Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Καρτσώνης' | 8 Φεβρουαρίου 2013, 14:47

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Δυστυχώς και στο παρόν νομοσχέδιο (8-2-2013)δεν αντιμετοπίζεται η άδικη, άνιση και αδικαιολόγητη αντιμετώπιση των επιζώντων συζύγων που εργάζονται (όχι συνταξιούχοι) στο Δημόσιο ή στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, όταν ο θανών(-ούσα)σύζυγος εργαζόταν στο Δημόσιο ή Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα. 1)Περικόπτεται η σύνταξη χηρείας κατά 70%*70%=21% και κατά την πρώτη τριετία, και για όσο διάστημα εργάζεται. 2) Δεν υπολογίζεται συντάξιμος ο χρόνος εργασίας τους (με παράλληλη λήψη της συντάξεως χηρείας (21%)και δεν απαλάσσεται από την καταβολή εισφορών της εργασίας του, εκτός αν κάνει αναστολή της σύνταξης χηρείας (21%) ή την επιστρέψει. Ελπίζω αυτή την φορά να διορθωθεί η άνιση και άδικη αντιμετώπιση. Και με αναδρομική ισχύ,ώστε να μην υπάρχουν "τυχεροί και άτυχοι" επιζώντες-χηρεύσαντες συμπολίτες. Το 2010 είχα επισημάνει το πρόβλημα στην δημόσια διαβούλευση του Ν.3863/2010 (( http://www.opengov.gr/minlab/?p=24 )) Εστάλει τότε και η παρακάτω επιστολή στους αρμόδιους Υπουργούς α)Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων,β) Οικονομικών γ) και στο τότε Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. " Θεσσαλονίκη 8-7-2010 ΘΕΜΑ: Συντάξεις επιζώντων συζύγων εργαζομένων στον Δημόσιο Τομέα. Κύριοι Υπουργοί, χαίρετε. Δυστυχώς και στα δύο ασφαλιστικά νομοσχέδια (Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης, Υπουργείου Οικονομικών) δεν αίρονται οι δυσμενείς, άνισοι και άδικοι περιορισμοί (μείωση70%, μη συντάξιμος χρόνος υπηρεσίας) στις συντάξεις επιζώντων συ- ζύγων (χηρείας) που εργάζονται στον δημόσιο τομέα, όταν ο αποθανών σύζυγος ήταν εργαζόμενος στον δημόσιο τομέα, ασχέτως σχέσεως εργασίας (ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου, )και ασφαλιστικού φορέα. Δεν αίρονται οι άνισες, άδικες και δυσμενείς διακρίσεις εις βάρος τους, καθόσον στα σχετικά άρθρα για τις συντάξεις των επιζώντων συζύγων και για την απασχόληση των συνταξιούχων ( άρθρα 13 ( παρ. 1), 16 ( παρ. 3) νομοσχεδίου Υπουργείου Εργασίας, και άρθρα 8 ( παρ.2), 10 (παρ. 1) νομοσχεδίου Υπουργείου Οικονομικών)δεν προβλέπεται εξαίρεση επιζώντων συζύγων από τις παραμένουσες όπως ισχύουν διατάξεις: Α) Παρ. 14 άρθρου 8 ν.2592/1998 (μείωση, κατά 70% των συντάξεων γενικώς (και χηρείας) συνταξιούχων δημόσιου τομέα που χορηγούνται από ασφαλιστικούς οργανισμούς αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων που υπηρετούν στον δημόσιο τομέα και λαμβάνουν σύνταξη (και χηρείας) και αποδοχές). Β) Παράγραφοι 1έως 7α άρθρου58 του π. δ. 169/2007 (μη συντάξιμος χρόνος υπηρεσίας όταν λαμβάνονται σύνταξη και αποδοχές ή συντάξιμος με αναστολή της σύνταξης. Δεν εξαιρούνται οι επιζώντες σύζυγοι). Παρ. 1 άρθρου 17 ν. 1489/1984 (δεν αναφέρεται) που τροποποίησε την παρ.1 άρθρου 6 ν. 1379/1983 Το παραπάνω πρόβλημα έκανα γνωστό με σχόλιό μου στην διαβούλευση για το ασφαλιστικό στις 20-4-2010, 23:56 (196οσχόλιο 4ου κεφαλαίου). Περίπτωση χορήγησης από το ΙΚΑ σε χήρο,εργαζόμενο δημόσιο υπάλληλο, μειωμένης κατά 70% σύνταξης θανάτου ασφαλισμένης στο ΙΚΑ με τις κοινές διατάξεις, εργαζόμενης σε ΝΠΙΔ με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, χαρακτηρίζοντάς τον ως συνταξιούχο ευρύτερου δημόσιου τομέα. Η χηρεία δεν είναι επιλογή ούτε προνόμιο. Είναι το βαρύ κτύπημα της μοίρας που ανατρέπει την ζωή του επιζώντα συζύγου και της οικογένειάς του. Είναι μια τρομερά δύσκολη κατάσταση για όποιον την βιώνει. Γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν συμβαίνει σε μέση ή ώριμη ηλικία και υπάρχουν παιδιά ανήλικα ή ενήλικα εξαρτώμενα οικονομικά από τον επιζώντα γονέα (φοιτητές, άνεργοι, στρατιώτες)και έχουν αναληφθεί οικονομικές υποχρεώσεις (στεγαστικά δάνεια) βασισμένες στο προ του θανάτου οικογενειακό εισόδημα. Γίνεται τραγική και αβάσταχτη όταν ο επιζών σύζυγος της συγκεκριμένης κατηγορίας διαπιστώνει την δυσμενή, άνιση, άδικη και αδιανόητη αντιμετώπιση από την μη εφαρμογή των γενικών διατάξεων για τις συντάξεις χηρείας ( παρ. 1 και 2 άρθρου 62, παρ. 6 (περ. α) του ν. 2676/1999,δηλαδή τριετή καταβολή στο ακέραιο και μείωση 50% μετέπειτα για εργαζόμενο ή συνταξιούχο επιζώντα σύζυγο, χωρίς επίπτωση στο συντάξιμο της εργασίας του ), αλλά διαπιστώνει τους δυσμενείς και άδικους περιορισμούς ( μείωση 70% και στην τριετία (π.14, άρθ. 8, ν.2592/1998), μη συντάξιμο της εργασίας του(π. 1 - 7 α, π.δ. 169/2007)). Και τέλος γίνεται τραγικότατη όταν ο επιζών σύζυγος (εργαζόμενος στον δημόσιο τομέα) καλείται να επιλέξει μεταξύ της σύνταξης χηρείας (μειωμένης κατά 70%) και του συντάξιμου του χρόνου υπηρεσίας του. « Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα ». Και το ερώτημα παραμένει. Προς τι αυτή η άνιση και άδικη αντιμετώπιση; Ποια η διαφορά της κατάστασης χηρείας μεταξύ αυτής της κατηγορίας και των υπολοίπων επιζώντων συζύγων; Κύριοι Υπουργοί. Ευελπιστώ στην κατανόηση του προβλήματος αυτής της κατηγορίας επιζώντων συζύγων Ευελπιστώ στην ισότιμη και με κοινωνική δικαιοσύνη αντιμετώπισή του, διαγράφοντας αυτούς τους άδικους περιορισμούς, με κατάλληλη διάταξη, χωρίς διαχωρισμό σε παλιούς ή νέους και ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα, εξαντλώντας κάθε περιθώριο, όπως προέτρεψε και ο κύριος Πρωθυπουργός στην ομιλία του στην Βουλή στις7-7-2010. Ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας. """ Κωνσταντίνος Καρτσώνης Θεσσαλονίκη Πα. 8-2-2013 (14.56)