Αρχική Περιστολή ΔαπανώνΆρθρο 03Σχόλιο του χρήστη Πέτρος (Π.Κ.Τ.) | 29 Ιουλίου 2012, 10:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος (Π.Κ.Τ.)' | 29 Ιουλίου 2012, 10:47

    Ανάφερόμενος στο προτεινόμενο άρθρο 10 περί «Σύστασης Επιτροπής Συντονισμού Ελέγχων (Ε.Σ.ΕΛ.), έχω να παρατηρήσω και παράλληλα να προτείνω τα εξής: Ο Δημοσιονομικός Έλεγχος, θα πρέπει να είναι ουσιαστικός για να είναι και αποτελεσματικός. Κατά καιρούς και διαχρονικά, έχουν εφαρμοστεί προτάσεις ελέγχων εισπρακτικών μηχανισμών, που θα απέφεραν τα προσδόκιμα οικονομικά οφέλη στο Κράτος, οι οποίοι όμως ουδέποτε πέτυχαν. Επί της ουσίας, οι υπάρχοντες ελεγκτικοί μηχανισμοί, θεωρώ ότι είναι επαρκείς, θέλουν όμως ορισμένες μικροβελτιώσεις, ως προς τον τρόπο ελέγχου, καθώς και την επιβολή αυστηρών κυρώσεων που πρέπει να εφαρμόζονται και να τηρούνται απαρέγκλιτα, σε κάθε περίπτωση, κατά των ελεγκτών, αυτών. Το υπάρχον νομικό πλαίσιο, βάση του οποίου καλούνται να ασκήσουν τους ελέγχους οι ελεγκτές, αφήνει πολλά περιθώρια στα φυσικά πρόσωπα να ελίσσονται και να φοροδιαφεύγουν, οπότε οι έλεγχοι να αποβαίνουν αναποτελεσματικοί. Χαρακτηριστικό είναι το ερώτημα, που προβληματίζει το μισθοσυντήρητο και το συνταξιούχο: γιατί συνεχίζει να συντηρείται και παράλληλα να σέρνεται η αναποτε- λεσματικότητα που έχουν τα μέτρα, ως προς τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης, στους ελεύθερους επαγγελματίες; ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: «Ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων». Για τον λόγο αυτόν απαιτείται μεταξύ άλλων: Η μείωση του Φ.Π.Α. στους ελεύθερους επαγγελματίες, από 23% που είναι σήμερα, στο 5%. Ο λόγος είναι απλός και «απορώ», πως τόσα χρόνια κανείς από τους αρμόδιους δεν τον έχει σκεφθεί. Δηλαδή: Έχει διαπιστωθεί ότι, με τον υψηλό τον ΦΠΑ (23%) τα έσοδα του Κράτους είναι ελάχιστα ως ανύπαρκτα, η δε φοροδιαφυγή οργιάζει. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι, κανένας πολίτης δεν ζητά απόδειξη από τους ελεύθερους επαγγελματίες, εφ’ όσον έχει τη δυνατότητα ελεύθερης διαπραγμάτευσης μαζί τους, χωρίς τον ΦΠΑ, που του διαμορφώνει το τελικό κόστος της παρεχόμενης υπηρεσίας. Επομένως ο ΦΠΑ λειτουργεί ως διακοσμητικό και καθαρά τυπικό εργαλείο, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, για τα έσοδα του Κράτους. Αν τώρα, ο ΦΠΑ μειωθεί και μάλιστα στο ελάχιστο δυνατό, τότε το κράτος θα είναι διπλά κερδισμένο, έμμεσα δε και ο πολίτης. Αν για παράδειγμα, παρεχόμενη υπηρεσία κοστίζει 500 € - με ΦΠΑ 5% -, ο πολίτης θα επιβαρυνθεί μόνο με 25 €. Με τα σημερινά δεδομένα, ο πολίτης επιβαρύνεται με 115 € για ΦΠΑ, οπότε συμβιβάζεται με τον πάροχο στο μικρότερο κόστος της παρε- χόμενης υπηρεσίας οπότε το Κράτος χάνει και τον ΦΠΑ αλλά και τη φορολογητέα ύλη ύψους 500 €, για το συγκεκριμένο ελεύθερο επαγγελματία. Πέραν αυτού, αν ο πολίτης έχει και μείωση του φορολογητέου εισοδήματος από τις συγκεκριμένες αποδείξεις, τότε ο ρόλος των Ελεγκτών Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων ή του ΣΔΟΕ ελαχιστοποιείται, καθώς και όλων των υπερκείμενων Ελεγκτικών Οργάνων. Έτσι λοιπόν ο πολίτης γίνεται, χωρίς να του το επιβάλλει κανείς πλέον, ενεργό μέλος της διαδικασίας του ελεγκτικού μηχανισμού, για την πάταξη της φοροδιαφυγής και την άμεση είσπραξης Δημοσίων εσόδων. Μην προσπαθεί λοιπόν το Κράτος να επιβάλλει στη συνείδηση των πολιτών ενοχές για τη μη συμμετοχή τους, στην προσπάθεια ελέγχου της φοροδιαφυγής των ελεύθε- ρων επαγγελματιών. Οι πολίτες, έχουν αντιληφθεί πως το Κράτος γνωρίζει και πολύ καλά μάλιστα, το «αλαλούμ» και το ένοχο κλίμα που επικρατεί στην αγορά, αλλά προφανώς δεν θέλει να το ανατρέψει, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι τη μη ενεργό συμμετοχή των πολιτών στην υπόθεση της πάταξης της φοροδιαφυγής καθώς και δημιουργώντας ελεγκτικούς μηχανισμούς, χωρίς αποτέλεσμα.