Αρχική ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣΆρθρο 04: Φορολογική κατοικίαΣχόλιο του χρήστη Χρήστος | 4 Ιουλίου 2013, 10:45
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η προσθήκη των νομικών προσώπων/ οντοτήτων ως φορολογικών κατοίκων Ελλάδος με βάση τον τόπο άσκησης πραγματικής διοίκησης είναι σημαντική και καινοτόμος για το φορολογικό σύστημα της χώρας. Όμως οι παράμετροι προσδιορισμού του τόπου διοίκησης παρ.4 είναι εξαιρετικά γενικοί με δεδομένο μάλιστα πως μέσω των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας (internet, call/ video conference κλπ)και της πρακτικής συνεχούς μετακίνησης και διαμονής μελών ΔΣ, στελεχών κλπ. στο εξωτερικό θα μπορούσε να κριθεί διασταλτικά ότι ο τόπος διοίκησης για παράδειγμα μιας θυγατρικής στο εξωτερικό ελληνικής μητρικής εταιρίας είναι η Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι τεράστια προβλήματα, ακόμα και διπλής φορολόγησης, σε ελληνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται με θυγατρικές τους στο εξωτερικό. Επειδή υπάρχει διεθνής εμπειρία και από άλλα κράτη που εφαρμόζουν χρόνια τέτοιους κανόνες προτείνεται: α) η απάλειψη των παραμέτρων γ) και ζ) από την παρ. 4 του άρθρου 4 και β) η εξέταση εάν ένα νομικό πρόσωπο/ οντότητα είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος με βάση τον τόπο άσκησης πραγματικής διοίκησης να γίνεται στις περιπτώσεις όπου το αυτό το νομικό πρόσωπο/ οντότητα είτε δεν υπόκειται σε φόρο στη χώρα που βρίσκεται είτε ο φόρος που θα οφειλόταν είναι λιγότερος από το 60% που θα όφειλε σύμφωνα με την ελληνική φορολογική νομοθεσία (σύνδεση με παρ.7 άρθρου 51Α του ισχύοντος κώδικα φορολογίας ή παρ.6 του άρθρου 65 του υπό διαβούλευση κειμένου.)