Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΒΑΝΑΣ' | 25 Οκτωβρίου 2013, 10:50

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΟΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ (Μη επανεξέταση του χαρακτηρισμού των εκτός σχεδίου κτημάτων του περιουσιολογίου) Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα έτσι ώστε να είναι ισχυρός και να μην επανεξετάζεται ο χαρακτηρισμός των εκτός σχεδίου εκτάσεων οι οποίες στον δασικό χάρτη και στο περιουσιολόγιο, εμφανίζονται ως ΜΗ Δασικές - των εδαφίων α, β, και γ της § 6 του άρθρου 3 του Ν.998/1979 και αυτό επειδή δεν είναι σωστό να πληρώνει κάποιος φόρο επί χρόνια για μία ΜΗ δασική έκταση και ξαφνικά η αξία της έκτασης αυτής να μηδενίζεται. Σας επισημαίνω ότι το ως άνω πρόβλημα δεν αφορά τους οικονομικά ισχυρούς, οι οποίοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να εκχερσώνουν την γη τους σε τακτά χρονικά διαστήματα, αλλά αφορά κυρίως αυτούς που κατέχουν γη χαμηλής παραγωγικότητας της οποίας η καλλιέργειά είναι ασύμφορη και αποφασίζουν - είτε για λόγους δυσπραγίας φυσικής ή οικονομικής (γέροντες κλπ), είτε για μεταναστευτικούς λόγους, είτε για λόγους μελλοντικής εκμετάλλευσης - να αφήσουν την γη τους σε αγρανάπαυση (μέθοδος βελτίωσης της παραγωγικότητας της γης). Αυτά που ενισχύουν την άποψή μου, είναι : 1. Είναι αντισυνταγματικό το να μηδενισθεί η αξία μίας ιδιοκτησίας, γιατί εμμέσως πλην σαφώς, αντίκειται στην § 2 του άρθρου 17 του Συντάγματος σύμφωνα με την οποία, «Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όταν και όπως ο νόμος ορίζει, και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση ……………..». 2. Δεν είναι δυνατόν σε μία ΜΗ δασική έκταση να δημιουργείται, μέσα σε 10 ή και 20 χρόνια, ένα «οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασόβιο κοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές)» - όπως ορίζει το δασικό οικοσύστημα η § 1 του άρθρου 3 του Ν. 998/1979 - ενώ είναι γνωστό ότι η επαναδημιουργία ενός καταστραφέντος δασικού οικοσυστήματος χρειάζεται τουλάχιστον 30 χρόνια (αναφέρεται και στο διαφημιστικό ΄΄σλόγκαν΄΄ του ΥΠΕΚΑ για την δασοπροστασία). 3. Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να δεχτούμε ότι ο ιδιοκτήτης, επιλέγοντας την αγρανάπαυση του κτήματός του επιλέγει, στην προκειμένη περίπτωση με σπορά, την δημιουργία δασικής φυτείας σε ΜΗ δασικό έδαφος (ορισμός της τεχνητής δασικής φυτείας) και εφόσον η έκταση δεν εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 38 του Ν.998/1979 (Υποχρεωτικές αναδασώσεις), έχουμε να κάνουμε με τεχνητή δασική φυτεία και σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία*, • Δεν υπάγονται στις διατάξεις της Δασικής Νομοθεσίας οι τεχνητές δασικές φυτείες που υπάρχουν ή δημιουργούνται σε ιδιωτικές γεωργικές εκτάσεις και • Η διαχείριση των τεχνητών δασικών φυτειών από τους ιδιοκτήτες τους, είναι ελεύθερη και χωρίς περιορισμούς ως προς το χρόνο και το είδος της υλοτομίας καθώς και τη μετέπειτα χρήση της γεωργικής τους έκτασης. *Βλέπε: Άρθρο 11 του Ν.3208/2003 -*- 3459/2009 απόφαση Σ.τ.Ε. -*- 221128/3848/05-09-2001 δ/γή ΥΠΕΚΑ -*- 100888/2559/ 09/08/2000 δ/γή Νομικών υποθέσεων του Υπ.Α.Αν.&Τρ. 4. Δεν είναι δυνατόν να δέχεται η πολιτεία (δασική υπηρεσία) ότι μία έκταση δεν είναι δασική και επομένως, να δέχεται ότι η χρήση της δεν υπόκειται στις διατάξεις της Δασικής Νομοθεσίας και κατόπιν να παρεμβαίνει γιατί ο ιδιοκτήτης αποφάσισε κάποια προσωρινή ή μόνιμη αλλαγή της χρήσης της. 5. Στερείται λογικής το να αναγκάζουμε κάποιον να καταστρέφει την δασική βλάστηση από μία έκταση, ίσως και με φωτιά, πριν να χρειαστεί όλη την έκταση ή τμήμα της, και αυτό γιατί από αρχαιοτάτων χρόνων είναι γνωστό ότι η βλάστηση (δασική ή μη) προσφέρει στο περιβάλλον μόνο για όσο χρόνο είναι ζωντανή. Παρατήρηση. Φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει θέμα εάν μία ιδιωτική δασωμένη έκταση αποζημιωθεί επειδή η δασική χρήση της κρίνεται αναγκαία για το δημόσιο συμφέρον.