Αρχική Τροποποίηση συνταξιοδοτικής νομοθεσίαςΆρθρο 04: Ρύθμιση Άλλων Συνταξιοδοτικών ΘεμάτωνΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Καπέλιος | 5 Φεβρουαρίου 2013, 23:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Καπέλιος' | 5 Φεβρουαρίου 2013, 23:38

    Το δικαίωμα στην εργασία κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα στο άρθρο 22, όπου ορίζεται ότι: «Η εργασία αποτελεί δικαίωμα που προστατεύεται από το Κράτος που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζομένου…». Οι περιορισμοί στο δικαίωμα εργασίας κάθε πολίτη είναι αντισυνταγματικοί. Το ίδιο και των συνταξιούχων όταν αυτοί δεν καλύπτουν δημόσιες και έμμισθες θέσεις εργασίας. Δεν είναι προς όφελος της οικονομίας ούτε του κοινωνικού συνόλου, ούτε σύμφωνο με τη συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας «να μεριμνά για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης» ο περιορισμός στο δικαίωμα της εργασίας των συνταξιούχων και ιδιαίτερα όταν αυτοί είναι αυτοαπασχολούμενοι. Δεν είναι ούτε λογικό αλά ούτε και δίκαιο, οι συνταξιούχοι που έχουν τη διάθεση να επενδύσουν και ν’ αναλάβουν το ρίσκο του ελεύθερου επαγγελματία σε μια ανταγωνιστική αγορά, να εξαναγκάζονται λόγω περικοπών στη ήδη κουτσουρεμένη σύνταξη, στην αδράνεια που συνθλίβει την ψυχική τους υγεία και την προσωπικότητά τους. Οι περιορισμοί στην εργασία του συνταξιούχου, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την συνταγματική επιταγή «της ηθικής και υλικής εξύψωσης του κάθε εργαζόμενου δια μέσου της εργασίας…», και μάλιστα χωρίς να εξυπηρετείται επί της ουσίας, κάποιο υπέρτερο αγαθό ούτε κανένα γενικότερο συμφέρον. Οι διατάξεις αυτές περιορίζουν υπέρμετρα τα δικαιώματα του συνταξιούχου, ιδιαίτερα στην περίπτωση, που αυτός έχει συμπληρώσει τα προβλεπόμενα από το νόμο χρόνια υπηρεσίας, έχει καταβάλει τις προβλεπόμενες νόμιμες κρατήσεις στα ασφαλιστικά του Ταμεία και έχει εκπληρώσει εν γένει, όλες τις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις. Ακόμη περισσότερο άδικες και ακατανόητες είναι οι περιοριστικές αυτές διατάξεις για εκείνους τους συνταξιούχους στρατιωτικούς οι οποίοι αφού υπηρέτησαν επί 35 πραγματικά χρόνια την υπηρεσία τους, τερμάτισαν ευδοκίμως την υπηρεσία τους με αυτεπάγγελτη αποστρατεία, δηλαδή με μονομερή απόφαση της υπηρεσίας, και χωρίς τη δική τους θέληση. Αυτό είναι σύνηθες φαινόμενο στην πλειοψηφία των στρατιωτικών, στην ηλικία των 51-53 ετών. Προτείνεται λοιπόν να εξαιρεθούν απο οποιασδήποτε περικοπές στη σύνταξή τους, όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι συνταξιούχοι, αφού όχι μόνον δεν στερούν θέσεις εργασίας σε κανένα, αλλά αντιθέτως δημιουργούν θέσεις εργασίας χάρις στην επαγγελματική τους δραστηριότητα, και παράλληλα συμβάλουν στην αύξηση των εσόδων του κράτους, αφού παράγουν πλούτο και αυτός φορολογείται. Για τους συνταξιούχους που θα εργάζονται με εξηρτημένη σχέση εργασίας Προτείνεται να μην περικοπή κανένα ποσόν από την σύνταξη γι αυτούς: α). που έχουν συμπληρώσει 35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας, ανεξαρτήτως ηλικίας, β). αυτοί αποστρατεύτηκαν αυτεπάγγελτα και ευδόκιμα, (δηλαδή χωρίς την θέλησή τους αλλά και χωρίς να χαρακτηρίζονται ελλιπείς ), ανεξαρτήτως πραγματικών ετών υπηρεσίας και με την προϋπόθεση να είναι άνω των 45 ετών, και γ) να μην υπόκεινται σε κανένα περιορισμό, κάθε εργαζόμενος συνταξιούχος μετά την συμπλήρωση του 60 έτους της ηλικίας τους, διότι προφανώς αυτός εργάζεται από πιεστική ανάγκη επιβίωσης κι όχι για πλουτισμό. Οι νομοθέτες πρέπει να λάβουν υπόψη τους, ότι οι συνταξιούχοι που εργάζονται και παράγουν, αντί να κάθονται στα καφενεία, συνεισφέρουν στην οικονομία, και στα έσοδα του κράτους, αφού το εισόδημά τους από την εργασία τους, φορολογείται, προστιθέμενο στο ποσόν της σύνταξής τους και μάλιστα, λόγω αυξήσεως του ποσού, με υψηλότερο συντελεστή φορολόγησης. Η αναστολής μέρους ή ολόκληρης της σύνταξης λόγω εργασίας, δεν συνάδει με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και είναι ξεπερασμένες πρακτικές ολοκληρωτικών καθεστώτων.