• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Κ.' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 23:22

    Ο φόρος κληρονομιάς και ο φόρος στις γονικές παροχές είναι ένας απόλυτα δίκαιος φόρος. Πολύ πιο δίκαιος από το φόρο που επιβάλλεται στα εισοδήματα που έχει κάποιος από την εργασία του. όποιος έχει την τύχη να κληρονομεί μεγάλες περιουσίες οφείλει να αποδίδει τον ανάλογο φόρο, όπως γίνεται και στις ευνοούμενες χώρες του εξωτερικού. Δεν είναι καθόλου άδικο για όποιον κληρονομεί 5 και 6 ακίνητα να δίνει τα 2 σε φόρους. Ειδάλλως θα φτάσουμε,αν δεν έχουμε ήδη φτάσει, στο σημείο η πλειοψηφία να εργάζεται σκληρά και να φορολογείται για τον ιδρώτα της, και οι κατέχοντες και έχοντες να απολαμβάνουν ακοπίαστα τις έτοιμες περιουσίες που βρήκαν, και τα εισοδήματα που αυτές από μόνες τους παράγουν, χωρίς να ιδρώνουν στο ελάχιστο. Είναι αυτό κοινωνικά δίκαιο; Ένας σκληρά εργαζόμενος να δουλεύει μια ζωή για να αποκτήσει ένα σπίτι, και οι λίγοι και εκλεκτοί να απαιτούν να μένουν ανέγγιχτες περιουσίες παππούδων και προπαππούδων για τις οποίες όχι μόνο οι κληρονόμοι δεν κοπίασαν, αλλά και οι οποίες στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι αποτέλεσμα ανίερων συναλλαγών του παρελθόντος. Ο πλούτος,όποια μορφή κι αν έχει, είναι δίκαιο να φορολογείται.Και η λιγότερο άδικη φορολόγηση είναι αυτή της ιδιοκτησίας για την οποία ο ιδιοκτήτης δεν κοπίασε. Αν εγώ δηλαδή είμαι εργατικός,έξυπνος, τυχερός ή ό,τι άλλο και αποκτήσω 10 ακίνητα, αυτομάτως η κόρη μου,γιατί έτυχε να έχει εμένα πατέρα, θα παραπονεθεί που θα αναγκαστεί να δώσει τα 4 σε φόρους; Ίσα ίσα που θα έπρεπε να πει και ευχαριστώ για την καλή της τύχη. Να έχει ένα πλεονέκτημα στη ζωή της,ναι, αλλά όχι και να απαιτεί κληρονομικώ δικαίω, να μην έχει καμία υποχρέωση. Αυτού του είδους οι απαιτήσεις είναι χαρακτηριστικά άλλων πολιτευμάτων και όχι της δημοκρατίας.