Αρχική Περιστολή ΔαπανώνΆρθρο 02Σχόλιο του χρήστη Αναστάσιος Παπαγγέλου | 10 Αυγούστου 2012, 13:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αναστάσιος Παπαγγέλου' | 10 Αυγούστου 2012, 13:23

    Στο πνεύμα του Εξορθολογισμού των δημοσίων δαπανών και της ουσιαστικής περιστολής προτείνεται η κατωτέρω ρύθμιση: "1. Τα μισθώματα, τα οποία, κατά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου, καταβάλλουν το Ελληνικό Δημόσιο και οι φορείς του δημοσίου τομέα, όπως αυτός προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 1Β του ν. 2362/1995 (Α’ 247), το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 2 του ν. 3871/2010 (Α’ 141) και συμπληρώθηκε με την παρ. 1α του άρθρου 50 του ν. 3943/2011, για τη μίσθωση ακινήτων, στα οποία στεγάζονται οι υπηρεσίες τους, όπως τα μισθώματα αυτά αναπροσαρμόσθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 4002/2011, μειώνονται, από 1-10-2012, σύμφωνα με την ακόλουθη προοδευτική κλίμακα: α) Για το ποσό του μηνιαίου μισθώματος έως τα χίλια (1.000,00) Ευρώ, κατά ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%). β) Για το ποσό του μηνιαίου μισθώματος από τα χίλια και 0,01 (1.000,01) Ευρώ έως τα δύο χιλιάδες (2.000,00) Ευρώ, κατά ποσοστό εικοσιπέντε τοις εκατό (25%). γ) Για το ποσό του μηνιαίου μισθώματος από τα δύο χιλιάδες και 0,01 (2.000,01) Ευρώ έως τα τρεις χιλιάδες (3.000,00) Ευρώ, κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%). δ) Για το ποσό του μηνιαίου μισθώματος, που υπερβαίνει τα τρεις χιλιάδες (3.000,00) Ευρώ, κατά ποσοστό τριάντα πέντε τοις εκατό (35%)." Η αιτία της διάταξης αυτής είναι προφανής: αφ' ενός είναι πολύ λίγα τα ακίνητα που το Δημόσιο μισθώνει για 1000 Ευρώ (εάν υπάρχουν) και συνεπώς το όφελος του προτεινομένου 15% θα επιφέρει όφελος 150Ευρώ μηνιαίως, ποσό το οποίο δεν κρίνεται επαρκές σε μια περίοδο κατά την οποία οι Έλληνες Πολίτες συνεισφέρουν πολύ περισσότερα. Η μείωση για τη κατηγορία των 3000 ευρώ και άνω, κρίνεται τουλάχιστον εύλογη, αφού τελικώς θα αποφέρει γενναία περικοπή οφειλών. Θεωρώ ότι ορθολογικώς ενεργών ο εκμισθωτής του ακινήτου, θα προτιμήσει να υπαχθεί στην προηγούμενη κατηγορία και θα μειώσει συνολικά το μίσθωμα, μόνον εάν τα κίνητρα (περικοπή μισθωμάτων) είναι σημαντικά και αρνητικά. Επίσης, θα θεωρούσα λογικό, μισθώσεις που πλέον έχουν υπερβεί το διάστημα των είκοσι (20) ετών θα πρέπει να καταγγελθούν (υπό τον Πνεύμα της δημιουργίας ενός εντελώς νέου επενδυτικού περιβάλλοντος λόγω κρίσεως) και, είτε να συναφθούν νέες συμβάσεις με ενώτερο όριο τα 1000 ευρώ, είτε να υποχρεωθούν οι φορείς αυτοί (της παρ. 1 του παρόντος) να μεταστεγασθούν σε κτήρια ιδιοκτησίας, κυριότητος, επικαρπίας ή νομής του Δημοσίου, ώστε να μην καταβάλλονται πλέον μισθώματα. Αυτό είναι εύλογο, αφού επί 20ετία οι εκμισθωτές έχουν πλέον αποκομίσει σημαντικά εισοδήματα, έχει περατωθεί μία περίοδος οικονομικής ευμάρειας και η οικονομία πόρων που θα επιτευχθεί ισοδυναμεί με (ή και υπερβαίνει την) περικοπή των αποδοχών των εργαζομένων του ιδίου φορέως, χρήματα τα οποία ήδη έχουν λείψει από την εσωτερική αγορά, εν αντιθέσει προς τα επί εικοσαετία καταβληθέντα μισθώματα, η κατάληξη των οποίων όχι μόνον δεν γνωρίζουμε ποιά είναι, αλλά μετά βεβαιότητος δεν είναι εξ ίσου διαχεόμενη στον οικονομικό κύκλο της Ελλάδος, όπως οι αποδοχές των εργαζομένων. Το δε διάστημα της 20ετίας προτείνεται ως μέγιστο αποδεκτό από τον Ελληνικό Νομικό Πολιτισμό ως χρόνος παραγραφής των οφειλών μεταξύ κάθε οφειλέτη και πιστωτή. Ευχαριστώ. Αναστάσιος Κ.Λ. Παπαγγέλου Πολιτικός Επιστήμων - Δικηγόρος