• Σχόλιο του χρήστη 'Vaggelis Papadimas' | 28 Ιουλίου 2012, 11:52

    Από μια γρήγορη ματιά που έριξα στο νομοσχέδιο: 1) Οπουδήποτε ο νόμος αναφέρει προηγούμενου νόμους ή άλλες διατάξεις, αυτές πρέπει να απαλειφθούν. Είτε αυτές αναφέρονται ως καταργούμενες, είτε ως αντικαθιστάμενες, είτε ως συμπληρούμενες. 2) Γενικώς στο νόμο (και σε κάθε νόμο) θα πρέπει να γράφεται (μέχρις ότου αυτό καταστεί αυτονόητο ή συνταγματικά κατοχυρωθεί) η φράση: «Ο παρών νόμος καταργεί κάθε νόμο, διάταξη ή απόφαση που έχει δημοσιευτεί και τεθεί σε ισχύ νωρίτερα από την θέση σε ισχύ του παρόντος, εφ’ όσον αυτός (ο παλιότερος) αντίκειται στο πνεύμα ή το γράμμα του παρόντος νόμου». Παράδειγμα: Άρθρο 12, παρ. 5: «5. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 3492/2006 προστίθεται η φράση: «με την επιφύλαξη της περ. ιβ) της παρ. 2 του άρθρου 10 του παρόντος νόμου»» - Να ξαναγράψετε (αν θέλετε να ισχύει): Ολόκληρη την παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 3492/2006, όπως είναι στο ν. 3492/2006. - Να προσθέσετε στην παράγραφο (που θα έχει άλλη αρίθμηση στον παρόντα νόμο) την επιθυμητή φράση: «Αξιολόγηση της αναγκαιότητας διενέργειας των έκτακτων ελέγχων της παρ.1, του άρθρου 13 του παρόντος νόμου, πλην αυτών που διενεργούνται κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή παραγγελίας του αρμόδιου Εισαγγελέα. Οι υποθέσεις που αφορούν τους εν λόγω έκτακτους ελέγχους δύνανται να τίθενται στο αρχείο κατά την ανέλεγκτη κρίση της Ε.Σ.Ε.Λ. Ανασύρονται δε και εξετάζονται μόνο μετά από εντολή του Υπουργού Οικονομικών» ώστε να επιτύχετε το αποτέλεσμα που επιδιώκετε εφαρμόζοντας ΜΟΝΟ τον παρόντα νόμο, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη να ανατρέχει κάποιος σε παλιότερους νόμους για να καταλάβει τι ισχύει. 3) Εφ’ όσον το παρόν καταστεί νόμος, είναι υποχρεωτικό να τηρείται από όλους. Θα υπάρξουν (πιθανόν) περιπτώσεις κατά τις οποίες ο παρών νόμος ΔΕΝ θα τηρηθεί (από κάποιον ή κάποιους). Για τις περιπτώσεις αυτές πρέπει να προβλέψετε μέσα στον ίδιο το νόμο ΤΙΣ ΠΟΙΝΕΣ που θα επισύρει η παράβαση του νόμου (από - έως). Διαφορετικά (ελλείψει ποινών) ο νόμος δεν θα τηρείται. 4) Η φράση (που ανέφερα και ανωτέρω) «δύνανται να τίθενται στο αρχείο κατά την ανέλεγκτη κρίση της Ε.Σ.Ε.Λ.» να αλλάξει, και να αντικατασταθεί με την φράση «Οι υποθέσεις δύνανται να τίθενται στο αρχείο κατά την κρίση της Ε.Σ.Ε.Λ η οποία θα αιτιολογεί εγγράφως την απόφασή της και η αιτιολογία θα τίθεται επίσης στο ίδιο αρχείο». 5) Οι σύγχρονες μέθοδοι επικοινωνίας έχουν απλουστεύσει κατά πολύ την δυνατότητα άντλησης πληροφοριών για την διοίκηση από την γνώση, την εμπειρία και τη συλλογή πληροφοριών που έχουν οι πολίτες και θέλουν να τις δώσουν στην διοίκηση. Θα πρέπει μέσα στο νέο νόμο να προβλεφθεί μια διάταξη της οποίας το πνεύμα θα είναι το εξής: -Δεδομένου ότι σκοπός της καθιερώσεως του παρόντος νόμου είναι η περιστολή των δημοσίων δαπανών, ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ αποκτά την δυνατότητα, εφ’ όσον κατά την κρίση του υπάρχει δυνατότητα τέτοιας περιστολής, να εισηγείται εγγράφως και αιτιολογημένα προς τη διοίκηση την ιδέα ή την πρόταση που έχει. Αν ο πολίτης δεν γνωρίζει σε ποια υπηρεσία της διοίκησης πρέπει να αποτανθεί κάθε φορά, απευθύνεται προς την Ε.Σ.Ε.Λ. η οποία είναι υποχρεωμένη: -Είτε να ερευνήσει την πρόταση. -Είτε να την προωθήσει προς άλλη υπηρεσία, αρμοδιοτέρα της ΕΣΕΛ. -Είτε να την θέσει (πάντα αιτιολογημένα) στο αρχείο. -Να απαντήσει στον πολίτη για την τύχη της πρότασης του. Τα ανωτέρω έγραψα υπό το πνεύμα του ότι η φιλοσοφία της νομοθεσίας στη χώρα μας πρέπει να αλλάξει, και να γίνει “φιλική προς το χρήστη”. Για να επιτευχθεί αυτό, ΤΟ ΠΡΩΤΟ που πρέπει (να αρχίσει) να γίνεται είναι να σταματήσει το «μπρος-πίσω» κατά την ανάγνωση των νόμων.