Αρχική Τροποποίηση συνταξιοδοτικής νομοθεσίαςΆρθρο 04: Ρύθμιση Άλλων Συνταξιοδοτικών ΘεμάτωνΣχόλιο του χρήστη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ | 3 Φεβρουαρίου 2013, 22:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ' | 3 Φεβρουαρίου 2013, 22:04

    Το θέμα της απαγόρευσης ή του περιορισμού της εργασίας των συνταξιούχων είναι, όπως οι περισσότεροι των προηγουμένων έχουν γράψει, σαφώς αντισυνταγματικό. Όταν ο εργασιακός βίος ενός ανθρώπου λήγει με την έξοδό του στη σύνταξη σημαίνει ότι αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει. Λαμβάνει μια σύνταξη η οποία αναλογεί σε αυτά που πρόσφερε όσο εργαζόταν κλπ. Δεν υπάρχει λογική στην εν ισχύ νομοθεσία που απαγορεύει στο συνταξιούχο που επιθυμεί ή έχει ανάγκη να εργαστεί, να ξεκινήσει ένα δεύτερο εργασιακό βίο. Και εισφορές θα πληρώνει και το εισόδημά του θα συμπληρώνει, μιας και οι περισσότεροι έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση. Εξ άλλου, όπως και κάποιος άλλος έγραψε πριν, αυτός που έχει ανάγκη να εργαστεί γιατί δεν τα βγάζει πέρα, θα εργαστεί έστω και παράνομα. Επίσης μερικά άλλα σημεία στη σχετική νομοθεσία που δείχνουν να στερούνται λογικής: α. Ο εν ενεργεία στρατιωτικός έχει δικαίωμα να παρέχει διδακτικό έργο παράλληλα με τα υπηρεσιακά του καθήκοντα, σε δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα, έως 4Ω την εβδομάδα. Για ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν υφίσταται κανένας περιορισμός. β. Στο συνταξιούχο δεν υπάρχει διαχωρισμός αλλά επιτρέπεται η εργασία με τον περιορισμό των 10Ω max την εβδομάδα. Δηλ ως εν ενεργεία μπορώ να διδάσκω σε φροντιστήρια όσο θέλω και να αναλώνω εκεί όλο μου το δυναμικό και να αμείβομαι παράλληλα με το μισθό μου, αλλά όχι σε κρατικά σχολεία. Ως συνταξιούχος δε που και ανάγκη περισσότερη για συμπλήρωμα των αποδοχών μου έχω και με την υπηρεσία μου έχω τελειώσει, υπάρχει ο περιορισμός των 10Ω.