Αρχική Σχέδιο Νόμου Ρύθμιση Αγοράς ΠαιγνίωνΆρθρο 9 Προστασία ανηλίκωνΣχόλιο του χρήστη Ιάκωβος | 31 Ιανουαρίου 2011, 23:37
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ανήλικοι και τζόγος Διαβάζω λοιπόν για μια έρευνα του «Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου» σύμφωνα με την οποία προκύπτει ότι σε Ελλάδα και Κύπρο καταγράφονται τα υψηλότερα ποσοστά εφήβων που τζογάρουν στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με την ανάλυση της έρευνας, καταλυτικό ρόλο γι αυτό διαδραματίζει η στάση των γονέων απέναντι στα τυχερά παιχνίδια ενώ όπως αναφέρουν οι ειδικοί «μια τέτοια ενασχόληση σε αυτές τις ηλικίες καλύπτει κενά που δημιουργεί η απουσία αληθινής επικοινωνίας». Από τα στοιχεία της έρευνας του «Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου» το 15,1% των παιδιών ηλικίας 14 έως 16 χρονών «τζογάρουν» στο διαδίκτυο ενώ το 6,8% έχει καθημερινή ενασχόληση με τυχερά παιχνίδια. Εντυπωσιακό! Διάβασα επίσης και την άποψη που διατύπωσε για όλα αυτά ο κ. Γιώργος Κορμάς από το «Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου» ο οποίος σημειώνει: «Από τα παιδιά που τζογάρουν σε καθημερινή βάση, το 25% φέρει συμπτώματα εξάρτησης του διαδικτύου. Από τις δικές μας έρευνες και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, οι έφηβοι που ασχολούνται με τυχερά παιχνίδια εμφανίζουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να εθιστούν στο τζόγο κατά την ενηλικίωσή τους. Συνήθως τα παιδιά που ασχολούνται με ηλεκτρονικά και τυχερά παιχνίδια επισκέπτονται και σελίδες πορνογραφικού περιεχομένου». Εξ ίσου ενδιαφέρουσα είναι και η άποψη που διατυπώνει μια παιδοψυχίατρος, η κα Άντα Παπακωνσταντίνου: «Οι επιπτώσεις της συνεχούς ενασχόλησης των εφήβων με τυχερά παιχνίδια ποικίλουν, κυρίως όμως σχετίζονται με την κοινωνικοποίησή τους. Αυτά τα «παιχνίδια» καταργούν την επικοινωνία του ανθρώπου και στην προκειμένη περίπτωση του εφήβου. Πολλές φορές, ένα τέτοιο παιδί δεν έχει χρόνο να πάει βόλτα, να αθληθεί, να γελάσει ακόμα και να φάει. Αυτό καθιστά μία παθολογία πολύ σοβαρή για την ψυχοσύνθεση ενός εφήβου» υπογραμμίζει η παιδοψυχίατρος και τονίζει: «Ο μιμητισμός προς τους γονείς αποτελεί σημαντικό παράγοντα σε αυτές τις ηλικίες. Η ενασχόληση ενός γονέα με τον τζόγο είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει τον έφηβο». Τελικά είναι ο μιμητισμός που μάλλον αποτελεί τη βασική αιτία ενός εφήβου για να δοκιμάσει την εμπειρία από τον κόσμο του τζόγου. Το βλέπει π.χ. από τον πατέρα του. Μετά νομίζει ότι βρήκε μια καλή ευκαιρία κέρδους για τα καθημερινά του. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας έφηβος αποφασίζει να μπει στον τζόγο για να κάνει περιουσία. Ενδιαφέρον θα είχε να μας πουν οι ειδικοί, με ποιόν ακριβώς τζόγο ασχολείται ένας έφηβος. Από προσωπική εμπειρία γνωρίζω περιπτώσεις εφήβων που π.χ. επειδή τους αρέσει το μπάσκετ, παρακολουθούν τις εξελίξεις στο ΝΒΑ, μαθαίνουν στα αλήθεια στοιχεία για την κίνηση των ομάδων και μετά αποφασίζουν να κερδίσουν κάποια χρήματα από τις γνώσεις τους αυτές (έχοντας γνωρίσει πρώτα από κάποιον γονιό ή άλλο γνωστό κάποιους τρόπους τζόγου). Το ίδιο και με παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Επίσης, το πόκερ είναι μια νέα μόδα στους νέους και με την «τέχνη» που περικλείει το παιχνίδι εξιτάρει τους νέους να συμμετέχουν κ.λπ. Έχω επίσης την άποψη ότι η διαφήμιση επίσης παίζει τον ρόλο της και δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε ως στοιχείο. Νομίζω πως κάποιοι πρέπει να αναλάβουν μια πρωτοβουλία και να γίνει μια κίνηση προς την κατεύθυνση της προφύλαξης των εφήβων από τον τζόγο. Και δεν το γράφω αυτό κυρηγματικά. Ως άποψη το καταθέτω.