Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Καλδής' | 2 Φεβρουαρίου 2013, 00:24

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προφανώς δεν είναι δυνατόν να αντιτείνει κανείς σε μία ευνομούμενη κοινωνία ως προς την αναγκαιότητα της ασφάλισης των οχημάτων που κυκλοφορούν στο δημόσιο οδικό δίκτυο και της θεσμοθέτησης ενός ρυθμιστικού πλαισίου που να την διέπει. Κατ’ αυτή την έννοια η υποχρεωτική ασφάλιση των κυκλοφορούντων οχημάτων θα πρέπει να ρυθμίζεται από την πολιτεία για λόγους διασφάλισης των περιουσιακών/προσωπικών δικαιωμάτων των πολιτών και των χρηστών των οδών. Μέχρι στιγμής η έννοια του κυκλοφορούντος οχήματος το οποίο υποχρεούται σε ασφάλιση σήμαινε το όχημα που στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί το οδικό δίκτυο ή ερμηνευτικά έστω και το σταθμευμένο (ίσως για να καλύψει το ενδεχόμενο όταν ακινητοποιημένο / σταθευμένο όχημα λόγω βλάβης ξεφύγει από τη θέση του και ακουσίως να προκαλέσει ατύχημα). Όμως η τήρηση αυτής της λογικής έφερε στο φως την κατάφωρη αδυναμία των αστυνομικών αρχών να ελέγξουν τα πράγματι κυκλοφορούντα οχήματα σε δειγματοληπτική βάση και να επιβάλουν τα προβλεπόμενα με τις μέχρι τώρα διατάξεις πρόστιμα. Στην καθημερινή μας ζωή κυρίως σε περιπτώσεις ατυχημάτων ελεγχόταν η ασφαλιστική κάλυψη, όταν πλέον ήταν πολύ αργά και για τα θύματα και για τους θύτες. Τώρα η διασταλτική / αυθεντική ερμηνεία του όρου “Οχημα σε κυκλοφορία” με την προσθήκη του εδαφίου «Η υποχρέωση ασφάλισης υφίσταται διαρκώς από τη χορήγηση της αδείας κυκλοφορίας, χωρίς να εξαρτάται από την εν τοις πράγμασι κίνηση ή η λειτουργία του αυτοκινήτου» έχει σημαντικές παρενέργειες. Επιχειρώντας το σχέδιο νόμου να δώσει λύση, καταπατά βάναυσα τα δικαιώματα συγκεκριμένων πολιτών/κατόχων οχημάτων οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους επιλέγουν να μην κυκλοφορούν τα οχήματά τους και μάλιστα τα διατηρούν για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα σταθμευμένα/παροπλισμένα σε δικούς τους χώρους χωρίς να έχουν παραδώσει τις πινακίδες/άδεια κυκλοφορίας. Θέτω υπόψη συγκεκριμένα παραδείγματα: πολίτης απουσιάζει στο εξωτερικό π.χ. επί τρίμηνο και σταθμεύει το όχημά του στηγ ιδιωτική θέση στάθμευσης στην κατοικία του. Άλλος, ιδιοκτήτης δίκυκλης μοτοσικλέτας την κυκλοφορεί μόνον τους θερινούς μήνες έχοντάς τη σταθμευμένη εντός της οικίας του (πάρα πολύ συχνό φαινόμενο). Άλλος που για λόγους ασθενείας ή έκτακτης οικονομικής αδυναμίας επιλέγει να μην κυκλοφορεί, μην έχοντας – τουλάχιστον προσωρινά – τους χρηματικούς πόρους να καταβάλει ασφάλιστρο και μάλιστα για ανταποδοτική υπηρεσία που κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δεν τον αφορά. Όλοι αυτοί και πιθανότατα πολλοί άλλοι, κύριοι της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, δεν κυκλοφορούν το όχημά τους. Ίσως μάλιστα κατά το διάστημα της καταναγκαστικής για τους οποιουσδήποτε προσωπικούς ή οικονομικούς λόγους ακινησίας του οχήματος τους, θα επέλεγαν την κατάθεση της άδειας κυκλοφορίας και των πινακίδων αν δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τόση τεράστια γραφειοκρατία. Μήπως θα το επιθυμούσαστε να προσέρχονται οι απειλούμενοι με εξοντωτικά πρόστιμα νομιμότατοι πολίτες που δεν κυκλοφορούν για το Χ λόγο και να καταθέτουν μαζικά για π.χ. ένα μήνα τα νομιμοποιητικά κυκλοφορίας των οχημάτων τους; Μάλλον το αντίθετο. Ως έχει η πρόταση είναι θετική επί της αρχής αλλά πάσχει θεαματικά στη διασφάλιση των δικαιωμάτων όσων έχουν πραγματικά προβλήματα που τα ενέτεινε η οικονομική κρίση. Για ποιό λόγο να πληρώσει κάποιος ασφάλιστρα για χρονικό διάστημα κατά το οποίο επιλέγει να μην κυκλοφορεί αλλά να έχει το όχημα του σταθμευμένο σε ιδιωτικό χώρο; Για να μη θεωρηθεί λοιπον το μέτρο σκανδαλωδώς μεροληπτικό υπέρ των συμφερόντων των ασφαλιστικών εταιριών, υπάρχουν λύσεις. Προσωπικά, προτείνω: καθιέρωση ειδικής πρόβλεψης όπου με απλή δήλωση με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας (με email, fax, συστημένη επιστολή) προς την ασφαλιστική εταιρία, να ισχύει προσωρινή αναστολή ασφαλιστικής κάλυψης (σε βήματα μηνός, δηλ. για τουλάχιστον 30 ημέρες ή πολλαπλάσια του ενός μηνός) λόγω ακινησίας και άμεση πίστωση / επιστροφή του αναλογούντος ασφαλίστρου λόγω αχρεωστήτου χωρίς τα τωρινά τερτίπια των ασφαλιστικών περί έγκαιρης προειδοποίησης ενός μηνός κλπ. Η δήλωση προσωρινής ακινησίας να προωθείται άμεσα από την ασφαλιστική εντός 24ωρου στο μηχανογραφικό του ΚΕΠΥΟ. Απλό σαν το αυγό του Κολόμβου. Έτσι επιλύεται ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, εξασφαλίζεται η επιβεβλημένη από το Σύνταγμα αναλογικότητα (δεν γίνεται να με υποχρεώνει το κράτος να πληρώνω ασφάλιστρα ενός έτους για πραγματική ασφάλιση τριμήνου) και ενισχύεται η πίστη της κοινωνίας στην δικαιοσύνη της υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων. Αν προκύπτει κάποια επιβάρυνση κόστους για τις ασφαλιστικές, να μετακυλιστεί στα ασφάλιστρα όσων όντως κυκλοφορούν. ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ, ΠΛΗΡΩΝΕΙ.