.- Υποχρεωτική εφαρμογή του μέτρου για τις παροχές υπηρεσιών «Ελευθέρων Επαγγελματιών» προς ιδιώτες. Είτε οι επαγγελματίες αυτοί εκδίδουν αποδείξεις είτε όχι. (Μηδ εξαιρουμένων δηλαδή και των συμβολαιογράφων, δικαστικών επιμελητών, δικηγόρων κ.α.) 4.- Σ ότι αφορά στους υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους κ.λ.π. τεχνίτες : (α) Να επιστρέφεται στους ιδιώτες ΟΛΟΣ ο καταβαλλόμενος ΦΠΑ. Ούτως ή άλλως σήμερα το κράτος στερείται ενός σημαντικότατου ποσού ΦΠΑ από τη ατιμολόγητη δραστηριότητα αυτών. Συγχρόνως όμως στερείται και του αντιστοίχου ύψους Φόρου Εισοδήματος (Φ.Ε) αυτών. Με το προτεινόμενο μέτρο, ναι μεν το Κράτος δεν θα εισπράττει αυτόν το διαφεύγοντα ΦΠΑ, αλλά θα εισπράττει τουλάχιστόν τον Φ.Ε. Η διάταξη αυτή μπορεί να είναι και μεταβατικού χαρακτήρα (για 3-5 χρόνια) . Στο διάστημα αυτό όμως θα έχει δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων εσόδων του καθενός των, από το ύψος των οποίων δύσκολα θα μπορούν να απομακρύνονται στο μέλλον. (β) Παράλληλα: Φορολογικά στοιχεία πάσης μορφής και ονομασίας (πωλήσεων ή παροχής υπηρεσιών) λιανικώς (προς ιδιώτες δηλαδή),άνω των 300,οο Ευρό, να εκδίδονται υποχρεωτικά ονομαστικά και να υπαχθούν στην πρόνοια «διασταύρωσης τιμολογίων» κατά κάποιον τρόπον. Έτσι θα εντοπίζονται οι επιτηδευματίες πού δηλώνουν δήθεν «ιδιώτες» και αγοράζουν υλικά ή υπηρεσίες λιανικά, για να μη εκδίδουν αυτοί με τη σειρά τους τιμολόγια πού θα φανερώνουν τα έσοδά τους. 5.- Εξ άλλου να επιβληθεί «συνυπευθυνότητα των φορολογουμένων». Δηλαδή: Πρόστιμο επί τόπου και με απλή διαδικασία (σαν του τροχονόμου) σε κάθε καταναλωτή πού δεν απαιτεί απόδειξη, ή «αρνητικό μπόνους» στο αφορολόγητο ύψος των εσόδων του, ή και τα δύο. Διότι εκτός του ότι ενθαρρύνει τη φοροδιαφυγή, συμμετέχει και στην αύξηση του πληθωρισμού. Επί τέλους ας πάψουμε να «ντρεπόμαστε» να ζητούμε αποδείξεις από «ανάγωγους» επιτηδευματίες. 6.-Δυνατότητα ΑΝΩΝΥΜΗΣ καταγγελίας των φοροφυγάδων. 7.-Τέλος (μετά την νομοθέτηση τέτοιων μέτρων) εκλαϊκευση και διαφήμιση τους για ενημέρωση του κοινού. Γερογιάννης 31-01-2011