Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΛΑΧΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ' | 30 Ιανουαρίου 2013, 20:50

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ: Με δεδομένο ότι στο Δημόσιο προκαταβάλλεται ο μισθός, ο υποψήφιος συνταξιούχος μέσω των 3μηνων αποδοχών, είχε την δυνατότατα να συμψηφίσει αποδοχές που δεν είχε δικαίωμα του λαμβάνειν. Σε ορισμένες περιπτώσεις μισθοδοσίας π.χ Υπ. Οικονομικών (υπερβάλλουσα διαφορά, επίδομα θέσης κλπ) το επιστρεφόμενο ποσό φτάνει να μηδενίσει πλέον του 2μηνου (από το 8μηνο) του νέου προτεινόμενου 50% του βασικού μισθού (μείον τις κρατήσεις) της 31-10-2011. Η επιστροφή «αχρεωστήτως εισπραχθέντων» σημαίνει απώλεια χρόνου για τις δύο πλευρές (ΔΟΥ και αυτού που δεν είχε δικαίωμα είσπραξης). Με την νέα ρύθμιση πως θα ξεπεραστεί αυτό, αφού δεν θα υπάρχει η συνέχεια της μισθοδοσίας? Κύριοι, εάν έχετε την βούληση να εξαλείψετε το άδικο και την εξαθλίωση οικογενειών που προκαλεί η πολύμηνη έως πολυετής (διαδοχ. ασφάλιση) αναμονή της λήψης της σύνταξης των δημοσίων υπαλλήλων-λειτουργών, εάν πραγματικά θέλετε να τους τιμήσετε για την προσφορά τους στα όποια «πόστα» υπηρέτησαν και δεν τους θεωρείτε (όπως τελευταία ευρέως πλανάται από πολιτικούς και ΜΜΕ…) ένοχους και επίορκους με περιουσίες, πρέπει κατά την άποψη μου, να αποδεχτείτε τις παρακάτω προτάσεις: 1. Σε όλες τις περιπτώσεις απονομής σύνταξης (Διαδοχικής και μη) μέχρι να βγει η βασική σύνταξη, να δίνεται μηνιαίο ποσό, ίσο με το 75% του βασικού μισθού που είχε ο υπάλληλος κατά την 31-10-2011, και με μόνες κρατήσεις αυτής της υγειονομικής περίθαλψης και του φόρου εισοδήματος. 2. Για όσους μήνες διαρκεί η αναμονή της λήψης της βασικής σύνταξης, αντίστοιχα να μην προσαυξάνονται μηνιαίως στο Δημόσιο Ταμείο οι όποιες υποχρεώσεις – οφειλές του υποψήφιου συνταξιούχου. 3. Για όσους μήνες διαρκεί η αναμονή της λήψης της βασικής σύνταξης, ο υποψήφιος συνταξιούχος να αντιμετωπίζεται σε όλες τις διαδικασίες - ρυθμίσεις (Δημόσιο, ΔΕΚΟ, Τράπεζες κλπ) όπως ακριβώς αντιμετωπίζεται ο ΑΝΕΡΓΟΣ. 4. Στις περιπτώσεις απονομής σύνταξης διαμέσου διαδοχικής ασφάλισης το ΓΛΚ να προχωρά στον κανονισμό της σύνταξης αποδεχόμενο την σχετική Βεβαίωση του προηγούμενου ασφαλιστικού φορέα χωρίς κατά ανάγκη να αλληλογραφεί για έλεγχο της γνησιότητας της Βεβαίωσης. Απλά να υποχρεώνεται ο υποψήφιος συνταξιούχος με υπεύθυνη δήλωσή του για την γνησιότητα της βεβαίωσης αλλά και για τον χρόνο που διήνυσε στον προηγούμενο Ασφαλιστικό του φορέα. Για να κερδηθεί χρόνος, ο έλεγχος μπορεί να γίνεται και εκ των υστέρων. Ας εκτιμήσει στατιστικά το ΓΛΚ, τα αποτελέσματα των ελέγχων-διασταυρώσεων των Βεβαιώσεων των προηγούμενων Ασφαλιστικών φορέων που έχει ήδη κάνει, ποιο είναι το ποσοστό λαθών που προέκυψε. Αν είναι μικρό γιατί να χάνεται χρόνος και για τις δύο πλευρές? 5. Στην ρύθμιση να υπαχθούν όλοι οι συνάδελφοι που προγενέστερα της ρύθμισης έχουν υποβάλλει αιτήσεις συνταξιοδότησης. Ειδικά για αυτούς που ήδη έχουν πάρει και τρίμηνες αποδοχές, από το σύνολο των μηνών της ρύθμισης, να τους αφαιρεθούν μόνο οι 3 μήνες και όχι το χρηματικό ποσό του τριμήνου. 6. Να καθορίζεται από τον Νόμο η έναρξη εφαρμογής του άρθρου για την προκαταβολή σύνταξης και όχι να χρειάζεται Υπουργικής Απόφασης. 7. Επειγόντως και κατά προτεραιότητα να στελεχωθούν οι Υπηρεσίες απονομής συντάξεων του ΓΛΚ. 8. Το Εφάπαξ βοήθημα εκτός των άλλων αποτελεί και «ρευστότητα» της Αγοράς. Για τον απόμαχο της εργασίας στο Δημόσιο, το Εφάπαξ ανέκαθεν εθεωρείτο όχι κάποιο «δώρο» του οποιουδήποτε, αλλά αποταμίευση μέσω δικών του εισφορών για να «κλείσει» τις τελευταίες εκκρεμότητες – υποχρεώσεις ζωής. Επί πλέον, δεν πρέπει να το «ξεχνάει» κανείς, ότι αποτελεί κληρονομικό δικαίωμα στο διηνεκές και γιατί όχι και έντοκο κατά την δική μου άποψη. Μάλιστα μετά από την δεύτερη ποσοστιαία μείωση του, σε ορισμένες περιπτώσεις στο Δημόσιο, το ποσό που τελικά δίνεται, υπολείπεται των συσσωρευμένων έντοκων εισφορών του λήπτη. Τέλος κύριοι νομοθετούντες δεν πρέπει έστω και άθελα σας να το ξεχνάτε, ότι τουλάχιστον από την μεταπολίτευση και μετά, το Δημόσιο Ταμείο της Πατρίδας γέμιζε και συνεχίζει να γεμίζει κατά 60-70% με τους φόρους των μισθωτών και των συνταξιούχων ως προς την φορολογία εισοδήματος. Για τους «υπόλοιπους» οι σχετικοί νόμοι, όλα αυτά τα χρόνια, είτε τους «έκλειναν το μάτι» είτε τους μοίραζαν «χάδια»… Όλα αυτά τα χρόνια η «καραμέλα» περί πάταξης της φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, περί ισονομίας κλπ δεν λέει ποτέ να «λιώσει» στον στόμα των εκάστοτε Κυβερνήσεων και να γίνει πράξη επιτέλους! ΑΜΑΝ!!!