Αρχική ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣΆρθρο 31: Αντικειμενικές δαπάνες και υπηρεσίεςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Σαββόπουλος | 4 Ιουλίου 2013, 19:04
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Τα τεκμήρια διαβίωσης πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως μέτρο ελέγχου, και όχι ως μέτρο φορολόγισης. Είναι αδιανόητο να φορολογούνται άνεργοι με τεκμήρια, εκτός και αν ο στόχος είναι η εξαθλίωση του πληθυσμού και η απαλλοτρίωση όσων περιουσιακών στοιχείων τους απομένουν. Κράτος που χτυπάει όσους πολίτες του είναι πεσμένοι κάτω αντί να κοιτάξει να τους βοηθήσει να ξανασταθούν στα πόδια τους δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο δηλωθέν και στο τεκμαρτό εισόδημα κάποιου φορολογούμενου, η σωστή χρήση των τεκμηρίων θα ήταν κάποιος υπάλληλος στην εφορία ή το ΣΔΟΕ (ή όποια άλλη υπηρεσία θα ασχολείται με αυτά στο μέλλον) να αναλάβει να ελέγξει την κίνηση των λογαριασμών του φορολογούμενου και τα περιουσιακά του στοιχεία. Αν υπάρχουν ενδείξεις φοροδιαφυγής, τότε και μόνο τότε θα πρέπει να ενοχλείται ο φορολογούμενος, ο οποίος θα πρέπει να εξηγήσει στους αρμόδιους υπάλληλους τι συμβαίνει. Αν δεν υπάρχουν ενδείξεις φοροδιαφυγής, ο φορολογούμενος θα πρέπει να πληρώσει φόρους με βάση το δηλωθέν εισόδημα.