Αρχική ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣΆρθρο 15: Φορολογικός συντελεστήςΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Ψυχογιός | 7 Ιουλίου 2013, 11:51
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι προφανές από τα υποβληθέντα σχόλια, ότι η προκείμενη διάταξη έχει ξεσηκώσει την γενική κατακραυγή και την κοινή αποδοκιμασία και δικαίως. Μπορεί ένας φορολογικός νόμος να έχει εισπρακτικό στόχο, αλλά για να γίνεται αποδεκτός από τους φορολογούμενους πρέπει να έχει ένα κάποιο ηθικό υπόβαθρο πράγμα που στερείται η περιληφθείσα διάταξη στο νέο νομοσχέδιο. Δεν είναι νοητή μια τέτοια μεταστροφή για την φορολόγηση του ασφαλίσματος σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, ψηφίστηκε ο νόμος 4010, ο οποίος προβλέπει ρητά την φορολόγηση των ασφαλίστρων του εργοδότη προς 15% και σε συνδυασμό με την φορολόγηση της απόδοσης του συσσωρευμένου κεφαλαίου επίσης προς 15%, με βάση τον νόμο 2238/1994, επιτυγχάνεται η επιδιωκόμενη φορολόγηση του συνολικού ασφαλίσματος προς 15%, με εξάντληση της υποχρέωσης του δικαιούχου. Ακόμα και η Ένωση των Ασφαλιστικών Εταιρειών είχε αποστείλει προς το Υπουργείο Οικονομικών, πριν από την κατάθεση στην Βουλή του προηγούμενου νομοσχεδίου, επιστολή με συγκεκριμένη πρόταση, η οποία κατέληγε: «Κατά συνέπεια οι παροχές αυτές (εργοδοτικές εισφορές) εν τη γενέσει τους, δεν αποτελούν επ ουδενί εισόδημα του εργαζομένου, αφού δεν έχει πρόσβαση σε αυτές παρά μόνο μετά την πάροδο ετών και υπό προϋποθέσεις. Επί πλέον, ο χαρακτηρισμός τους στο σύνολό τους ως εισοδήματος της χρήσης κατά την οποία εισπράττονται, με αποτέλεσμα την φορολόγησή τους με τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή, συνιστά αναιτιολόγητη διάκριση εις βάρος των μισθωτών. Εάν επιβληθεί φόρος σε λογικό ποσοστό επί του ασφαλίσματος που καταβάλλεται στη λήξη για το μέρος που αφορά εισφορά της εργοδότριας εταιρείας, το κράτος μπορεί να προσδοκά σε σημαντικά φορολογικά οφέλη.» Τι μεσολάβησε από τον Ιανουάριο και πως δικαιολογείται και πώς να γίνει αποδεκτή η νέα διάταξη η οποία επιβάλλει την επαναφορολόγηση της απόδοσης και συνιστά αναιτιολόγητη διάκριση εις βάρος μισθωτών και συνταξιούχων; Για τον λόγο αυτό έχει επιφέρει και την γενική αποδοκιμασία, διότι με την ισχύουσα νομοθεσία το ασφάλισμα φορολογείται ήδη προς 15%.