Αρχική ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣΆρθρο 01: Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ | 5 Ιουλίου 2013, 13:55
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
|
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Μια γενική πρόταση: Τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις να υπακούν στην λογική για να μπορούν να εισπραχθούν αλλά και να μην δημιουργούν ακραίες αντιδράσεις ακόμη και αυτοκτονικές τάσεις. Επίδειξη στείρας σκληρότητας, προς παραδειγματισμό, το μόνο που κατορθώνει είναι να προκαλεί Καταρχάς πρέπει να γίνει πρόβλεψη πως το κάθε πρόστιμο θα τελεί σε άμεση συνάρτηση με το ποσό του φόρου που απωλέσθηκε ή καθυστέρησε. Άυτό επιβάλλει η αρχή της αναλογικότητας που είναι βασική αρχή, που προβλέπεται στο Σύνταγμα και στο Κοινοτικό Δίκαιο. Δεν είναι δυνατό π.χ. να ορίζεται ποινή 300 ευρώ για μη παρακράτηση και απόδοση φόρου σε τιμολόγιο υδραυλικού όταν η παράβαση μπορεί για παράδειγμα να μην αφορά ούτε καν ένα ευρώ (π.χ. 3% μιας επισκευής-τεχνικής εργασίας αξίας 30 ευρώ).