Αρχική Ενιαίος Φόρος ΑκινήτωνΆρθρο 01- Αντικείμενο του φόρουΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ | 30 Οκτωβρίου 2013, 12:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ' | 30 Οκτωβρίου 2013, 12:15

    Σε σχέση με το σχέδιο νόμου «Ενιαίος Φόρος Ακινήτων και άλλες Διατάξεις» που έχει δοθεί σε δημόσια διαβούλευση η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων σχολιάζει τα εξής: Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις παρέχουν τις υπηρεσίες τους μέσω των εγκαταστάσεών τους. Η υψηλή φορολόγηση του ξενοδοχειακού προϊόντος έχει αποδειχθεί ότι πλήττει την ανταγωνιστικότητά του. Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, οι οποίες εδρεύουν στα γειτονικά μεσογειακά κράτη και στην υπόλοιπη ΕΕ, όπου δεν υπάρχει ανάλογη επιβάρυνση, αποκτούν "ανταγωνιστικό πλεονέκτημα", με ότι επιπτώσεις συνεπάγεται αυτό, τόσο στον ξενοδοχειακό κλάδο, όσο και στην Ελληνική Οικονομία γενικότερα. Η συντριπτική πλειονότητα των ξενοδοχειακών ακινήτων, σε σχέση με άλλες παραγωγικές χρήσεις όπως η βιομηχανία, είναι εγκατεστημένη σε περιοχές όπου ισχύουν υψηλές αντικειμενικές αξίες ή σε περιοχές με υψηλό συντελεστή εμπορικότητας, οπότε η φορολογική μεταχείρισή τους πρέπει να συνεκτιμά και αυτό το γεγονός. Δεν πρέπει, εκ παραδρομής, να συγκρίνονται τα ξενοδοχειακά κτίσματα και τα γήπεδα αυτών με τα αντίστοιχα άλλων κλάδων της Ελληνικής οικονομίας ούτε φυσικά να υπάγονται σε τέλη με τους ίδιους συντελεστές. Ο τουρισμός είναι και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως «βιομηχανική εξαγωγική δραστηριότητα» και να υπάγεται στο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς των εξαγωγών. Ως εκ τούτων, θεωρούμε πως, καθίσταται γενικώς παραδεκτό πως τα κτίρια των ξενοδοχείων αποτελούν «εργαλείο δουλειάς», όπως επίσης, ότι τα γήπεδα των ξενοδοχείων, τα οποία έχουν εξαιρετικά υψηλή αξία σε σχέση με το σύνολο των επενδεδυμένων κεφαλαίων – παραλιακά οικόπεδα ή κεντρικά αστικά ακίνητα - σε σχέση με τα χαμηλής αξίας γήπεδα π.χ. των βιομηχανικών επενδύσεων, συνεισφέρουν τα μέγιστα στην «προστιθέμενη αξία» του τουριστικού προϊόντος. Ενόψει των ανωτέρω, άλλωστε, η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων λάμβανε πάντοτε υπόψη τις ιδιαιτερότητες των ξενοδοχείων και τα υπήγαγε σε μειωμένους συντελεστές αρ. 21-25 Ν. 2459/1997 και άρθρο 35 του Ν. 3842/2010. Είναι μαθηματικώς βέβαιο πως η υπερφορολόγηση των ξενοδοχειακών ακινήτων θα επιφέρει πολύ αρνητικές επιπτώσεις. Πρέπει, λοιπόν, να προβλεφτεί κατάργηση, για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κάθε φόρου ακίνητης περιουσίας μιας και υπάρχουν ήδη αρκετές επιβαρύνσεις τόσο από το Υπουργείο Οικονομικών όσο και από την τοπική αυτοδιοίκηση.