Αρχική Ενιαίος Φόρος ΑκινήτωνΆρθρο 04-Υπολογισμός του φόρουΣχόλιο του χρήστη ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΜΑΝΔΡΑΣ Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ | 29 Οκτωβρίου 2013, 08:21
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Εν σχέση με τον «συντελεστή χρήσεως 0,5» για την χρήση «Δάσος ή Δασική Έκταση» Θέλουμε να επισημάνουμε τα πιο κάτω: Οι παλαιοί κάτοικοι του δήμου Μάνδρας (έκταση 208 τ.χ. εκ των οποίων σήμερα τα 186 τ.χ. αποτελούν ιδιωτικά δάση) ήταν ρητινοκαλλιεργητές από Τουρκοκρατίας. Το 1683 ο πασάς τους δίνει ταπί κυριότητας για το σύνολο των εδαφών της περιοχής. Έκτοτε, τα εδάφη αυτά-δασικά και μη- βρίσκονται στην πλήρη και αδιαφιλονίκητη κυριότητα των δημοτών, οι οποίοι ενεργούν νομίμως πράξεις μεταβίβασης (αγορές –δωρεές –προίκες –πλειστηριασμούς—κατασχέσεις –διαθήκες –κληρονομιές κλπ) μεταγεγραμμένες στο Υποθηκοφυλακείο. Το 1923 κάποιοι από τους παραπάνω ιδιοκτήτες παραλαμβάνουν το προβλεπόμενο εκ του Ν.Δ 17/18-10-1923 πιστοποιητικό για τις δασικές τους εκτάσεις, ενώ κάποιοι άλλοι παραμένουν με τους αρχικούς τους τίτλους. Ωστόσο, όλοι οι ιδιοκτήτες ανεξαιρέτως εξακολουθούν μεταβιβάζουν τις εκτάσεις με συμβολαιογραφικές πράξεις επικαλούμενοι τους προγενέστερους τίτλους τους και όχι το πιστοποιητικό του Ν.Δ 17/1923. Τα τελευταία 30 χρόνια, κωλυόμενοι από αλλεπάλληλες αντικρουόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις, οι συμβολαιογράφοι δεν δέχονται να προχωρήσουν σε πράξεις που αφορούν όλα τα ανωτέρω δάση του Δήμου, αλλά ακόμα και όταν συνάπτεται η σχετική συμβολαιογραφική πράξη, το Υποθηκοφυλακείο αρνείται για τους ίδιους λόγους να τα μεταγράψει. Σήμερα, πολλά μέλη μας είναι ιδιοκτήτες των παραπάνω δασικών εκτάσεων όχι από δική τους επιλογή, αλλά διότι οι γονείς τους δεν μπορούσαν να τα πουλήσουν και έτσι «αναγκάστηκαν» να τα αποδεχτούν. Τα μέλη μας αυτά δε δύνανται τώρα με τη σειρά τους να πουλήσουν τις εν λόγω εκτάσεις. Ειδικότερα, αυτήν την ώρα επικρατεί η εξής χαοτική κατάσταση: α) Δεν έχουν εκδοθεί δασικοί χάρτες - κτηματολόγιο-δασολόγιο παρόλη την επιταγή του νόμου, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες να μην είναι σίγουροι εάν οι κληροδοτηθείσες δασικές εκτάσεις τους ανήκουν, ή εάν αμφισβητούνται οι τίτλοι τους. β) Με βάση τις ισχύουσες δεσμευτικές και αδιευκρίνιστες νομικές μορφές του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, οι αγοραπωλησίες καθίστανται αδύνατες (συμβολαιογράφοι και υποθηκοφύλακες αρνούνται να κάνουν πράξεις). γ) Η υφιστάμενη Δασική Αστυνομική Ρυθμιστική Διάταξη Δασαρχείου περιορίζει καταλυτικά την κυριότητα αφού απαγορεύει ακόμα και το κόψιμο φρύγανων. δ) Τα δάση αυτά δεν έχουν αποφέρει εισόδημα τα τελευταία 50 χρόνια, ούτε προβλέπεται να αποφέρουν στο μέλλον. ε) Τα δάση αυτά δεν έχουν την δυνατότητα να αποφέρουν εδαφικό πρόσοδο. στ) Στα δάση αυτά δεν υπάρχουν ξυλοαποθέματα. ζ) Οι εν λόγω δασικές εκτάσεις έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες. η) Ο νόμος απαγορεύει την κατάτμηση. θ) Μια δασική έκταση έχει φτάσει σήμερα να έχει συνιδιοκτησία μέχρι και 30 φυσικά πρόσωπα (δεύτερα και τρίτα ξαδέρφια). ι) Ο νόμος απαγορεύει τη χρησιμοποίηση των εν λόγω εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς καθώς και για οποιαδήποτε άλλου είδους εκμετάλλευση ξένη προς τον προορισμό τους, αφού αποκλείει τη δυνατότητα ένταξής τους στο Γ.Π.Σ. ια) Λόγω της ανυπαρξίας αγοραπωλησιών τα τελευταία 40 χρόνια έχει πάψει να λειτουργεί ο Νόμος της προσφοράς και ζήτησης. Επειδή εκ της παραπάνω περιγραφής προκύπτει η ανύπαρκτη έως μηδενική αξία των δασών Επειδή τα δάση δεν μπορούν να συγκρίνονται με τα αγροκτήματα, καθώς 1) για τα αγροκτήματα δεν ισχύει το παραπάνω αρνητικό πλαίσιο που ισχύει για τα δάση και 2) δεν είναι ομοειδή συγκρίσιμα τα στοιχεία που προσδιορίζουν την αξία αγροκτημάτων και δασοτεμαχίων, επομένως η τιμή του ενός δεν μπορεί να αποτελεί συνάρτηση του άλλου Επειδή ο νομοθέτης μέχρι σήμερα δεν ήθελε να συσχετίσει την αξία των δασοτεμαχίων με τα αγροτεμάχια και έχει ως εκ τούτου ορίσει ότι η αξία των δασοτεμαχίων υπολογίζεται με τον τρόπο που ορίζει το αρθ 6 παρ. 1 του Ν. 998/79 Προτείνουμε: - Να προσδιορισθεί ο τρόπος εύρεσης της αξίας των δασοτεμαχίων, με βάση τα στοιχεία που αποτελούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους και όχι σε συνάρτηση της αξίας των αγροκτημάτων της περιοχής. - - Διαφορετικά, να επανεξετάσετε τον συντελεστή χρήσεως 0,5. - - Εισηγούμεθα ο συντελεστής αυτός να μην ξεπερνά το 0,2.