Αρχική Τροποποίηση συνταξιοδοτικής νομοθεσίαςΆρθρο 04: Ρύθμιση Άλλων Συνταξιοδοτικών ΘεμάτωνΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Καπέλιος | 6 Φεβρουαρίου 2013, 20:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Καπέλιος' | 6 Φεβρουαρίου 2013, 20:03

    Αξιότιμε κ. Υπουργέ, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Συντάγματος «Ο καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη…». Το Σύνταγμα λοιπόν κατοχυρώνει ΡΗΤΑ την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την ελεύθερη συμμετοχή στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας. Το δικαίωμα της εργασίας, ως κοινωνικό δικαίωμα θεμελιώνεται στο άρθρο 22 του Συντάγματος και αποβλέπει «…στην ηθική και υλική ανύψωση του εργαζόμενου…». Το δικαίωμα στην εργασίας, λοιπόν, όπως και η ελευθερία στην εργασία, στοχεύει στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την ελεύθερη συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική αλλά και πολιτική ζωή του τόπου. Οι περιορισμοί λοιπόν στους εργαζόμενους συνταξιούχους που προτείνονται με τη ρύθμιση της παραγράφου 5β, του άρθρου 4 δεν έχουν μόνο οικονομικές επιπτώσεις γι αυτούς, αλλά και άμεσο κοινωνικό και πολιτικό κόστος αφού τους θέτει στο περιθώριο. Το 2004, σε ηλικία 53 ετών και μετά από 35 χρόνια πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας ως αξιωματικός- πιλότος και μηχανικός Αεροσκαφών, η υπηρεσία με έκρινε ευδοκίμως τερματίσαντα την σταδιοδρομία μου και με έθεσε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία, δηλαδή αποστρατεύτηκα χωρίς την θέλησή μου. Μετά την αποστρατεία μου, και σύμφωνα με την συνταξιοδοτική νομοθεσία, , μου απενεμήθη η προβλεπόμενη σύνταξη του στρατιωτικού, το ύψος της οποίας ορίστηκε σε συνάρτηση με τα χρόνια υπηρεσίας μου, των κρατήσεων που μου έγιναν στο μισθό μου κατά την ενεργό μου υπηρεσία και εν γένει με όλες τις προϋποθέσεις που θέτουν οι σχετικές συνταξιοδοτικές διατάξεις. Δηλαδή η απονομή και ο υπολογισμός της συντάξεώς μου, έγινε μετά από 35 χρόνια εργασίας, σύμφωνα με το νόμο και δεν μου χαρίστηκε απολύτως τίποτε. Η αποστρατεία μου, στα 53 χρόνια της ζωής μου με υποχρέωσε ξαφνικά σε αδράνεια και με απέκλεισε από την ενεργό συμμετοχή στα δημόσια πράγματα, αλλά και στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου μου, ενώ αισθανόμουν ακόμη χρήσιμος και παραγωγικός, με πολύ ενέργεια και διάθεση για δημιουργία. Αποφάσισα λοιπόν σε αυτή την ηλικία να κάνω μια καινούργια αρχή, και αντί να περιφέρομαι ασκόπως, να διοχετεύσω την ενέργειά μου και τις εμπειρίες μου στη μελέτη της νομικής επιστήμης που πάντα με γοήτευε, και να φοιτήσω στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησα με βαθμό λίαν καλώς τον Αύγουστο του 2009. Το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους άρχισα την προβλεπόμενη από το νόμο 18μηνη άσκηση δικηγορίας σε γνωστό δικηγορικό Γραφείο του Βόλου. Τον Ιούνιο του 2011, μετά από επιτυχείς εξετάσεις,(1ος μεταξύ των δεκαπέντε ασκουμένων εκ Βόλου) στο Εφετείο της Λάρισας και την έκδοση του σχετικού ΦΕΚ από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, διορίστηκα δικηγόρος στο Πρωτοδικείο του Βόλου, χωρίς ποτέ να κάνω έναρξη δραστηριότητας ως δικηγόρος, εξ αιτίας των ξαφνικών εμποδίων που έβαζε ο αντισυνταγματικός κατά τη εκτίμησή μου νόμος 3865/2010, ο οποίος με υποχρέωνε να στερηθώ ένα σημαντικό ποσοστό της δεδουλευμένης και νόμιμα χορηγηθείσης συντάξεώς μου, στην περίπτωση που ασκούσα δικηγορία. Σας ερωτώ κ. Υπουργέ των Οικονομικών, και δια μέσου εσάς, ερωτώ ολόκληρη την τριτοκομματική κυβέρνηση, όπως και το Νομοθετικό Σώμα που ψηφίζει αυτούς τους νόμους, γιατί με καταδικάζετε στην αδράνεια και στην διάψευση ενός ονείρου για το οποίο εργάστηκα επίμονα και σκληρά και δεν μου επιτρέπετε να το ζήσω; Ποια είναι η βλάβη που θα προκαλέσω στο κοινωνικό σύνολο, ώστε να μου στερείτε τη νόμιμη και με πολύ κόπο και θυσίες αποκτηθείσα δυνατότητα να ασκήσω το λειτούργημα του δικηγόρου και να αισθανθώ ενεργό μέλος της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του Βόλου, ως μάχιμος δικηγόρος; Η συνείδησή μου δεν μου επιτρέπει και δεν επιθυμώ να εργαστώ παράνομα και φοροδιαφεύγοντας σε κάποιο δικηγορικό Γραφείο και παρά τη δύσκολη εποχή, είμαι έτοιμος να αναλάβω το ρίσκο και να λειτουργήσω το δικό μου δικηγορικό Γραφείο, ικανοποιώντας μια θεμιτή φιλοδοξία μου. Τέτοιοι περιορισμοί όπως αυτοί του ν. 3865/2010 που δυστυχώς διατηρούνται στην νέα ρύθμιση, δεν είναι συμβατές με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και προσιδιάζουν μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, διότι αντιστρατεύονται τον ανταγωνισμό και την ελεύθερη αγορά και επιπλέον είναι αντιπαραγωγικοί, αφού οι συνταξιούχοι, οι οποίοι εργάζονται αντί να κάθονται στα καφενεία, όχι μόνο δε βλάπτουν αλλά συνεισφέρουν στην οικονομία, και στα έσοδα του κράτους, δίνοντας δουλειά, ως αυτοαπασχολούμενοι σε κάποιους συμπολίτες μας και το εισόδημά τους από την εργασία τους, φορολογείται με αυξημένο συντελεστή, αφού αυτό προστίθεται στο ποσόν της σύνταξής τους. Κατόπιν όλων αυτών των σκέψεων και την παράθεση προσωπικών πληροφοριών που αναγκάζομαι να δημοσιοποιήσω για πρώτη φορά, και με σκοπό την άρση των πρόδηλων αδικιών, αιτούμαι και σας προτείνω, να εξαιρεθούν από οποιασδήποτε περικοπές στη σύνταξή τους, οι αυτοαπασχολούμενοι συνταξιούχοι, οι οποίοι λαμβάνουν τη σύνταξη ως νόμιμο δικαίωμα και όχι ως δώρο, όπως αντιμετωπίζεται από την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 5β, του άρθρου 4. Μετά τιμής, Ιωάννης Καπέλιος Αντιστράτηγος ε.α.