Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΙΟΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ' | 30 Οκτωβρίου 2013, 02:05

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πολύ θα ήθελα κάποιος να μου εξηγήσει με ποια λογική υπάρχει έστω και η σκέψη πρόσθετης φορολόγησης της υπάρχουσας περιουσίας που διαθέτει κάποιος πολίτης. Όπως όλα τα αγαθά που αποκτά κάποιος πολίτης, τα αγοράζει με ΦΟΡΟΛΟΓΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ από τα εισοδήματα του, πληρώνοντας επιπροσθέτως στο Δημόσιο ΦΟΡΟ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ. Φόρο ιδιαίτερα υψηλό, αφού εκτός του φόρου αγοράς, υπάρχει και ο φόρος κληρονομιάς. Και αυτός επιβάλεται σε κάθε γενιά ιδιοκτητών και συνήθως είναι (για τα ακίνητα των σημερινών ιδιοκτητών που αποκτήθηκαν στο παρελθόν με φόρο κληρονομιάς) αρκετά υψηλότερος από τον τότε φόρο που θα πληρωνόταν στην αγορά. Εαν κάποιος αμφιβάλλει για τα παραπάνω, δεν έχει παρά να εξετάσει τα συμβόλαια μεταβίβασης. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τοποθετήσει τους νόμιμους και πλήρως φορολογούμενους ιδιοκτήτες στον ίδιο παρονομαστή με όσους κάποιοι έχουν υποψίες για διασπάθηση και "νομιμοποίηση μαύρου χρήματος". Και αφού θέλει κάποιος να φορολογήσει την περιουσία των πολιτών όπως ήταν ο κεφαλικός φόρος επί τουρκοκρατίας, με ποιο σκεπτικό εξαιρούνται όλες οι άλλες μορφές περιουσίας (μετρητά, τιμαλφή, μετοχές, θυρίδες, οικοσκευή......); Το ακίνητο αποτελεί ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΠΑΓΙΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, αποτελεί ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΟ σε ακίνητο (του οποίου η αξία μεταβάλλεται συναρτήσει πολλών μεταβλητών), όπως θα μπορούσε να παραμείνει σε μετρητά, χρυσό, κλπ. Ένα ακίνητο είναι ένα κεφάλαιο, που έχει μία ΤΕΚΜΑΡΤΗ αξία. Μία αξία που υλοποιείται ΜΟΝΟ σε περίπτωση πώλησης και δεν κατακερματίζεται εύκολα όπως τα μετρητά για παράδειγμα. Μερικές φορές αποδίδει εισόδημα, το οποίο φορολογείται ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ του στην φορολογική κλίμακα του κάθε ιδιοκτήτη, χωρίς την αναγνώριση ακόμα και των εξόδων τρέχουσας συντήρησης. Και φορολογείται και επιπροσθέτως με πρόσθετο φόρο, παλιότερα με χαρτόσημο και προσφάτων με φόρο "αλληλεγγύης". Δηλαδή είναι από τα πιο "αγρίως" φορολογούμενα εισοδήματα, αφού δεν δικαιολογείται κανένα στοιχείο απόσβεσης και εξόδων συντήρης. Και φυσικά δεν αποδίδουν εισόδημα όλα τα ακίνητα. Ένα οικόπεδο, αποφέρει μηδέν εισόδημα. Και σε κάποιες χρονικές συγκυρίες ελλείψεως κατοικιών, πιθανώς θα μπορούσαν να ληφθούν κάποια μέτρα για την καλύτερη αξιοποίηση και οικοδόμηση οικοπέδων. Όμως στην σημερινή εποχή, με τόσο μεγάλο περίσσευμα κατοικιών, ένα οικόπεδο δεν είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί με την οικοδόμηση του προσφέροντας και άλλα "προϊόντα" που βρίσκονται σε μεγάλο περίσσευμα και δεν τα χρειάζεται ούτε η κοινωνία, ούτε και θα ήταν χρήσιμη η περαιτέρω αποθήκευση-επένδυση χρήματος σε κτίσματα. Αντιθέτως, η επιβολή φόρου σε ένα αγροτεμάχιο, ο οποίος θα συμψηφίζεται με τον φόρο εισοδήματος που προσδίδει στον ιδιοκτήτη του το συγκεκριμένο αγροτεμάχιο, δεν θα ήταν παράλογος, διότι θα συνδεόταν με το ΕΙΣΟΔΗΜΑ που προέρχεται από το ακίνητο και όχι με την ύπαρξη μίας περιουσίας, που αυθαιρέτως προσδιορίζεται με τεκμαρτό τρόπο. Η επιβολή φόρου επί της τεκμαρτής (και αυθαίρετα οριζόμενης) αξίας του ακινήτου, ΧΩΡΙΣ να συνδέεται με το πιθανό εισόδημα που προσφέρει, πραγματοποιεί τα πιο ακραία σενάρια συνομοσίας για δήμευση των ΝΟΜΙΜΩΝ ακίνητων περιουσιών, αφού απαιτείται η διαρκής τροφοδοσία τους με φρέσκο ζεστό χρήμα, σε μία εποχή που δεν υπάρχει αυτό και που υπό το βάρος των εξαντλητικών φόρων στα ακίνητα τα έχει απαξιώσει. Και η απαξίωση δεν προήλθε από την αγορά, αλλά από την χειραγώγιση της αγοράς από το ίδιο το κράτος με την επιβολή φόρων μεγαλύτερων από το εισόδημα των ακινήτων, άρα στην πραγματικότητα η μακρόχρονη επιβολή ανάλογων φόρων δημιουργεί αρνητικές πραγματικές αξίες στο ακίνητο. Και η πραγματικότητα αυτή υλοποιείται από ανήθικους και άχρηστους μαυραγορίτες (των νομοθετούντων σε κάθε κλιμάκιο συμπεριλαμβανομένων), οι οποίοι θα βρουν στο μέλλον την τύχη που τους αρμόζει και που ιστορικά τους επιβάλλεται.