Αρχική ΚΩΔΙΚΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣΆρθρο 01: Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Ανδρέας Π. | 7 Ιουλίου 2013, 18:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Π.' | 7 Ιουλίου 2013, 18:45

    Κύριε υπουργέ, Την ώρα που γράφω αυτά τα σχόλια είναι απόγευμα παραμονής της λήξης της διαβούλευσης και παρατηρώ ότι μόνο 335 περίπου πολίτες έχουν να πουν κάτι για ένα τόσο σοβαρό θέμα που αφορά όλους. Προφανώς σκέφθηκαν ότι μετά τις καταιγιστικές αλλαγές των τελευταίων χρόνων, δεν θ' αλλάξει κάτι σε ότι σχεδιάζετε η σας συμβουλεύουν να κάνετε. Προσωπικά και ως μη επαγγελματίας περί των οικονομικών η νομικών έχω να παρατηρήσω τα εξής: Ο ΚΦΕ είναι πολύ ΜΕΓΑΛΟΣ για να είναι κατανοητός από όλους τους πολίτες. Η μεγαλύτερη επιτυχία σας θα ήταν ένας κώδικας ΑΠΛΟΣ, ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ (με επεξηγηματικες διατάξεις βέβαια) και ο οποίος θα είναι ίδιος για τα επόμενα εκατό χρόνια. Οι συνεχείς αλλαγές των τελευταίων χρόνων δεν δείχνουν συνέχεια και συνέπεια του κράτους. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι στην αρχαία Αθήνα για την οποία υπερηφανευόμαστε, τα φορολογικά βάρη επιβάρυναν τους πλουσιότερους, και πάλι ο φόρος ήταν η δεκάτη (10%), δεν τους έπαιρναν την μισή περιουσία, αντίθετα με αυτό που γίνεται στις μέρες μας και την επιβάρυνση των ασθενέστερων με κάθε είδους φόρους. Αν θέλετε ο ΚΦΕ να είναι δίκαιος και όχι απλά ένας φοροεισπρακτκός μηχανισμός πρέπει κατ' αρχή να προσδιορίζει το πραγματικό εισόδημα για κάθε φορολογούμενο. Γνωρίζετε καλά ότι οι αντικειμενικές δαπάνες είναι ένα απίθανο κατασκεύασμα που δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει και έσοδο στην αντίστοιχη χρονική περίοδο, δηλαδή να ξοδέψει κάποιος λίγα ευρώ για να συντηρήσει σπίτι η αυτοκίνητο που απόκτησε σε προηγούμενο χρόνο με ευνοικότερες συνθήκες. Αντίθετα είναι απολύτως βέβαιο ότι για να επιβιώσει ένας άνθρωπος για ένα χρόνο θα χρειαστεί κάποιο ποσό, π.χ. 5000 ευρώ για διατροφή, στοιχειώδη ένδυση, κλπ. Άρα δεν υπάρχουν αντικειμενικά έσοδα, αλλά αντικειμενικά ΕΞΟΔΑ. Θέλοντας να είμαι συνεπής με όσα έγραψα παραπάνω περί απλότητας και θεωρώντας ότι υπάρχουν πολλοί αρμοδιώτεροι από εμένα περί των οικονομικών, καταλήγω με τις εξής προτάσεις για ένα ΚΦΕ που θα βλέπει μπροστά του το μέλλον και την ανάπτυξη: 1. Διατήρηση λογικού αφορολόγητου ορίου (γνωρίζετε καλύτερα από μένα τα standard deduction, personal exemption του αμερικάνικου φορολογικού συστήματος 2. Λογικοί, όχι δρακόντιοι φορολογικοί συντελεστές, π.χ. 10% για τα 10.000 ευρώ, 15% για τα επόμενα 30.000 ευρώ (40.000 σύνολο). Ταυτόχρονα αυστηρότερες ποινές για αυτούς που δεν δηλώνουν εισοδήματα. Μ' αυτό τον τρόπο θα υπάρχει κίνητρο για σωστή δήλωση των εισοδημάτων. 3. Κατάργηση των τεκμαρτών εισοδημάτων. Αν συμφωνείτε με τα πιο πάνω θα μου πείτε ενδεχομένως εντάξει αλλά εδώ η χώρα καίγεται και μ' αυτά δεν "βγαίνουμε". Η απάντηση είναι ότι τα πιο πάνω αφορούν τον μόνιμο ΚΦΕ που θα θέλαμε να έχουμε και οι πρόσθετες ανάγκες θα καλυφθούν με προσωρινά και όχι μόνιμα μέτρα. Με τιμή, Α.Π.